|
2008
|
|
|
Beste bat. Ongi entzun, une hartan, baina, izebak kopeta zimurtu zuen apur bat, zalantzaren bat etorri balitzaio bezala, nahiz eta berehala lisatu zuen zimurra,
|
bere
borondatearen ahalegin hutsez?. Behin batean, Pernando bere semearekin kezkatzen hasi zuan, berak bai baitzuen non bazkaldu, erretore etxean, baina semeak ez.
|
|
|
Beste bat. Ongi entzun –une hartan, baina, izebak kopeta zimurtu zuen apur bat, zalantzaren bat etorri balitzaio bezala, nahiz eta berehala lisatu zuen zimurra,
|
bere
borondatearen ahalegin hutsez– Behin batean, Pernando bere semearekin kezkatzen hasi zuan, berak bai baitzuen non bazkaldu, erretore etxean, baina semeak ez. Non bilatu semearentzat bazkaria?
|
|
2009
|
|
|
–Ez, mesedez? , eta isilik gelditu zen, baina ez isilik jarraitzeko asmotan, antza, begiak ireki eta itxi egiten baitzituen, itxi eta ireki, baita ahoa bizpahiru aldiz zabaldu ere,
|
bere
borondatearen ahalegin ikaragarri batean, buruan zituèn hitzek ahorako bidea aurkitu zuten arte?: Atzo, izan ere, berorrek leihoa ireki zuenean, txori bat ikusi nuen zuhaitz horretan. Adak hatz erakuslea luzatu zuen, don Julio adi adi zegokion bitartean?, goiko adar biluzi horietako baten gainean; zozo bat zen, aurreko gauean azaldu zitzaidana, amets batean, eta istantean ezagutu nuena:
|
|
|
eta liburua hartu zuen, halako batean; ezin izan zuen utzi!; hitz batek hurrengora baitzeraman eta orri batek hurrengora, eszenen sekuentzia hordigarrian; horditurik bezala baitzegoen, zinez, zainetan zuèn alkohola beste alkohol bat zen arren, irrika itsuen sotoetan zetzana, agian, eta arimaren joan etorriei lotutako sukarrik gabeko sukar bat eragiten ziona, jakin minak, orain zer egingo ote du honek, eta gero zer egingo ote du horrek, pertsonaiak arauak haustera eramaten zituztèn pasio saihestezinen mende? areagotua; bazkalordua iritsi zen, eta Ada gizalegearen gutxieneko arauak betetzen saiatu zen, sekula ez hobeto esanda; esan nahi baita
|
bere
borondatearen ahalegin batez bete zituela: ahalegin nabarmena baitzen berea, mahaikideek egiten zizkiotèn galderei erantzuterakoan igartzen zitzaiona, erantzun behar zuen bakoitzean hiruzpalau segundotan atzeratzen baitzuen erantzuna, hitzen erlojua tarte hartan gelditu balitzaio bezala, burua zatikatua zuelako, ausaz, zati bat Ana Kareninarekin, eta beste bat bazkaltiarrekin; arratsaldea ere berdintsu joan zitzaion, sukarrik gabeko sukarraren mende; ondorioak, baina, afalorduan ordaindu behar izan zituen, nabarmen ordaindu ere, Ada galduta bezala ibili baitzen, Ana Kareninarengandik afaltiarrengandik baino hurbilago, antza, erantzuteko tartea hartu ez ezik, gaizki ere erantzun baitzuen, bi aldiz gutxienez; batean, Teofilo Mariak igande arratsaldean lasterketa zirkuitura joateko gonbita luzatu zien anai arrebei, automobil lasterketak ikusteko, eta Adak, bere erantzun azkar bakarrean, erantzun zion:
|
|
|
berezko nazka zen bata, osatu gabeko haragi puskaren aurka nabaritzen zuena, eta nazka sentitzearen aurkako nazka bestea, sentipen hura beste muga bat baitzen, psikologikoki ahulago egiten zuena; ondorioz, bere baitatik urrundu behar zuen nazka, kosta ahala kosta, bere baitan indartzeko: hitzez urrunduko zuen,
