|
2000
|
|
|
Eta Pedro ere,
|
bere
marrazki egin berria pintura zuri marroiska batez beztitzen eta estaltzen zuela —baita bere libertatea ere, bide batez—, bertze marrazki batekin hasi zen handik egun guti batzuetarat, zirriborro berri batzuk egin ondoren: ipini zituen lehen planoan Jesus haurra, printze tipi bat zirudiela, bere koroatxoarekin, eta hiru errege magoak, nor bere presentarekin, urre, intsentsu eta mirra; kendu eta edeki zituen hiru artzainak, ipini zituen gibelago Josepe eta Maria, eta, azkenik, gibelaldeko planoko ilunean ezkutatu zituen idia eta astoa; eta guztiak zeuden, ez lastozko ganbela batean, baina tenplu joniar iduriko aterbe batean, zeinak baitzuen zorua marmolezko, eta aitzinean hiru zutoin, hirurak ere arrosa landare batzuek izurtuak eta kiribilduak.
|
|
2009
|
|
|
Gabino eta Gabinoren kontuak, azpi azpian beste arrazoi batzuk ere izan zitzaketenak; Gabino, izan ere, gutxitan jolasten zen milixakean; Gabinok, izan ere, aski zuen lekutxo bat, gelako txokorik txokoena bazen ere, berdin?
|
bere
marrazkiak egiteko nahiz jostailu batekin orduak eta orduak emateko, zur puska soil bat, adibidez, Gabinoren irudimenak berehala bihurtuko baitzuen zaldi edo automobil?; edo kanaberaz egindako xirula jotzen zuen, edo uztaiarekin irteten zen kalera, edo ziba dantzatzen zuen, sarri askotan bakarrik, inor eragotzi gabe; zer ziren, ordea, soldadu haiek, bai berunezkoak eta bai benetakoak?, sekula ase... mundu osoa ere jomuga bihurtu arte?
|
|
|
Regina enean, izan ere, seme alabak ziren, ume umetatik, ongi baino hobeto zaindu beharreko altxorra, haiek orbetarren etorkizuna, haiek etxe hartako poza eta alaitasuna? hori noiznahi nabari zitekeen, 1918ko udazkeneko igande arratsalde euritsu hartako bazkalondoan, adibidez, anai arreba guztiak egongelan zeudela. Adak, gazteenak, zazpi urte zituen, eta Teofilo Mariak hamabi?, nor
|
bere
marrazkia egiten, aita egunkariak irakurtzen ari zen bitartean, hantxe zegoen aita kalonjea ere, etxeko jaunaren aldamenean, eginbehar bertsuan, antza, nahiz eta bere ahalegin hartan lotan gelditu zen, eta ama eta izeba Ernestina puntu egiten.
|
|
|
Regina enean, izan ere, seme alabak ziren, ume umetatik, ongi baino hobeto zaindu beharreko altxorra, haiek orbetarren etorkizuna, haiek etxe hartako poza eta alaitasuna... hori noiznahi nabari zitekeen, 1918ko udazkeneko igande arratsalde euritsu hartako bazkalondoan, adibidez, anai arreba guztiak egongelan zeudela –Adak, gazteenak, zazpi urte zituen, eta Teofilo Mariak hamabi–, nor
|
bere
marrazkia egiten, aita egunkariak irakurtzen ari zen bitartean –hantxe zegoen aita kalonjea ere, etxeko jaunaren aldamenean, eginbehar bertsuan, antza, nahiz eta bere ahalegin hartan lotan gelditu zen– eta ama eta izeba Ernestina puntu egiten. Neska mutilek, edo burura zetorkièn lehen gauza marrazten zuten, edo liburuetako marrazkiak kopiatzen edo kalkatzen zituzten, baita koloreztatzen ere jarraian, koloretako arkatzekin:
|
|
|
Gabino eta Gabinoren kontuak, azpi azpian beste arrazoi batzuk ere izan zitzaketenak; Gabino, izan ere, gutxitan jolasten zen milixakean; Gabinok, izan ere, aski zuen lekutxo bat –gelako txokorik txokoena bazen ere, berdin–
|
bere
marrazkiak egiteko nahiz jostailu batekin orduak eta orduak emateko –zur puska soil bat, adibidez, Gabinoren irudimenak berehala bihurtuko baitzuen zaldi edo automobil–; edo kanaberaz egindako xirula jotzen zuen, edo uztaiarekin irteten zen kalera, edo ziba dantzatzen zuen, sarri askotan bakarrik, inor eragotzi gabe; zer ziren, ordea, soldadu haiek –bai berunezkoak eta bai benetako... Zertarako, baina?
|