2006
|
|
Gaizki konpontzen nintzen etxean eta azkar alde egin nuen bertatik. Ez galdetu
|
beraz
zer ikasi dudan. Kalean bizitzen, horrek ematen dizun malezia guztiarekin.
|
2015
|
|
Arrazoi izan dezake, eta horregatik jasotzen dut hemen; ez da porrot komertzialaren beldurra, noski, baizik eta solipsismo ariketa antzu batean jardutearena. Dena dela, gehiegi ari naiz luzatzen egin beharrekoari buruzko gogoetan, eta has nadin
|
beraz
zer edo zer kontatzen, barregarri eta negargarria izanik ere, zer kontaturik baldin badut behintzat.
|
|
Zeren erresumak diferent baitituzte, ezta
|
beraz
zer miretsi eskualdunen artean izan dadin zenbait diferentzia mintzatzeko maneretan; zeren herri batzuetakoek gehiago hantatzen eta gonbertsatzen baitute erresuma batekin, bertze batzuek bertzearekin, eta hantazino hartarik bat bederari lotzen zaio hizkuntza arrotzaren kutsua, zeina ohi baita ganbiaduraren orhantza eta lebamia, non handik heldu baita emeki emeki hizkuntza ganbiatzera, eta azkenea...
|
|
Hara
|
beraz
zertan zen hamasei urtetik gorakoen euskaldun kopurua duela hamar urte. Eta euskal irratiak, zertan dira egun?
|
2017
|
|
Nik esaten dut hasieratik Jacksonera bidali izan balute igualekoxe egongo ginatekeela orain denok. Esaten dut, egin beharreko guztia egin diozu; egin duzu zugandik espero zitekeen guztia eta baita jende gehienak egingo zuena baino gehiago ere,
|
beraz
zergatik ez bidali hara eta etekin hori atera ordaintzen ditugun zergei. Orduan berak esaten du «Laster joango naiz.
|
|
Hara, ia bazkaltzeko garaia dun, esan nion?. Noiznahi hasiko haiz bazkaria mahaira ateratzen,
|
beraz
zertan alde egin behar dut, hementxe gelditu eta bazkaltzeko pronto egon naitekeena?
|
|
Gorpua egoera ezin hobean aurkitzen zen, eta
|
beraz
zertan larriturik ere ez. Baina iraunkortasun ezohizko hark nire lehengusinarengan eragin kaltegarririk ez bazuen, bai nire gogoan eta agian Pancorborenean ere bai, eta egun goibel eta gau goibelago hauen etengabeko iragateak, malenkoniazko kutsu handia ematen zien gure arimei, eta ondorio gisa sentitzen genituen pasibitatea eta axolagabekeria kezkagarriak ziren oso.
|
|
Ez, ez zen etxe berrian sartuko. Eta
|
beraz
zer. Baaa salduko zuela!
|
|
Orduan erdibanatzearena ez duzu ikusten? Ondo da, begiratuko dut
|
beraz
zer hartu nik, eta bakoitza bere aldetik; hori ere ondo iruditzen zait, agian entsalada gehiegi da niretzat, handiak dira, badakizu?...
|
2019
|
|
Oso berezkoa da gugan haztea denetan guretarrek irabazteko desioa, eta Raimundo Silvari, kide den nazioaren gorputzean mairuen odol gehiago dagoela ario lusitaniarrena baino susmaturik ere, gustatuko zitzaiokeen On Jõao Peculiarren dialektika txalotzea, historian izenik utzi ez zuen fedegabe baten mintzaldi eredugarriaren aurrean intelektualki apaldu beharrean. Alabaina, oraindik badugu aukera mintzaldi lehiaketa honetan etsaia gainditzeko, orain hartzen baitu hitza Portoko apezpikuak, hau ere armatua, eskua paratzen du ezpatatzarraren heldulekuan, han dagoen gurutzearen gainean, eta hauxe esaten du, Onez mintzatu gatzaizkizue, zuek onez entzungo zenutelako ustean, baina txarrez entzun badiguzue, garaia da gu ere txarrez mintzatzeko, jakizue
|
beraz
zer nolako erdeinua sentitzen dugun etorriko zaizkigun gaitzen eta gertaeren zain egoteko zuen ohitura horren aurrean, argi frogaturik dagoenean norberaren ausardiaren konfiantzan ez, eta besteren zoritxarrean oinarritzen den esperantza makala eta hauskorra dela, aldez aurretik garaituak izango zaretela etsi bazenute bezala da, eta ezezagunaz zein etorkizunaz mintzatu zaretenez, ikas ezazue ezen,... Despedidarako hitz iraingarri hauek esanez, Portoko apezpikuak bere zaldiaren uhalak beste aldera zuzendu zituen, nahiz eta hierarkiaren arabera ez zegokion horrelako erabakirik hartzea, bere izpiritu haserrearen bultzada batek mugitu baitzuen, eta talde guztiak atzetik jarraitu zion, orduan ustekabean mairuaren ahotsa altxatu zen, apaiza bere onetatik atera zuen etsipen ozar horren izpirik gabe, orain ozar eta harro hitz egiten zuen, honako hau esan zuen, Errakuntza arriskutsua da zuena, baldin eta gure eramana herabetasunarekin eta hiltzeko beldurrarekin nahasten baduzue, kontura zaitezte zuen aitek eta aitonek ez zutela horrelako errakuntzarik egin, horiek behin eta mila gehiagotan garaitu genituen, armen indarrez, Espainia guztian zehar, zapaltzen ari zareten lur horren azpian dautza gure larderiari kontra egiten ahal zutela uste izan zuten zenbaitzuk, ez ezazue uste, beraz, zuen galerak bukatu direnik, harresi hauen aurka hautsiko dira zuen hezurrak, hemen moztuko ditugu zuen esku irrikatsuak, zoazte, eta hiltzeko prestatu, gu, honezkero badakizue, beti gaude hiltzeko prest.
|
|
Honek, basoa inguratzeaz bat, ofizialak irribarre xumea itxuratu ote dion errezeloa hartzen du. Dena dela, kapitainak
|
beraz
zer nahi ote duen asmatu ezinik dago oraindik ere.
|