|
2019
|
|
|
Lur bati loturik ez zeudenez, ezertxo ere ez zutenez, ezer finkotan gorpuzten ez zirenez, ezin zuten ideia zehatzik izan iraunkortasunari buruz; irauteak ez zituen kezkatzen, eta ez zuten beren burua ikusten ondorengoetan; ez zioten beldurrik heriotzari, eta ez zuten oinordekorik eskatzen; seme alabak zama ziren, eta ez aberastasuna; horren erakusgarri da infantizidio asko izan zirela beti herri nomadetan; sarraskitzen ez zituzten jaioberrietarik franko higiene faltaz hiltzen ziren, eta ez zitzaien askorik axola. Haurrak zeuzkan emakumeak ez zekien zer zen sortzearen harrotasuna; indar ilun
|
batzuen
jostailu pasibo sentitzen zen, eta erditze mingarria ez zen gorabehera alferrikako edo are nardagarri bat besterik. Aurrerago, balio handiagoa emango zitzaion haurrari.
|
|
|
...gelditasunari; ez nintzen tapaki baten epelean lokartuko, panpinak ere artile eta lumatxa artean egon ezean[...] Amets egiten nuen bitan banaturiko bakardade hutsaz zinez gozatzearekin[...] Neure hartan geratzeko premia hori, bi aldiz ni neu izatekoa, grina biziz sentitzen nuen haur txiki txikia nintzelarik[...] Ai!, zenbat irrikatu nuen une tragiko haietan, nire eztitasun ameslaria laidozko malko
|
batzuen
jostailu zeneko garai hartan, ondoan beste Anna txikitxo bat izatea, lepo inguruan besoak jarriko zizkidana, kontsolatuko ninduena, konprenituko ninduena[...] Bizi guztian, nire bihotzean aurkitu nuen, eta sendo eutsi nion: laguntza eman zidan, ez nik espero bezala kontsolamenduaren bitartez, ezpada adorea emanez.
|
|
|
balioz osaturiko mundu batean jarriko dugu emakumea, eta askatasunezko alderdi bat onartuko diegu haren jokabideei. Uste dugu emakumeak aukeratu beharra daukala bere transzendentzia berretsi ala objektu gisa alienatu; emakumea ez da pultsio kontrajarri
|
batzuen
jostailua; irtenbideak asmatzen ditu, eta hierarkia etiko bat dago haien artean. Balioa autoritatearekin ordezkatuz, eta hautua pultsioarekin, psikoanalisiak moralaren ordezko bat proposatzen du:
|
|
|
egiten da; hitz horretan bertan bada umetako ohe bustiaren oihartzuna, gernu egiteko beharrari amore emate errudun eta nahi gabekoaren oihartzuna; gizonari ere nazka ematen diote gaueko isuri inkontzienteek; likido bat botatzeak, gernua ala esperma, ez du umiliatzen, operazio aktibo bat baita, baina umiliazio bat da likidoa pasiboki itzurtzen bada: orduan, gorputza ez da organismo bat, hau da, garunak gobernaturiko giharrak, esfinterrak, nerbioak, ezta subjektu kontziente baten adierazpidea ere, baizik pitxer bat, gai inertez eginiko ontzi bat, apeta mekaniko
|
batzuen
jostailua. Haragia izerditzen bada, nola izerditzen baita pareta zahar bat edo hilotz bat?, badirudi likidoa bota ez baizik likidotu egiten dela:
|
|
|
Ulertzekoa da nahikari hori subjektiboa izatea, barnekoa, egiarik gabea, baldin eta banakoak ez badu asmo hori objektiboki betetzeko baliabide praktikorik: hasteko, tresna egokirik gabe, ez du probatzen munduaren gainean duen boterea, eta galdurik sentitzen da naturan eta kolektibitatean, pasibo, mehatxaturik, indar ilun
|
batzuen
jostailu; bere burua pentsatzen ausartzeko, klanaren osotasunarekin identifikatu beharra dauka: totema, mana, lurra errealitate kolektiboak ziren.
|