|
2015
|
|
|
8 Ni pentsamenduetako nahaspila honetan oso estu ibilia naiz batzuetan, eta lau urte baino pixka bat gehiago izango dira esperientziaz ulertu nuela, pentsamendua (edo, hobeki uler dadin, irudimena) ez dela adimena, eta jakintsu bati galdetu nion eta hala zela esan zidan; ez zen hori poz txikia izan niretzat. Izan ere, adimena arimaren ahalmenetako bat denez gero, gogor egiten zitzaidan
|
batzuetan
hain nahasia egotea, eta eskuarki pentsamenduak hegan egiten du ustekabean; Jainkoak lot dezake soilik, Hark bere buruari lotzean, gorputz honetatik askatuak gaudela emateraino. Nik, neure iritziz, ahalmenak Jainkoari emanak eta Berarengan bilduak ikusten nituen, eta bestalde pentsamendua asaldatua:
|
|
|
Oraingoan egun horretara arte bakarrik iraun zidan; beste batzuetan, berriz, zortzi eta hamabost egun eta baita hiru aste ere irauten zidan, eta ez dakit gehiago ere ez ote zen, batez ere Aste Santuetan, nire otoitzeko atsegina izaten zen egunetan. Gertatzen zait laster batean adimena hartzen duela
|
batzuetan
hain garrantzi gabeko gauzetatik, non haietaz barre egingo bainuke nik beste batzuetan; eta nahasia egonarazten du berak nahi duen guztian eta arima han azpiratua, bere buruaren jabe izan gabe eta pentsatzeko ere gauza ez dela berak burura ekartzen dizkion zentzugabekeriak izan ezik, ia funtsik gabeak, ezer egiten ez dutenak; lotu egiten du arima soilik itotzeko, bere baitan kabitzen ez dela egot... Eta horrela gertatu zitzaidan niri pentsatzea, deabruak arimarekin pilotan jostatzen ari zirela, eta berak ezin zuela ezer egin haien eskuetatik askatzeko.
|
|
|
Erremedioa han ez dagoenez gero, sendagai hauek oso behe mailakoak dira hain goi mailako gaitzarentzat; pixka bat arintzen da eta eztitzen honekin, bere gaitzarentzat erremedioa eman diezaiola Jainkoari eskatuz, eta ez du ikusten inolako erremediorik heriotza izan ezik, honen bidez bere Onaz oso osoan gozatzeko ustea baitu. Beste
|
batzuetan
hain gogor ematen duelarik, ezin daiteke egin ez hori ezta beste ezer ere, gorputz osoa ebakitzen baitu. Ezin du mugitu ez oinik eta ez besorik; zutik badago, eseri egiten da, konortea galduta bezala arnasa hartzeko ere gauza ez dela; intziri batzuk egiten ditu soilik, ez handiak, besterik ezin duelako; handiak dira sentimenduan.
|
|
|
Hala nengoela, Oliaduraren Sakramentua eman zidaten eta une batetik bestera hilko nintzela uste zuten eta Kredoa esan besterik ez zidaten egiten, zerbait ulertuko banu bezala. Une
|
batzuetan
hain hiltzat ninduten, non argizaria ere aurkitu bainuen gero begietan.
|
|
|
Jainkoagandik aparte dagoela, edota entzuten duen hitzen bat, honetara doana. Oroipen hau hain ahaltsua eta
|
batzuetan
hain indar handikoa da, non une batez burutik egin zaiola baitirudi; norbaiti berak ez zekien albiste oso samingarri bat ustekabean edota ikara handi bat ematen zaionean bezala; orduan pentsamenduari kontsolatzeko arrazoibidea kentzen zaiola dirudi, eta sorgorturik bezala geratzen dela. Horrela da hemen ere, salbu samina hemen kausa horrengatik dela, arima konturatu baita ongi merezi duela hiltzea kausa horregatik.
|
|
|
Nola, Emazte santua!, gozotasunak hiltzen al zaitu? Izan ere, jakin dudanez,
|
batzuetan
hain dirudi gehiegizkoa, non arima desegiten baitu, honezkero bizitzeko ez dagoela ezer pentsatzeraino. Eta loreak eskatzen dituzu?
|