|
2006
|
|
|
Arratsaldean egindako bi piezak banan banan begiztatu zituen kandela lodi
|
baten
argitasunaren parean. Airezko puxpuluen beldur zen, piezak hondatzen zituztela eta.
|
|
2008
|
|
|
Isiltasuna besterik ez zen entzuten, eta katu gautarrek ere isiltasuna gordetzeko agindua jaso zutela otu zitzaion. Farol
|
baten
argitasun horira hurbildu eta bertan geratu zen, gauak eta iluntasunak beldurra emango baliote bezala. Gabardinaren iduna goratu, eskuak igurtzi eta eskumako poltsikoan sartu zuen eskua.
|
|
2019
|
|
|
Alabaina, une honetatik beretik, etorkizunean zer egingo duen oraindik erabaki ez duenean, kasu egin ez zaion eskrupulu baten deserosotasuna sentitzen du, falta baino lehenagokoa den kontzientzia alatze bat, arantza bat gogoan. Kontzientziak igortzen dion gaztigu iragarle hau ez duela ahaztuko agintzen dio bere buruari, eta, bat batean, bion artean zabaldu den isiltasunaz konturatzen da, deserosotasun apur bat, agian, baina ez, Maria Sararen aurpegia bare dago, lasai, argiteria publikoa iristen ez den txoko honetako itzalak apur bat urtzen dituen ilargi urri
|
baten
argitasunak ukitua, deserosotasuna bere baitan baizik ez dago, eta deserosotasunaren arrazoi bakarra da zerbait ezkutatzen ari dela jakitea, ez beldur izatearen lotsa, esan dezagun, baizik eta lotsa izatearen beldurra. Maria Sarak ez du ezer esaten deus ez duela esan behar uste duelako, Raimundo Silvak hitz egiten hasi behar du ez duelako aitortu nahi zein den isilik egoteko arrazoia, Aspaldi hemen txakur alderrai bat ibiltzen zunan, eta aldarrikapen honetan oinarriturik txakurrarekin topo egin zueneko pasadizoa osatu zuen, benetakoago eta errealago bilakatzeko nahikoa imajinazio gaineratuz, Ez zinan hemendik alde egin nahi, janaria eman nionan bizpahiru aldiz, beste zenbait auzokok ere zerbait ematen ziola uste dinat, baina oso gutxi, txakur errukarriak gosez hilzorian zegoela ematen zinan beti, ez zekinat zer gertatuko zitzaion, nahikoa adore bildu ote zuen hortik zehar abiatzeko, munduan zehar, bizia ateratzeko, edo hementxe zapartatu ote zen, beharraren beharraz, orain pentsatzen dinat gehiago arduratu behar izan nuela txakurraz, egia esan egunero hondar batzuk ekartzea ez zunan lan neketsua, are, garai hauetan izaten den txakurrentzako janari berezi hori eros niezaiokenan, horregatik ez ninan lur joko.
|
|
2020
|
|
|
Gogoratu esatea gutxi da. Tximista
|
baten
argitasunarekin agertzen zitzaizkidan tarteka haren sabelpeko itzal laburra, lau ile besterik ez, haren zangoen arteko arku perfektua, haren bular pitin bat estrabikoak. Agerpen baten antzera ikusi nuen goizaldeko ordu txikietan, segundo bakar batzuk besterik ez, baina orain nahi adina denbora eman nezakeen haren edertasuna neurtzen, beso meharregi baina dotoreak, adatsak estaltzen zizkion sorbalda tenteak, bular estrabikoak, zangoen luzera gehiegizkoa, gehiegizkoa?, ez zirela inoiz elkartuko ematen baitzuten.
|
|
2021
|
|
|
–Hor daude gauza ederrak, gauza txiki ederrak: loreak, harkaitzen arteko likenak; larru
|
baten
argitasuna eta leuntasuna; egunsentiko zeru urruna, hodeiak jitoan direla; eguzki sartzeak eta izarrak. Eta hor zaude... zu.
|
|
2023
|
|
|
San Prudentzioren eskulturako mitrak hamar bat zentimetroko kapa zeukan eta sorgor eusten zion erauntsiari, kandela ñimiño
|
baten
argitasun gorriztan bildua. Andreas bide nagusian behera abiatu zen, aterkia zabalik, eta tarteka marteka eragin egiten zion, pilatzen zitzaion elurra arintzearren; antzera jokatzen zuen Simonek ere, baina eskuineko espaloi estutik, eta haren oinatzetan egin nuen nik aurrera, denok ere elurrak beharturiko halako ibilera trauskilean.
|