|
2015
|
|
|
Berak esan zidan horrela ikusiko nuela aurrerantzean, eta hala izaten zen, hau da, ez nuela ikusten gurutzea eginda zegoen zura, harribitxi hauek baizik. Baina nik neuk izan ezik
|
beste
inork ez zuen ikusten.
|
|
|
Izan ere, esan dudanez eta ez nuke nahi hau ahazterik, bizi dugun bizitza honetan arima ez da gorputza bezala hazten, baietz esaten badugu ere, eta egiaz hazten da. Baina haur bat, hazi ondoren eta gorputzak bere garapen handia hartu eta gizaki heldu baten tamainakoa denean, ez da berriro txiki bihurtzen eta berriro gorputz txikia izatera etortzen; hemen, berriz, Jaunak nahi du baietz, nik ikusi dudanez,
|
beste
inorenetik ez dakit baina. Gu apalarazteko izango da geure on handirako eta erbeste honetan gauden bitartean axolagabe egon ez gaitezen, zenbat eta gorago egon, beldur handiagoa izan behar baita eta norbere buruaz gutxiago fidatu.
|
|
|
Nire aita onaren idatzizko hitz batekin egin nuen topo, san Paulok dioela Jainkoak ez duela uzten geure indarrez gaindiko tentaldirik izan dezagun. Hark asko arindu zidan bihotza, baina ez zen aski izan; aitzitik, beste egun batean samin handiak hartu ninduen, neure burua hura gabe ikusi nuelako, eta proba honetan ez neukan norengana jo, bakardade handian nintzela iruditzen baitzitzaidan, eta gehiago larritzen ninduen harengan izan ezik honezkero bihotz altxagarririk
|
beste
inorengan ez aurkitu izateak, eta hura kanpoan izango zela pentsatzea atsekabe handia izan zen niretzat.
|
|
|
11 Gauza desegokia dirudi hark bere arimaren hainbeste zertzelada niri kontatzea; beharbada, Jaunak nahi izan zuen nik hemen jar dezadan, Bera bere sorkarietan goretsia izan dadin; izan ere, nik badakit ez aitor entzuleri ez
|
beste
inori ez dizkiola hain argi agertu. Batzuetan aukera ona zen horretarako, nire urteekin eta nitaz zenbait gauza entzunik, nolabaiteko esperientzia nuela iruditzen baitzitzaion.
|
|
|
Nola behartuko nituen, bada, nik? Ez nukeen egingo ezergatik ere; ez berorrek, ez
|
beste
inork ez dit eskatu halakorik; nik neuk esan nuen geure erosotasunagatik. Idaztean okerrik egon balitz, ez litzateke bidezko haien borondatean dagoena haiei indarrez eskatzea; eta, haiek berori zerbitzatzeko eta gehienetan mezak kantatzeko borondatea dutenez gero, arren eskatzen diot berorri behar izanez gero, izan dezatela askatasun hori.
|
|
|
Nire iritziz, nik ez nion inoiz aditu Joseri Burgosera berehala joan behar zenik, ezta ez dio geroago edo lehenago izan behar duenik ere, nik buruan nerabilenez,
|
beste
inoren esku ez uzteko baizik.
|
|
|
oso mardula dela eta aurreko nuntzioak egindakoa baliogabetu egiten duela (eta berorren aitatasunak dioena izan behar du, bakarrik ez dutela ulertzen), eta Aita Santuarena dela dio (baina nuntzioarena besterik ez du izan behar, erantzunean haren jauntasunak agintzen duenari men egingo zaiola esaten duelako); hau agintzen diotela dio: berorren aitatasuna prelatutzat ez hartzeko eta nuntzioari baino
|
beste
inori ez obeditzeko.
|
|
|
Ávilako priorea denez gero, kendu egin zituen fraide oinutsak Gizakundeko monasteriotik herriaren eskandalu handiaz, eta horrela utzi ditu moja haiek (aurrez etxea Jainkoa goresteko eran zegoena), errukia ematekoa baita duten ezinegona, eta hura zuritzearren, beren burua errudun egiten dutela idazten didate. Itzuli ziren fraide oinutsak eta, idatzi didatenez, haiek izan ezik Karmengo
|
beste
inork ez ditzala aitortu agindu du nuntzioak.
|
|
|
16 Nola ez dit esaten ezer Gregoriori buruz? Eman goraintzi asko, eta esan nola doakien han (berorren agurgarritasunak idazten ez badit horretaz,
|
beste
inork ez du egiten), eta nola konpontzen den aita frai Antonio Jesusenarekin.
|
|
|
Beraz, espiritua eta letrak dituztenekin izan behar dute harremana. Aitor entzuleak dena edukitzea lortzen ez dutenean, noizbehinka beste batzuk ekartzen saia bitez; eta, beharbada,
|
beste
inorekin ez aitortzeko agindua ematen badiete, esaten dudan bezalako pertsonekin erabil bitzate arimako gauzak, baina aitortzaz kanpo. –
|
|
|
Baina ahultasun eta emakumeen gaitz txiki batzuengatik, ez jardun, arren, aieneka, batzuetan min horiek deabruak jartzen baititu irudimenean; joan eta etorri egiten direnak dira. Jainkoari izan ezik
|
beste
inori ez esateko eta kexatzeko ohitura galtzen ez den bitartean, sekula ez duzue amaituko. Izan ere, gorputz honek akats bat du, zenbat eta atsegin gehiago eman, premia gehiago aurkitzen dituela.
|
|
|
zer atsekabe ez ote zuten eramango haiek, eta zein bakarrik: hotzak eta gosea eta eguzkia eta beroa, beren kexak entzuteko Jainkoa baino
|
beste
inor ez zutela! Burdinazkoak zirela uste al duzue?
|