|
2008
|
|
|
Edo oroit zitzakeen, halaber, oroituko ez zituen, bada!?,
|
bere
hiru anaiekin jolasean ibilitako umetako egunak ere, batean lasterka, beste batean borrokan eta hurrengoan harri jaurtika, orain eskuz eta orain habailaz, edo aizkora apustu txikiak eginez?, nahiz eta beraiena bezalako baserri pobre batean nekez egoten zen jolaserako astirik, patuak, halabeharrak edo dena delakoak ongi mugatua baitzuen garaiko baserritarrek ibili beharreko ibilbidea, bi geltokire...
|
|
|
Txalo haiek, bere gabezia guztiak estal zitzaketenak: jendearen estimu eta ezagutza falta, zergatik hartu behar zuen, bada, Beñardok bere burua tonto tentel ergeltzat, maisuak nahi zuen bezala, baldin eta tabernako saioa entzun zuèn jendeak bi bertsolari haiek ezin buruargiagotzat bazituen??, bere bakardadea, bere mundua beste mundu bat zen, azken batean,
|
bere
hiru anaienarekin zerikusirik edo ia zerikusirik ez zuena, eta jendearen maitasun eza; txalo haiek, bakardadearen hotza eztitu ziezaioketenak, buruargitasunaren berme bihurtzeaz gain; jendearen txalo haiek, Beñardok irrika irrikatsuz irrikatzen zituenak, jendearen balizko txaloek, eta txalo haiek bakarrik?
|
|
|
Beste adibide bat: Victor Txabarri enpresari dinastiko aberatsak (EAJren aurka kokatuko zena)
|
bere
hiru anaiekin batera zeukan yateari Laurac Bat izena ipini zion120 Izan ere, euskararekiko onespen sinbolikoa Bilboaldeko burgesiaren sektore zabalen artean aurki zitekeen. Onespen hau Berrezarkuntza garaitik gertaturiko «baskismoaren orokortze» testuinguruan ulertu beharra dago.
|
|
|
Edo oroit zitzakeen, halaber oroituko ez zituen, bada!,
|
bere
hiru anaiekin jolasean ibilitako umetako egunak ere batean lasterka, beste batean borrokan eta hurrengoan harri jaurtika, orain eskuz eta orain habailaz, edo aizkora apustu txikiak eginez, nahiz eta beraiena bezalako baserri pobre batean nekez egoten zen jolaserako astirik, patuak, halabeharrak edo dena delakoak ongi mugatua baitzuen garaiko baserri bateko baserritarrek ibili beharreko ibilbidea,...
|
|
|
Txalo haiek, bere gabezia guztiak estal zitzaketenak: jendearen estimu eta ezagutza falta –zergatik hartu behar zuen, bada, Beñardok bere burua tonto tentel ergeltzat, maisuak nahi zuen bezala, baldin eta tabernako saioa entzun zuèn jendeak bi bertsolari haiek ezin buruargiagotzat bazituen? –, bere bakardadea –bere mundua beste mundu bat zen, azken batean,
|
bere
hiru anaienarekin zerikusirik edo ia zerikusirik ez zuena– eta jendearen maitasun eza; txalo haiek, bakardadearen hotza eztitu ziezaioketenak, buruargitasunaren berme bihurtzeaz gain; jendearen txalo haiek, Beñardok irrika irrikatsuz irrikatzen zituenak, jendearen balizko txaloek –eta txalo haiek bakarrik– nor egingo balute bezala... Hartan egin zuen huts, ordea, esan beharreko bertsoa esan ez zuenean!
|
|
|
Edo oroit zitzakeen, halaber –oroituko ez zituen, bada! –,
|
bere
hiru anaiekin jolasean ibilitako umetako egunak ere –batean lasterka, beste batean borrokan eta hurrengoan harri jaurtika, orain eskuz eta orain habailaz, edo aizkora apustu txikiak eginez–, nahiz eta beraiena bezalako baserri pobre batean nekez egoten zen jolaserako astirik, patuak, halabeharrak edo dena delakoak ongi mugatua baitzuen garaiko baserritarrek ibili beharreko ibilbidea, bi...
|