2000
|
|
Zeharo haserretuta jaiki da
|
bere
aulkitik idazle errealista. Esaten du:
|
2006
|
|
Ez bazaude pozik hemen, zoaz. Eta, batere damurik erakutsi gabe, musika gelara itzuli eta
|
bere
aulki tapizatuan eseri zen astun astun.
|
2019
|
|
Guardia zibil ohia Urkoren ondora hurbildu zen eta garagardoa alboratu zion. Eskuetan zeramana botilaren lekuan utzi zuen,
|
bere
aulkira itzuli aurretik. Urkori bekoz beko begira eseri zen.
|
|
Torizue patxadosoena
|
bere
aulkitik jaikiarazteko moduko datua ekaitzei buruzkoa, meteorologia eta babes elkarteen artean kalkulatutakoa. Egun batean, 24 orduan, egun normal batean bai, lur azal eta itsas ordeka horietan, zenbatsu ekaitz sortzen direla iruditzen zaizue?
|
2020
|
|
batean, Juan Idiakez eta bere abokatu biak, eta bestean, Jagobe Placentia, Manuela Mena, Agustin Galdos eta Domingo Lakitegi. Sei prokuradoreak eta el magnifico señor gelaren barrenean zeuden jesarrita, bakoitza
|
bere
aulkian. Gelaren barrenekoak entzule gisa zeuden han, ze hura, izatez, parte biren arteko auzia zen, eta ez Gipuzkoako Batzar Orokorren bilera; hortaz, aretoaren barrenean jesarritakoak epaiaren lekuko ziren.
|
2022
|
|
Power jauna zutitu zen zerbitzatze lanak egitera eta
|
bere
aulkia eskaini zion Kernan andreari. Kernan andreak ez zion hartu, behean lisatzen ari zela esanda, eta, Power jaunaren bizkarraren atzetik Cunningham jaunak eta biek buru keinu bat trukatu ondoren, gelatik irteteko prestatu zen.
|
|
Tarteka tarteka beren pinta beteko edontzi handietatik trago batzuk egiten zituzten, eta tabakoa erretzen zuten, sarritan lurrera tu egiten zutela eta batzuetan beren bota handiekin zerrautsa tuen gainera biltzen zutela. Duffy jauna haiei begira zegoen
|
bere
aulkian eserita, ez ikusi ez entzun egiten zuela. Handik pixka batera irten egin ziren langileak, eta Duffy jaunak beste pontxe bat eskatu zuen.
|
|
" Juana, Jainkoak estutu bai, baina ez duela itotzen!". Ez dakizu nolako pena ematen didan hura bakarrik ikusteak, kanpoan,
|
bere
aulkian, zeren kalera ateratzen du nebaren aulki hutsa ere. " Juana, denborak dena sendatzen du, zahardadea eta eromena izan ezik!", oihu egiten diot nik alaiki, ikusten dudanean.
|
|
" Uste dut Norak sufritu egiten duela, Norak sufritu egiten duela". Eta begi berri batzuk eman balizkidate bezala, jauna, distiratsuagoak, argiagoak, zabalagoak, ahizpari begiratzera itzuli nintzen,
|
bere
aulkian eserita zegoelarik, kokotsa hain okertuta ezen ia bularraldea ukitzen zion, eskuak magalean, mugitu gabe, ohetik jaiki nuenean bezala. Mugitu gabe eta hilda, jauna, zeren ahizpak arnasa hartzen zuen, bai, baina nork jakin noiz arte, zeren nire ahizpa hilda jaio zen eta bizitza pasatu dugu bizi zela jolasten, sentitzen zuela jolasten.
|
|
Gero, jauna, zamauarena gertatu eta egun batzuetara, Juanita etorri zen etxera, amari zerbaitetan laguntzera, ez dut ondo gogoan, jauna, baina kontua da nik Nora garbi garbi eginda utzi nuela
|
bere
aulkian, txirikordak eginda, zeren, nola jada barneratua nuen nik herri honetan geratu behar nuela, ba, ahizpari egiten nizkion promesak betetzen hasi nintzen, eta bi txirikorda ezin txukunago zituen sorbalda banatatik behera. Nora utzi eta Marco eta Catalinarekin arratsalde pasa joan nintzen Javierren tabernara eta gauean etxera itzuli nintzenean, amak, oso urduri, kontatu zidan Juanak eta berak, oiloei jaten ematen ibili ondoren, Nora egongelan lurrera erorita aurkitu zutela, zauri bat bekokian, bekokiarekin mahai ertza jota.
|
|
Gero Javierri esan nion: " Begira zer guapa dagoen nire ahizpa, lagun iezadak
|
bere
aulkian jartzen". Eta bion artean kokatu genuen Noraren gorputza.
|
|
Javier eta biok banku batean eserita geunden, isilik, elkarri begiratu gabe, haren eskua nire zangoan, eta gure ondoan Nora
|
bere
aulkian, bere gorputz atrofiatuarekin eta bere masailezurra zintzilik, putzu batera jaisten den baten antzera. Irudi hori, jauna, irudi hori da hainbat eta hainbat gauetan errepikatu zaidana.
|
|
Obrak iraun zuen hiru asteetan herri osoak etxearen inguruan pasatu zituen egunak. Juanak ere haraino mugitu zituen
|
bere
aulkia eta nebarena. Eta bazirudien munduaren amaierak ez zituela jada kezkatzen.
|
|
Hala bada, ama lo zegoen gaur goizean, eta nik, poliki  poliki, Nora
|
bere
aulkian jarri dut eta esan diot: " Begira, zer Urteberri goiz ederra, Nora, zer eguzkia, zer beroa, zer berde dauden arbolak".
|
|
Katedralera joan ziren. Hubert
|
bere
aulkian belaunikatu zen, amaren eta amonaren artean. Xuxurlak entzun zituzten, esklamazio itoak.
|
2023
|
|
Bi enplastu prestatu zituen. Kostata, alkandora erantzi zuen eta
|
bere
aulkian jesarri zen. Enplasturik txikiena aurpegiko guneetan ipintzen zuen txandaka, ispiluaren laguntzaz:
|