2007
|
|
Eskola Historikoa historizista enpirikoa da soil soil (hein horretan zuzenbidearen positibistekin bat dator); Hegel historizista razionalista da (hots, Hegel-ek, iusnaturalismoaren aurka, baina iusnaturalismoak bezalaxe, zuzenbidearen justifikazio razional estrikto bat eman gura du). Horregatik Eskola Historikoaren Volksgeista, bera enpirikoki zuzenean atzemangarria izan gabe (bai zerbait aski lainotsua), haren zentzua beti planteamendu zeharo enpiriko baten barruan gelditzen da; Hegel-en Volksgeista, aldiz, ideala da azken finean, h. d., izpiritu unibertsalaren historia ideal, razionalki nahitaezkoaren momentu
|
bat
espazioan eta denboran. Hegel-entzat historia arrazoimenaren bere baitatik kanporatze bat da, bere barru barrutik razionalitateak egiten du historia (eta historian razionalki beharrezkoa denean/ delako, da razionalki beharrezkoa bere barrutik legea); Eskola Historikoarentzat razionalitatea historiak egiten du (eta historiak egin duenean/ duelako, legea razionala da), Volksgeista ez da zuzenbide enpirikoaren erreferentzia bat besterik azken subjektuari (herri bakoitza bere zuzenbidearentzat) 651 Volksgeist hori bere baitan zer den, ez da planteatzen.
|
2010
|
|
Izan ere, korapiloa eta katramila gure baitaren baitako elementuak dira; horregatik ateratzen nau neure onetik jende xinplearen xinplekeriak, ni ere ez nauzu gaitz horretatik libre noizbehinka, aitor dut!?, gizakion barruari forma bat eman behar eta, hitz markatuetara eta trazu zehatzetara jotzen duenean, hau honelakoa da, hori horrelakoa eta hura halakoa?, ohartu ere gabe trazu zehatzek urruntzen gaituztela maiz zehaztasunetik, dogmak egiazko egiatik bezala, paradoxikoa badirudi ere. Ekintza bat, puntu
|
bat
espazioan. Jendeak, ordea, espazio hori dimentsio bakarreko bihurtzen du, gure alferkeria intelektualaz gain, tartean behar du hain geurea dugun beste jokabide batek, ekintzaren egilea adjektibo biribil batekin kalifikatzera garamatzanak?
|
|
Izan ere, korapiloa eta katramila gure baitaren baitako elementuak dira; horregatik ateratzen nau neure onetik jende xinplearen xinplekeriak —ni ere ez nauzu gaitz horretatik libre noizbehinka, aitor dut! —, gizakion barruari forma bat eman behar eta, hitz markatuetara eta trazu zehatzetara jotzen duenean —hau honelakoa da, hori horrelakoa eta hura halakoa—, ohartu ere gabe trazu zehatzek urruntzen gaituztela maiz zehaztasunetik, dogmak egiazko egiatik bezala, paradoxikoa badirudi ere. Ekintza bat, puntu
|
bat
espazioan. Jendeak, ordea, espazio hori dimentsio bakarreko bihurtzen du —gure alferkeria intelektualaz gain, tartean behar du hain geurea dugun beste jokabide batek, ekintzaren egilea adjektibo biribil batekin kalifikatzera garamatzanak... lagun bada, heroi, eta etsai bada, traidore—, gure ekintza eta erreakzio bakoitza mila aldagairen interakzioaren fruitu baizik ez denean, ekintzaren mementoko baldintzak ez ezik, iraganak ere baldintzatu egiten baikaitu, psikearen zinta magnetikoan grabatuta baitaude, azken batean, gure haurtzaroko zeloak eta inbidiak, nerabezaroko barne hausturak eta traumak, bizitza osoko garaipenak eta porrotak, maitasunerako eta gorrotorako joerak, baita gainerako joera kontrajarriak ere, beren argi iluntasunekin modu batean zein bestean erabakitzen gaituztenak.
|
2019
|
|
–Hilketa hau gertatu den etxea zuen kalean dago?. Egun gutxiko memoria sinboloa izango da, aurki garbituko baitute hilketaren azken arrasto hori, baina ordu batzuetan lortu du isildutako errealitate
|
bat
espazio publikora ateratzea: indarkeria bazter guztietan dago, ikusteko prest dagoenarentzat, bederen.
|
2020
|
|
Lerro bat haiz, puntu segida
|
bat
espazioan. Aldagai bakarreko funtzio baten bidez soilik adieraz daitekeena [y= f (x)].
|
2023
|
|
Harri soil
|
bat
espazioan besterik ez,
|