|
bere
borondatearen ahalegin batez ezin bazuen; aitzakia bat bilatu behar zuen, bestela esanda, adimenaren hotzak hitzez ongi lotua, nazkaren neurrikoa, nazka bera ahalik eta hobekien mozorrotzeko, baita aurkitu ere, handik gutxira:
|
|
|
–Maite zaitut, ama?, biek ere pozezko malkoak zintzilik zituztela; harekin batera, senarrak zuzentzen zizkiòn so iheskorrak ikusten zituen, intentzioz beteak: hasteko, Reginak bazekien zer esan nahi zioten so haiek eta zer iruzkin gordetzen zuten, zeure lekuan ikusten zaitut, Regina, aspaldiko partez, aleluia, aleluia!?, nahiz eta, ikuspegi osoago batetik, interpretazio harekin ez zetorren guztiz bat, ez behintzat senarraren balizko iruzkinari ñabarduraren bat erantsi ezean; Regina, izan ere, bere lekuan zegoen, bai, baina
|
bere
borondatearen ahalegin berezi baten ondorioz, garai batean ez bezala, noiz eta, nonahi zegoela ere, bere lekuan zegoela baitzirudien, naturaltasun hura berezko zerbait zuen-eta; Reginak bazekien, halaber, zer beste mezu gordetzen zuten senarraren so haiek: haragizko harremanetarako deia, nola halako beldurraren itzalpean jartzen zuena, bere erantzuna senarrak espero ez bezalakoa izango ote zen, errai erraietan nabaritzen zuen hura, uko biribil bat bezala?, berak ere. Reginak?
|
|
|
Urte erdian edo, ederki eutsi zion Domingo Orbek bere jarrerari: sinetsi nahi zuelako sinesten zuen, eta sinesten zuelako jarri zuen borondatea sinesten zuenaren zerbitzuan, pentsaturik ezen bere sinestearen eta
|
bere
borondatearen ahalegin hutsez Jainkoaren nahia irabazi eta hegan egingo zuela, halako eran, non iruditu ere iruditu baitzitzaion, bizpahiru bider, hegan egitera zihoala, planeatzen ere ikusi baitzuen bere burua segundo luze batzuetan, ekisainduko ostiak indar misteriotsu bezain erreal batez erakarrita:
|
|
|
–Ez, mesedez... –eta isilik gelditu zen, baina ez isilik jarraitzeko asmotan, antza, begiak ireki eta itxi egiten baitzituen, itxi eta ireki, baita ahoa bizpahiru aldiz zabaldu ere,
|
bere
borondatearen ahalegin ikaragarri batean, buruan zituèn hitzek ahorako bidea aurkitu zuten arte–: Atzo, izan ere, berorrek leihoa ireki zuenean, txori bat ikusi nuen zuhaitz horretan –Adak hatz erakuslea luzatu zuen, don Julio adi adi zegokion bitartean–, goiko adar biluzi horietako baten gainean; zozo bat zen, aurreko gauean azaldu zitzaidana, amets batean, eta istantean ezagutu nuena:
|
|
|
" Dinamita!"; errutinazko jardunean sartu zen, bada, anezka alde batera eta anezka bestera, baina anezkak eragindako hots erritmikoei buruan zuèn leloa gainjarri zitzaielako edo: ...otoetan zetzana, agian, eta arimaren joan etorriei lotutako sukarrik gabeko sukar bat eragiten ziona, jakin minak –orain zer egingo ote du honek, eta gero zer egingo ote du horrek, pertsonaiak arauak haustera eramaten zituztèn pasio saihestezinen mende– areagotua; bazkalordua iritsi zen, eta Ada gizalegearen gutxieneko arauak betetzen saiatu zen, sekula ez hobeto esanda; esan nahi baita
|
bere
