|
2004
|
|
|
Guardiek, ezin menderatuz, buila egiten zioten, eta kulatarekin jo ere bai batzuetan, baina tarte baten urrutitik, nire lagunak zeukan begiratu beltzarekin ikaratuta. Inondik ere,
|
bere
barruko ahotsa ari zitzaion esanka," jo horri, sartu adarra hari, alde egin mendira ukuiluan sartu gabe". Keinu bat eginez, ez erokeriarik egiteko erregutu nion, hogeita hamar guardia zeudela han eta tiro bat emango ziotela deskuidatuz gero.
|
|
2010
|
|
|
Okerrago: bere ikarak sortutakoak etortzen zitzaizkion burura, batez ere Errepublikazaleek hauteskundeak irabazi eta gero hotelean egindako oturuntzarena; berak pertsonalki eskaini zien oturuntzarena, hain zuzen ere,
|
bere
barruko ahotsak ondo asko zehaztu zion bezala. Gorabehera hutsal horrek alde politiko batean kokatzen zuen garbi.
|
|
|
Bertan preso zegoela, ilunpean leiho bakarra oholekin itsutua zegoendon Pedro ardo zahagi batzuen gainean etzan zen etsita, pentsatuz noiznahi azalduko zirela atean bera" paseoan" eraman behar zutenak, pentsatuz halaber bizitzako azken orduak zituela eta zer egin behar zuen, zer egiten ote zuten halako egoeran suertatzen ziren kondenatuek. " Zure mundualdiaz gogoeta egitea eskatzen dute arauek", esan zion
|
bere
barruko ahotsak, eta iraganean hamaika aldiz bezala Ameriketako izenak hartu zituen gogoan oroitzapenei deitzearren: Seattle, Vancouver, Old Manett, New Manett; Alice Arm, Prince Rupert, Nairen Harbour...
|
|
|
" Prest nago", erantzun zion don Pedrok altxa eta bere sonbreirua jantziz. " Hiltzeko ordua da", argitu zion
|
bere
barruko ahotsak. Berriro ere bere mundualdian pentsatu nahi izan zuen, bere gurasoengan, bere anaiarengan, Ameriketan ezagututako hainbeste lagunengan.
|
|
2016
|
|
|
Berriro sofan eseri eta zapatak janzten hasi zen. Nahiz bere desterruko paisaia izan, nahiz berak benetan maite zituen mendi, bide eta etxeetatik urrun egon, Montserrateko harkaitzaren inguru haiek erregulartasunez beteta zeuden, eta beraz lasaitu egiten zuten, lagundu egiten zioten
|
bere
barruko ahots txarren aurkako lehian. Etorkizunak zer ekar ere, ezin izango zion lekuari inolako erantzukizunik eskatu.
|
|
|
Okindegia edo bere apartamentuko gela bezalaxe, La Banyera leku babestua iruditzen zitzaion, mundutik at geratutakoa. Berarentzat, aukera hura ezinbestekoa zen okindegiaz aspertu, gelaz aspertu eta halere inorekin egon nahi ez zuenean; edo bizimodua monotonoegia egiten zitzaionean eta emozio apur bat nahi izaten zuenean, zeren halakoetan ur dardarati haietan sartu eta pitzaduraren inguruetan ibiltzen baitzen igeri, zulorantz bultzatzen zuen uraren indarra gorputz osoan sentituz; eta
|
bere
barruko ahots txarrak baretzeko orduan ere ondo etortzen zitzaion, zeren uraren hotsa bere belarrietan jarri orduko Arratoiaren akusazioak moteldu egiten baitziren oso. Eta batzuetan bera eta Guiomar zakurrekin paseatzera ateratzen zirenean, kasuLa Banyera ibileraren erreferentzia izaten zen, Guiomarrek zigarro bat erretzeko aprobetxatzen zuena.
|
|
|
Bai, Diazepanaren eragina erabat desagertuko zen luze gabe, baina berak alkoholarekin ordezkatuko zuen. Ixil zitezela
|
bere
barruko ahots guztiak, geldi zedila errealitatea La Masia z kanpora, ez zedila iritsi bere belarrietara Maria Teresaren solasa baizik.
|