2011
|
|
Azpimarratu nahi izan duen ideia nagusia honakoa da: hizkuntza
|
bat
salbatzeko, ez da hizkuntza bera salbatu behar, baizik eta haren habitata, hau da, haren garapeneremua, existentziaren testuingurua. Ildo horretatik, behin eta berriro adierazi du berdintasunaren printzipioa ez dagoela hizkuntza guztiak berdin tratatzearen baitan, egoera desberdinak berdin tratatzea bidegabekeria izango bailitzateke. ez; berdintasunaren printzipioa aukera berdinak sortzeko neurriak hartzetik hurbilago dago.
|
|
hizkuntza bat ez da bere kabuz existitzen; aitzitik, hizkuntza hori darabilten hiztunentzat eta gizartearentzat erabilgarria delako existitzen da. Beraz, hizkuntza
|
bat
salbatzeko, ez da hizkuntza bera salbatu behar, baizik eta haren habitata; hau da, haren garapen eremua, existentziaren testuingurua. hori dela eta, gutxieneko ekosistema egokiak eraiki behar ditugu, hizkuntza gordetzeko eta garatzeko. hauxe da erronka: ekosistema soziopolitikoak eta kulturalak eraikitzea gizakiok hizkuntza kodea erabiltzen jarrai dezagun. hortaz, hizkuntzak berak baino garrantzi handiago du testuinguruak, hots, hizkuntzaren habitatak. zer egiTen dugu BiodiBerTSiTaTearen arloan?
|
|
Beraz, hizkuntza ekologiari buruz teorizatzen dugunean, kontuan hartu behar dugu lehiaren kontzeptua; izan ere, hizkuntzen arteko lotura —erromantikoak izan nahi badugu ere— tirabiratsua eta gatazkatsua izan daiteke. hizkuntza batek beste hizkuntza baten eginkizuna bereganatzen duelako gertatzen da hori. hori dela eta, arazo bat sortuko da; pertsonok arrazoizkotasunez, senidetasunez eta elkartasunez konpondu dugun arazo bat, hain zuzen. eta hori teorizatu egin dezakegu; izan ere, hizkuntzen galeraren eragileetako bat hizkuntza handien jarduna da; hau da, gizadia menderatu duten hizkuntza talde handien jarduna. Beste hizkuntza batzuk jan dituztelako dira hizkuntzak handiak; hau da, jatorrizko eremutik atera eta beste hizkuntzei zegozkien eremuak eta eginkizunak bereganatu dituzte. horregatik, espezieen arteko lehia, eta, beraz, hizkuntzen arteko lehia, hartu behar dugu abiaHizkuntza
|
bat
salbatzeko, ez da hizkuntza bera salbatu behar, baizik eta haren habitata; hau da, haren garapen eremua, existentziaren testuingurua.
|
2016
|
|
Horrez gain, hizkuntzaren biziberritze gaiak lantzen ditu, besteak beste, definizioak, helburuak, metodoak eta erronkak, eta emaitzak ebaluatzeko irizpide posibleak planteatzen. Lanak duen helburua" hizkuntza
|
bat
salbatzeak" eta hizkuntza biziberritzearen eraginkortasunak zer esan nahi duen ulertzen laguntzea da. Lanak hizkuntzarekin lotura duten jarduerak aztertzen ditu eta beren funtsezko arrazoiak eta ondorioak azaltzen, bi ikerketa kasuetan oinarrituz:
|
|
Jarrera horrekin, ordea, Fishman-ek (2006) eta Spolsky k (2009) azpimarratzen duten legez, zaila da hizkuntza gutxituen erabilera mantentzea. Nolanahi ere, lan honetan ez dugu zehatz mehatz aztertuko atal hori, gaia" hizkuntza
|
bat
salbatzea" baitugu. Aldiz, adieraziko dut hizkuntza bat mantentzeko erantzunik sinpleena" hitz egitea" den arren, sarritan, hizkuntza planifikatzaileek edo interes taldeek kontuan hartzen dutena azken irtenbidea dela, bai goi beheranzko ekimenetan eta baita behetik goranzkoetan ere.
|
|
Hizkuntzalari askok galzoriko hizkuntzekin hartzen duten jarrera informazioa eta deskribapenak biltzea da, hau da, 2 jarrera. Haientzako," hizkuntza
|
bat
salbatzea" grabaketak, transkripzioak eta metadatuak artxibo digital seguru eta eskuragarrietan etorkizunerako gordetzea da. Batzuek, informazio linguistikoak gordetzeko artxibo digitalak ezinbestekoak direla uste duten arren, beste batzuek" museoekin" alderatzen dituzte (Fishman 1996; Dobrin et al. 2009):
|