borondatearen ahalegin batez bete zituela: ahalegin nabarmena baitzen berea, mahaikideek egiten zizkiotèn galderei erantzuterakoan igartzen zitzaiona, erantzun behar zuen bakoitzean hiruzpalau segundotan atzeratzen baitzuen erantzuna, hitzen erlojua tarte hartan gelditu balitzaio bezala, burua zatikatua zuelako, ausaz, zati bat Ana Kareninarekin, eta beste bat bazkaltiarrekin; arratsaldea ere berdintsu joan zitzaion, sukarrik gabeko sukarraren mende; ondorioak, baina, afalorduan ordaindu behar izan zituen, nabarmen ordaindu ere, Ada galduta bezala ibili baitzen, Ana Kareninarengandik afaltiarrengandik baino hurbilago, antza, erantzuteko tartea hartu ez ezik, gaizki ere erantzun baitzuen, bi aldiz gutxienez; batean, Teofilo Mariak igande arratsaldean lasterketa zirkuitura joateko gonbita luzatu zien anai arrebei, automobil lasterketak ikusteko, eta Adak, bere erantzun azkar bakarrean, erantzun zion:
|
|
|
" Maite zaitut, ama", biek ere pozezko malkoak zintzilik zituztela; harekin batera, senarrak zuzentzen zizkiòn so iheskorrak ikusten zituen, intentzioz beteak: hasteko, Reginak bazekien zer esan nahi zioten so haiek eta zer iruzkin gordetzen zuten –zeure lekuan ikusten zaitut, Regina, aspaldiko partez, aleluia, aleluia! –, nahiz eta, ikuspegi osoago batetik, interpretazio harekin ez zetorren guztiz bat, ez behintzat senarraren balizko iruzkinari ñabarduraren bat erantsi ezean; Regina, izan ere, bere lekuan zegoen, bai, baina
|
bere
borondatearen ahalegin berezi baten ondorioz, garai batean ez bezala, noiz eta, nonahi zegoela ere, bere lekuan zegoela baitzirudien, naturaltasun hura berezko zerbait zuen-eta; Reginak bazekien, halaber, zer beste mezu gordetzen zuten senarraren so haiek: haragizko harremanetarako deia, nola halako beldurraren itzalpean jartzen zuena, bere erantzuna senarrak espero ez bezalakoa izango ote zen –errai erraietan nabaritzen zuen hura, uko biribil bat bezala–, berak ere –Reginak– besterik irrikatzen ez zuen arren; Reginak askotan pentsatzen baitzuen ikaragarri ederra izan zitekeela maitasunaren suak sutua izatea, haizearen joan etorrietan betiko galtzeko:
|
|
|
Urte erdian edo, ederki eutsi zion Domingo Orbek bere jarrerari: sinetsi nahi zuelako sinesten zuen, eta sinesten zuelako jarri zuen borondatea sinesten zuenaren zerbitzuan, pentsaturik ezen bere sinestearen eta
|
bere
borondatearen ahalegin hutsez Jainkoaren nahia irabazi eta hegan egingo zuela, halako eran, non iruditu ere iruditu baitzitzaion, bizpahiru bider, hegan egitera zihoala... planeatzen ere ikusi baitzuen bere burua segundo luze batzuetan, ekisainduko ostiak indar misteriotsu bezain erreal batez erakarrita: bi edo hiru aldietan gelditu zen, ordea, hantxe, zegoèn lekuan, planealdirik eta hegaldirik gabe; Domingok, ordea, ez zuen etsi, aita predikariak eman baitzion koartada,"... zeren, nola Jainkoak guztia baitaki, komeni zaiguna ematen baitigu beti"; baina, etsi ez zuen arren, bere nahiaren eta errealitatearen arteko adostasun ezak zapuzten zuen maila batean; eta nola, bestalde, Domingoren gorputzak nekez jasan baitzezakeen bere intentsitate