|
2000
|
|
|
Gauzen ordenaren aurka doa, halaber, herriaren partaide izan arren familia kide ez diren horiei oinordetza eskubidea zabaltzea, eskubide hori baita, herri zibilizatu guztietan, ez herritarrarena, ezpada familiaren barnekoa. Legeak, ezkontzak arautu ondoren, ezin halakoak familia
|
baten
kidetzat hartu. Horiei bermatu behar zaie, huts hutsean, eta ekitatearen eredura, gizalegeak eurentzat eskatzen duen laguntza.
|
|
2007
|
|
|
" Pertsonen eta errealitate historiko soziologikoaren eskubideen onarpenak, Euskal Herrian, egiazko —eta ez bakarrik formala, baizik eta erreala den— elebitasun baterantz joatea exijitzen du" 264 Horrenbestez" etika komunikatibora" joko dugu berriro, hain zuzen, bertan euskalduntze prozesua bera legitimatzeko modu egoki bat aurkitu baitezakegu: etika horren arabera, Cortinarekin ikusi bezala, ezinbestekoa da" komunitate
|
baten
kide guztiek elkarri eskubide bereko solaskide izaera aintzatestea" eta, horrekin," elkarri baten argudioak azaltzera eta besteenak entzutera derrigortzea" 265 Euskararen errealitate gutxituak, baina, ezinezkoa egiten du" elkarrizketa ideal" hori —euskaldunek askotan jo behar dute nahitaez erdarara—, eta, komunikazio baldintzak ezberdinak direnez, zaila da ere g... Horregatik euskararen" normalizazioa" —berori" beste hizkuntzen maila berean jartzea" (Ninyoles) 266—, funtsean, gure arteko komunikaziorako baldintza linguistikoak berdintzea da, eta, zentzu honetan, normalizazio hori etikoki inposatzen zaigun zerbait da.
|
|
|
Komunitate
|
baten
kide guztiek aintzatets diezaiotela elkarri eskubide bereko solaskide izaera eta, beraz, derrigortu diezaiotela elkarri bere argudioak azaltzera eta besteenak entzutera, bai eta argudiaketaren logikan oinarritutako arauak betetzera.179
|
|
|
Gizabanako batek gizatalde konkretu
|
baten
kide izateko —gizarteratzeko— burutu behar duen ibilbidea adierazten da hemen, eta, atzeman daitekeen bezala, bertan islatzen den problematika oso konplexua eta elkarri eragiten dioten alde askotatik aztertu beharrekoa da. Hurrelmann ek eta Ulich ek, adibidez, sozializazio horren" hiru perspektibez" hitz egiten digute:
|
|
|
" Kultura bakoitzeko balio aldakorrek inposaturiko hezkuntzaren erlatibitatea defendatzen dugu, ze, finean, herri bakoitzaren oinarrizko nortasuna ere aldakorra da" 58 Baldin eta egia bada" heztea mundu kulturalean sartzea dela", horrela gure autorea, orduan" hezkuntza prozesua giza testuinguru anitzetan egiaztatu behar da, berori burutzen deneko egoera kulturala anitza den bezalaxe" 59 Heztea, horrenbestez, ezin daiteke gizabanakoaren mailan geratu; aldiz, ezinbestekoa da ere berori maila kolektiboan kontsideratzea, eta, zentzu honetan, Sussmuthek" kulturekiko espezifikoa den hezkuntzaren beharrari buruzko ikerketa zabal baten premiaz" 60 hitz egiten du. Horren haritik interesgarria dirudi, labur labur bada ere, Durkheimek" kontzientzia kolektiboaz" esaten duena gogora ekartzea, zeina berak" gizarte
|
baten
kideek komunean dituzten sinesmen eta sentimenduen multzoa" bezala definitzen duen61. " Kontzientzia kolektibo" horrek, jakina, ez du osatzen" organo bakar" bat, ze —definizioaren arabera— taldeko banako guztien artean dago hedatua, baina —gure autorearen esanetan— horrek ez du esan nahi nolabaiteko" errealitate partikular" bat ez duenik62 Berori, azken batean, ez da galtzen gizabanakoen desagertze hutsarekin, eta, horregatik, horien baldintza konkretuekiko independentea da nola edo hala.
|
|
2010
|
|
|
Inor ez da kapritxoz elebidun bihurtzen, baizik eta gizarte
|
baten
kide delako, non —zirkunstantzia jakin batzuengatik— bi hizkuntzen erabilera ezinbestekoa edo komenigarria den162.
|
|
|
Komunitate linguistiko
|
baten
kideek —honela Hymes bera— konpetentzia bikoitz bat partekatzen dute, hala nola, jakite linguistiko bat eta jakite sozio-linguistiko bat, alegia, gramatika arauek eta erabilera arauek elkarrekin osatutako ezagutza multzo bat184.
|