|
2014
|
|
|
Amore ematen du, beranduago Wotanek emango duen bezala. Baina Walkiria ren azken ekitaldian lehen kontatu dizudan horretanWotanek jakinarazten du ez duela
|
bere
alaba gehiago misioan bidaliko, eta zerbait agertzen da: Brunnhildek egiten zuena ez zen bere desira, baizik eta bere aitaren desira, motibo hilkor horren jabea, hildako heroien kohorteko patroia.
|
|
|
Har dezagun Cenerentola ko aita:
|
bere
alabetako bat printzearekin ezkontzen denean imajinatzen du jendea eroskeriak eskaintzera joango zaiola gortean zerbitzu bat lortu ahal izateko, hasieran deliberazio argiarekin jokatuko du, gero itxurazko desesperazioarekin eskakizun gehiegik bonbardatu dutelako... Une gorena da Rossiniren aria arketipikoari, zoriontasunaren une bakar horri, bizitzaren gehiegikeriaren erabateko baieztapenari, subjektua gehiegizko eskakizunek gainditzen duten uneari, aurre egin ezin dionekoa.
|
|
|
Norbaitek zerbait ‘egin behar’ duenean, esan nahi du ez duela beste aukerarik, desatsegina bada ere, nardagarria. Wotanek bere burua inguratua ikusten du Frickaren aurrean, eta Siegmunden hilketa permititu ‘behar du’ (hori besterik ezin du egin), nahiz eta bere bihotza harengatik odoletan dagoen; Brunnhilde zigortu ‘behar du’ (‘ezin du besterik egin’),
|
bere
alaba maitea, bere gogo sakonenen haragitzea13 Hemen Wagnerrek ‘pieta rekin hiltzearen’ paradoxarekin egiten du topo, Talmudetik (justizia maitasunez kudeatzea aholkatzen digu) Brechten funtsezko Lehrstticke etara (Der Jasager eta Die Massnahme) lantzen den bera da: samurtasun maitekorrez kideek burkide gaztea hiltzen dute.
|
|
|
Prest zaude tradizio metafisiko eta teologiko bat oinordetzeko, nahiz eta badakizun gaizki amai daitekeela. Beraz, entzun jainko jakintsuegi baten istorioa; jainko zalantzagarri eta begibakar baten eta
|
bere
alaba kuttunaren istorioa.
|
|
|
Nahasia da, dardartia da hasieran: jainkoak daude, haien alderantzizko anaiak diren ipotx beltzak daude, ibaia dago eta
|
bere
alabak. Eta ama bakarra dago, Erda.
|
|
|
Gizon eta emakumeen aldaketak belaunaldiz belaunaldi gertatu beharrean, jauziak zirkuluan gertatuko balira bezala da, nahiz eta egitura, bere baitan ireki ordez, jainkoen ilunabarrera arte ixten den. Hara, edozein kulturaren oinarri diren pertsonen arauak jarraitu ez dituzten jainko batzuk; aita batek
|
bere
alaba beste gizon bati ematen dio ezkontzeko, neba batek arreba aldatzen du. Wotan ahalegintzen da, bere bidaia errarian, emakume batekin, hilkor arrunt batekin, umeak egiten.
|
|
|
Akzioa beti mugatzen da nahiko gatazka oinarrizkoetara: Roberto deabrua n Ongiaren eta Gaizkiaren artean hautatu behar da; Eleazar-ek, Judutarra n,
|
bere
alabarekiko maitasunaren eta kristauekiko daukan gorrotoaren artean. Baina Scribek badaki nola eraiki bere intriga:
|
|
|
Brunnhildek beteko ez duen ekintza da (eta emakume maitemindu gisa bete ahal izango dituen horiek guztiak) Wotani ihes egingo dion guzia. Wotanek galdu egiten du
|
bere
alabak ekartzen ziona, irribarre bat eta hildako heroiak, eta galtzen du bere kontura egingo duena, emakume gisa maitatzea. Pixka bat beranduago, Brunnhilderi mingostasunez esango dio maitasuna dastatzen ari dela.
|
|
|
Wotanek beregana gerturatzen du Frickak Siegmund hil dezan konbentzitzera hala esan badezakegujoan ostean; badaki bere aitaren hitza pizten, Wotanekin benetako harreman baten erabateko pribilegioa duela esan dezakegu. O, mugak daude halere, jainkotasunarekin zerikusia dutenak, zeren Wotanek
|
bere
alabari hitz egitean bere buruari hitz egitearen itxura eginda soilik jasan dezake. Brunnhildek ‘Wotanen nahia’ izenez definitzen du bere burua.
|