|
2005
|
|
|
Honen adierazle da testu horretako ondorengo esaldia: ‘Printzipio ziur bat bezala har daiteke, hizkuntza batean guztia analogian oinarritzen dela eta bere egitura, bere zati txikieneraino ere, egitura organiko bat dela.’ Esaldi hau eta ondoren datozenak —zeintzuek barne hizkuntz formaren ideiarekiko
|
bere
erlazioa, analogiaren aktibitatea eta kanpo eraginen bidez sortutako honen bihurdurak argiago azaltzen dituzten— interesgarriak dira ere honengatik: hemen ‘barne hizkuntz formaren’ ideia oraindik inpartzialtasun lasaian da aurkeztua, alegia, beranduago batzuetan aurkitzen diren exagerazioetatik urrun, erabat homogeneoki eragiten duen eta hizkuntza baten antolaketa fonetikoa zein kontzeptuala azken muturreraino era propio batez zeharkatzen duen indar baten printzipio exageratu batetik aske".
|
|
2007
|
|
|
Hurrelmann ek eta Ulich ek, adibidez, sozializazio horren" hiru perspektibez" hitz egiten digute: " subjektuari erreferitutakoa" (nolakoa da gizabanakoaren rola ingurunearekiko
|
bere
erlazioan?)," instituzioei erreferitutakoa" (ze funtzio dute instituzio ezberdinek prozesu horretan?) eta" kulturari erreferitutakoa" (zerk biltzen ditu hainbat gizabanako gizarte batean?) 53 Beti ere, eta gurera etorriz, esan beharra dago sozializazio prozesua eta hezkuntza prozesua ez direla baliokideak, alegia, hezkuntzak sozializazioan zeregin handia baldin badu ere, honel...
|
|
2017
|
|
|
Azken batean, lekuko datekeen edonorentzat, hau da, transzendentzia hori ez izaten bezala determinatzen denarentzat, transzendentzia hori transzendentzia egiaztatua bihurtzen da, transzendentzia emana; alegia, izaera bat hartzen du soilik Besteak kanpoalde bat aitortzen diolako, eta ez bere kategorien bitartez ezarriko liokeen deformazio edo errefrakzio batez, baizik eta bere izateaz beraz. Baldin eta Besterik baldin badago, zeinahi dela ere, nonahi dela ere, zeinahi direla ere
|
bere
erlazioak nirekin, eta nigan lukeen eragina bere izatearen sortze hutsagatik bakarrik balitz ere, orduan nik kanpoalde bat daukat, nik izaera bat daukat. Nire jatorrizko jauzia Bestearen existentzia da; eta lotsa, harrotasuna bezalaxe, nire burua izaeratzat hartzea da, nahiz eta izaera horrek ihes egiten didan eta berez ezagutezina den niretzat.
|
|
2022
|
|
|
unibertsotik gizakia, kulturatik zientzia eta gizartetik zientzialarien komunitatea. xx. mendean fisikak izan duen garapena dela-eta, gizakiak berriz deskubritu du inguruarekin eta egiaren bilaketarekin duen erlazioa kokatua dela eta, beraz, eragilea. Zientziak ere, ondorioz, aurkitu ditu
|
bere
erlazioak pentsatzeko eta begiratzeko beste modu batzuk eta kokatu du bere burua konplexu kultural baten parte bezala; horretatik abiatuta ahalegintzen da belaunaldiro gizadia koherentzia intelektual motaren bat aurkitzen.
|