|
2015
|
|
|
Urte batzuk geroago, 1575eko uztailean, aita Domingo Bañez teologo ospetsuak iritzi bera agertzen zuen. Valladolideko inkisidoreei zuzenduriko ebazpen
|
batean
hau deklaratzen du: bere iritziz, liburuak ez zuela fedearen eta ohitura onen aurkakorik ezer, ezta heresia usainekorik ere; alderantziz, oso goraipagarria zela.
|
|
|
Liburu batean irakurri nuen inperfekzioa dela irudi erakargarriak edukitzea, eta horrela gelan neukan bat ez edukitzea nahi nuen, eta hau irakurri aurretik ere pobretasuna paperezkoak izan ezik bat ere ez edukitzea zela uste nuen; eta gero honelako egun
|
batean
hau irakurritakoan, ez nuen nahi beste materialezkorik izaterik. Eta halakoren akordurik ez nuela, hau aditu nuen:
|
|
|
Antonio (tituluen oinordeko zena), Maria Acuña, Luisa Padilla eta Kasilda Padilla. Lehenengoa jesulagun egin zen (nobizio izan zen Valladoliden Baltasar Alvarez, gure Santaren aitor entzulearen, agindupean); Luisa moja frantziskotar egin zen, Maria, berriz, domingotar; Kasildak, 12 urte zituela, ezkon hitza eman zion (ez zen ezkondu) bere osaba Martin Padillari, baina laster
|
batean
hau utzi eta moja karmeldar sartu zen. Titulua salbatzearren, komentutik irten beharra izan zuen frantziskotarretan zen Luisak (Aita Santuaren baimenaz) eta Martin Padillarekin ezkondu zen.
|
|
|
behin eta berriro eskatu didate zer edo zer esan dezadala malenkoniazko umorea dutenekin nola jokatu behar den azalduz. Eta izan ere, gaitz hori dutenak ez hartzeko ahalegin guztiak egiten ari bagara ere, hain sotila da, non behar denerako moteldu egiten baita eta horrela erremediorik ez duenera arte ez gara konturatzen; liburutxo txiki
|
batean
honetaz zerbait esan nuelakoa dut, ez naiz gogoratzen; ez da ezer galtzen hemen zerbait esateaz, Jaunak asma dezadala nahi badu. Behin edo behin esana egon daiteke; beste ehunka aldiz esango nuke, on egiteko zerbait esaten asmatuko dudala uste banu.
|
|
|
Julianekin dena da santua; baina Jainkoak gorde nazala urte askoko aitor entzuleetatik. Zorte ona izango da halako
|
batean
hau sustraitik kentzen bada: zer egingo ote luke hain arima onak ez balira?
|
|
|
Joan Calvo Padilla, erreformatzaile zorrotza, oraintsu Nikolas Ormaneto nuntzioaren haserrea bereganatu duena, dokumentu
|
batean
honen sinadura faltsutzen ausartu delako.
|
|
|
Jesulagun honek eta Teresak bata bestearen kontrako iritziak izan zituzten gauza batzuetan. Beharbada, azpian umorezko zirikadatxoa egon daiteke, beste gutun
|
batean
hau esaten baitu: –Hiru gutun idatzi dizkiot?
|
|
|
Sagarrondotzat Gurutzeko arbola ulertzen dut nik, Kantarik Ederrenetako beste alde
|
batean
hau esan baitzuen: Sagarrondopean iratzarri zaitut; eta gurutzez, nekez eta jazarpenez inguraturik dagoen arima bat, erremedio handia da kontenplazioko atsegin artean hain sarri ez egoteko.
|
|
|
Toledon idatzia izan zen, 1576ko abuztuan, A. Gracián beraren aginduz Fundazioak liburua idazten jarraitu aurretik. Egun hauetako batean idazten dion gutun
|
batean
hau diotso: –Moja oinutsak bisitatzeko era Jainkoak irakatsia bezala dago?
|
|
|
Toledoko kopia
|
batean
hau gehitu zuen Teresak ertzean: bidea galdurik ibiliko gara hemendik bagoaz; orain, Jainkoari eskerrak, ez goaz hemendik, eta ez dadila uler etxe honengatik ere, gezurrez belztea litzatekeelako; izan ere, ama priore izan dena da gehien apaltzen dena; baina monasterioetan hain zabaldua egonik, beldur naiz deabruak hemendik erasoko ote digun; hain arrikutsua izanik, Jainkoak ez ahal du utziko arimaren bat gal dadin ohorearen puntu beltz hauengatik.
|