|
2000
|
|
|
Hor dator Sarrionandiaren benetako kontrazeinua joko horretan guztian: Egileak
|
bere
desioak bultzaturik idazten omen du eta" desiraren hutsunea" oroimenaz estaltzen saiatzen da," baina zuloa, zuritasuna, eskasia, zuloa, literaturak bete dezakeena baino arras zabalagoa eta sakonagoa da. Orduan ia dena isuri, erori, galdu egiten da.
|
|
|
Egunkaria VI). Hortaz, pertsonaia bakoitza
|
bere
desioak eragindako sentimenduek bideraturik mugituko da. Honela, desiratzen dugun hori ez lortzeak dakarren sufrimendua islatu nahi izan duela dirudi.
|
|
2017
|
|
|
Halaber, prestatzen lagundutako atentatua gertatu orduko hantuste inozoa erakutsi du tabernan bildurik dauden auzotarren aurrean" [h] oiek [ETAkoek] ez ditek behatzik mugitzen nere baimenik pe", baina espero izandako miresmen adierazpenen ordez barre ironiko eta sinesgaitzak baizik ez ditu jaso. Azken adibide bat ematearren, espetxetik aterata herriak plazan bilduta egin liezaiokeen omenaldi bero eta esker onekoaren gaineko
|
bere
desio eta fantasiak aipa daitezke. Ikus, hurrenez hurren, Hamaika pauso 366, 151 eta 410 orr. paperetan.207 Labur esanda, gizabanakoak ez du sekula bere singulartasuna erabat desagertzen uzten, ezin du halakorik egin, eta ondorioz ez dauka sekula altruismo esentzialik erdiesterik.
|
|
2018
|
|
|
Eta hori dela eta ez dela, handik egun batzuetara, ospa egin zuela goizean goiz etxetik, Augusto agurtu gabe, tentaldiaren besoetan erori nahi zuela esanez bere barrurako. Dena ahaztea izan zen
|
bere
desio bakarra, dena ahaztu, eta gauean irten orkestina baten doinuetara dantzan egiteko. Augustorekin ez, jakina!, zeren harentzat ahorako krabelina eta bihotzerako makila zeudelako eginak, eta ez aldiz berarentzat, baso bete champagnerekin bidea eta ilusio txinparta aurkitu nahi zituenarentzat.
|
|
|
Nirekin ordea, alde onak baino ez ditu aurkitu, Elba maitea; batetik, larru kontuetan primerakoa izatea,
|
bere
desio zatarrenak ere mira gutxirekin ontzat hartzea eta gainera, joan etorriko pasoko paloma izanik, ez ibiltzea bihotzeko autuen aipamenetan.
|
|
2019
|
|
|
Aitor Lizardiren iritziz (2014), garbi dago protagonistaren ibilbide geografikoek haren izaera erakusten dutela. Alde batetik, Donostia barruan ibiltzen da, hura da
|
bere
desioen mundua, eta handik kanpokoa arrotz zaio. Donostian bertan ere, ordea, zentroa eta periferia bereizten ditu.
|
|
|
Emazteari belarrondokoa emateko gogoa dauka, baina bera indartsuagoa izanik, barregarri ez geratzearren, albo batera uzten du. Hala ere, abestiaren bitartez,
|
bere
desio hori agerian utzi eta indartu egiten du. Hau ere ez da arrazionala den zerbait, barrutik sortzen zaion haserrealdia da eta protagonistaren inkontzientean sortzen da abesti horrekiko lotura, batez ere momentu gogoangarrienak azpimarratzen baititu.
|