|
2008
|
|
|
–Mosen Bernat Etxaparere kantuia, k, hamahirugarren koplak, pairatu zuen bidegabekeria baten berri ematen du. Baina, kopla ontzeko erabili zituen ehun eta
|
bi
bertso lerroak ez zituen izan bizi izandako gertaera mingarri baten berri emateko soil soilik, irakasteko bitarteko bihurtzen baitu berria. Bidegabekeria bat tarteko jasan duen epaiketa eta ondorengo espetxeratzea azaltzerakoan ez ditu nabarmentzen bakarrik gertaerak eragindako sentimen duak; izan ere, barnea husteaz gain, esperientzia horretatik ikasi beharrekoa azpimarratzen du.
|
|
|
Biografia baterako datu iturri baino gehiago galdera iturri da. Ehun eta
|
bi
bertso lerro horien jomuga ez zen biografia baterako datuak uztea; izan ere, hala nahi izanez gero, bazuen lekurik emandako xehetasunak ugaltzeko, baina bestetarako erabili du leku hori: gertaera mingarri baten berri zehatz mehatz igortzeko baino gehiago, bere burua zuritzeko eta, batik bat, gisa honetako bidegabekeria paira dezakeenari lekzioa emateko.
|
|
2013
|
|
|
Lehen
|
bi
bertso lerroek bai erritmo aldetik bai irudiari dagokionez tonu tragiko eta larri nabaria dute. Baina Arrutik ahapaldiaren bigarren atalean kontrastea bilatzen du berehala.
|
|
2014
|
|
|
hemen dautza ama Euzkadi eta honen seme poeta. Aipa tutako lehen
|
bi
bertso lerroetan, ordea, haizearen esku utzi ditu poetak bere kontuak eta tradizio biblikoan, haizea, es sinónimo del soplo?, arnasa sortzailea, betiere; bizitzaren hasiera.15 Hasie > k kontatutakoaren arabera, Yahvek gizona sortzeko sudurrean haizea ufatu zion eta bizigabea zen gizona arima bizidunarekin piztu zen.
|
|
2015
|
|
|
Sei hilabetera Mexikoko Veracruzera emigratzeko aukeraz baliatuz, harako bidea hartu zuen, bihotza, zeukan bezala hilik edukita, ez zuelako adorerik Ardibason segitzeko. Agurrerako moldatu zuen bertsoan, lehen ahapaldiko azken
|
bi
bertso lerroetan,. Urrunera narube/ Neure naigabiak? (79) aitortu ondoren, azken ahapaldia, Jule agurtzeko gordetzen du, zergatik jarri zen gaixo zain galdetuz eta betiko maitasuna aginduz.
|
|
2019
|
|
|
Hala ere, Lazarragaren poemak badu bereizgarririk: leloak
|
bi
bertso lerro ditu (besteek bakarra), eta, ondorioz, ahapaldiak zortzi bertso lerrokoak dira (besteak zazpikoak). Adibide horrek erakusten du, gure ustez, Lazarragak ez ziela bere ereduei modu hertsian jarraitu, eta, beraz, gai zela molde metrikoaren aldaera desberdinak erabiltzeko.
|
|
|
Poematxo horietan (Frenkek ez ditu poema osoak aipatzen, soilik buruak) neskak lehen pertsonan hitz egiten du, eta aitari edota amari zuzentzen dio ezkontzeko eskaria, mehatxurik gabea (hala ere, soilik poemaren lehen
|
bi
bertso lerroak ezagutzen ditugunez, litekeena da gainerako bertsoetan mehatxua agertzea).
|
|
|
A19 poemak
|
bi
bertso lerroko burua eta zortzina bertso lerroko zortzi ahapaldi ditu. Burua osatzen duen bertso lerro parea ahapaldi bakoitzaren amaieran errepikatzen den leloa da:
|
|
|
1041 Parentesi artean eta letra etzanez emanak dira Mendibururen Euscaldun onaren viciera obratik ateratako ondoko adabakiak [1762, 108], Mikelestorenaren alean ezabatuta baitaude azken
|
bi
bertso lerroetako hizki gehienak. Hurrengo oharrean ikusiko den bezala, nabarmena da A ediziokoak desberdinak direna.
|
|
|
1042 A edizioan desberdinak dira azken
|
bi
bertso lerroak: Nere icaren, nere otzen/ berotceco labea:/ Cere Biotceco, &c.
|