|
2009
|
|
|
Euskaldun gehiago ere aipatzen dira Heriotza Ibarraren historian, hala nola Ballaraten bertan bizi izandako John Caricart edo, lehenago, Dolph Navares, Pacific Coast Borax Company ko langilea izandakoa. Baina guztien artean aipagarriena, bere biografia apartagatik eta
|
bere
izenak Heriotza Ibarreko mapetan dirauelako, Pete Aguereberry da: umetan aldizkari batean Kaliforniaren deskribapena irakurri, eta esnea eta eztia omen zerizkion lurraldera joan arteko onik izan ez zuen gizona.
|
|
|
Guztiarekin, bere kide askok lortu ez zutena lortu zuen Petek. Arestian esan bezala,
|
bere
izenak bizirik dirau Heriotza Ibarreko mapetan, Aguereberry Point delako begiratokian.
|
|
|
Petek ameto eman zuen. Baina azkenean Shortyk Harrisburg izenaz erregistratu zuen eta hori da gaur arte
|
bere
izena mapetan, Flat hitza gehituta: Harrisburg Flat.
|
|
|
Moteltasuna lanean Kunderak txekiar entomologo zahar bati buruzko esketx bat idatzi zuen. Gizon hau
|
bere
izenaren idazkera apalki eta ia barkamena eskatuz zuzentzen ahalegintzen da Frantziara entomologoen biltzar batera heldu ondoren. Cechoripsky haren izena idaztean lehen letraren gaineko alderantzizko azentu zirkunflexua jan dute.
|
|
2010
|
|
|
Idazle honek Falo zantarra nobela erotiko gordina plazaratu zuen 1988an, Elkar etxearen bidez. Joane Barolo sinatu zuen. «Estilo horretako literaturan, maiz ezkutatu dio autoreak
|
bere
izena irakurleari. Gabriel Arestik argitara eman zuen Boccaccioren Dekamerone ttipi bat bildumako ipuin batetik aterea da goitizena», adierazi dit.
|
|
|
»Autofikzioaren oraingo moda honek, ezer berririk izatekotan, idazleak bere burua nobelako protagonista bihurtu, eta gainera
|
bere
izena eta izana emateko erakusten duen pudore falta da. Indibidualtasunaren gorazarre infantil hori, norbera berezia delako kontzientzia inuzentea.
|
|
|
Poste de Secours etik metro gutxira nengoela,
|
bere
izen abizenak esan zituzten bozgorailuetatik, eta frantsesez eginiko deskribapenean (un garçon de 5 ans, cheveux blonds, bouclés) inoiz baino ederragoa ikusi nuen.
|
|
2011
|
|
|
(Rosalind C. Morris irakasle eta antropologoak Spivaken artikuluak ikasketa poskolonialei egindako ekarpenari buruz idatzi zuen liburuan aurki daiteke bigarren bertsio hau). Spivak ohartu zen nortasun subalternoak lehen pertsonan hitz egiteko aukerarik ez duela izango, baina beste norbaitek hitz egin dezakeela
|
bere
izenean, dela idazleak (kasu honetan Sarrionandiak), dela intelektualak. Hori bai, lehen aipatzen nuen bezala, idazle/ intelektualak ezin du ahaztu bera bitartekari bat besterik ez dela eta, ildo horretan, kontuz ibili behar du parte interesatua bihurtu nahi ez badu.
|
|
|
Kanpainetan etxeen izenak ez dira aldatzen. Etxalde batek badauka
|
bere
izena, eta segitzen du izen horrekin, dudarik gabe. Aldiz, karrikan, aldakorrak dira izenak, eta hortakotz, Azkarate garai batean, Haritxelarrenea bestean, orai Ponttoena.
|
|
2012
|
|
|
Arrazoi beragatik, zentsuraren bildurragatik, aitak ez zituen tarjeta aiek
|
bere
izenarekin sinatzen, berak asmatutako Magdalena Arraiet izenarekin baizik. Eta bere illobak bagina bezela idazten zigun lau semeoi:
|
|
2018
|
|
|
Egia esateko, nik ez dakit «giroa» zelan dabilen leku askotan, baina ezin dut inolako pedantekeriarik igarri, esaterako, Bilintxen aspaldiko ahapaldiaren hasieran: «Orra sei bertso kale garbitzaleari, zeña
|
bere
izenez dan Jose Mari». Jakina, mende betez estigmatizatuta eduki eta gero, gerta liteke «zeinismoa» urrutikoa suertatzea pertsona askoren usadio eta belarrietatik, eta, hortaz, pedante xamartzat sentitzea.
|