gehiegizko hura luzaroan, kontua da naturaleza berriro menderatzen hasi zela borondatea, pittinka izan bazen ere, gorputz arimen mugimendu oharkabe batean, eta hala, gai bakarraren mende bizi zèn mutila –bere balizko bokazioaren inguruan beti– aintzat hartzen hasi zen beste gai batzuk ere –jolas garaiko futbol partida, bazkalorduko edo hirian gertatutako edozein albiste, esate baterako–, egunerokotasunak –denboratasunak– bere lurrak berreskuratzeari ekin balio bezala, eternitatearen aurkako lehian:
|
|
|
berezko nazka zen bata, osatu gabeko haragi puskaren aurka nabaritzen zuena, eta nazka sentitzearen aurkako nazka bestea, sentipen hura beste muga bat baitzen, psikologikoki ahulago egiten zuena; ondorioz, bere baitatik urrundu behar zuen nazka, kosta ahala kosta, bere baitan indartzeko: hitzez urrunduko zuen,
|
bere
borondatearen ahalegin batez ezin bazuen; aitzakia bat bilatu behar zuen, bestela esanda, adimenaren hotzak hitzez ongi lotua, nazkaren neurrikoa, nazka bera ahalik eta hobekien mozorrotzeko, baita aurkitu ere, handik gutxira:
|
|
2013
|
|
|
bi olibondo ilararen artean paratu, begiak itxi, hatsa berriro hartu, urrats bat aitzina egin eta urruneko landareen lurrina bereganatu zuen arte: laranja eta limoi loreena lehen urratsean, ezkaiarena eta mihiluarena bigarrenean; berriro hats hartu eta bertze pauso bat eman zuen, alferrik eman ere, usain aztarna berririk ez; orduan, baina, begiak itxi, bere baitan inoiz baino barrurago bildu eta, pausatuki, bertze pauso bat eman zuen, ea
|
bere
borondatearen ahalegin batez bertze usain guztiak bereganatzen zituen: berehala etorri zitzaion erromeroarena; jarraian, berriz, musikarien musikaren usaina bereganatu nahi izan zuen, baita helburua erdietsi ere, begiak itxi eta bertze hogei urrats egin ahala; ondoren, hamar urrats egin ez bertze atzeman zuen amaren dantzaren usaina; ilargiaren usaina bakarrik falta zitzaion?
|
|
|
–goian zuen ilargi ezin biribilagoaren argi zilarkara lekuko–, harik eta –etxetik berrehun metrora jada– bi olibondo ilararen artean paratu, begiak itxi, hatsa berriro hartu, urrats bat aitzina egin eta urruneko landareen lurrina bereganatu zuen arte: laranja eta limoi loreena lehen urratsean, ezkaiarena eta mihiluarena bigarrenean; berriro hats hartu eta bertze pauso bat eman zuen, alferrik eman ere, usain aztarna berririk ez; orduan, baina, begiak itxi, bere baitan inoiz baino barrurago bildu eta, pausatuki, bertze pauso bat eman zuen, ea
|
bere
borondatearen ahalegin batez bertze usain guztiak bereganatzen zituen: berehala etorri zitzaion erromeroarena; jarraian, berriz, musikarien musikaren usaina bereganatu nahi izan zuen, baita helburua erdietsi ere, begiak itxi eta bertze hogei urrats egin ahala; ondoren, hamar urrats egin ez bertze atzeman zuen amaren dantzaren usaina; ilargiaren usaina bakarrik falta zitzaion... eta orduan, begiak ireki –olibondo saila gibelean utzia zuen jada–, zeruraino zabaldu eta betean hartu zuen arnasa –eskuak eta besoak ere zerura zabalik–, bertze urrats geldo bat egin eta zeruko atea irekitzear zuela nabaritu zuèn une berean...
|