|
2002
|
|
|
Ba nik hala entzun dinat. Haren tabernaren ondoan droga ibiltzen zela, bai, baina berak ez omen zinan ezer jakin nahi esaten du aparatudunak, eskua jasotzen duelarik  beste aldetik doan neska
|
bat
agurtzeko. Besteren baten bila joan, eta hanka sartu.
|
|
2009
|
|
|
–Brunok, buru keinu batez Claudio seinalatu zuen, diskrezioz. Une hartan, El Búhoko jabea bien solasa ez entzuteko bezain urrunduta zegoen, bezero sartu berri
|
bat
agurtzen.
|
|
2012
|
|
|
Bertatik, ongi ikus daiteke zerraldoa nola daramaten. Dagoen lekuan gelditu da une batez, ea ezagunen
|
bat
agurtzerik daukan. Sakabanatzen hasia den jendartetik besoa jaso dio baten batek; bere ikusmenarekin, ez du erraza izango nor den bereizten pixka bat gehixeago hurreratu arte (horrek oroitarazi dio okulistarenganako hitzordua daukala datorren asterako, urteroko azterketa egiteko).
|
|
2021
|
|
|
Billeteak eta txanponak utzi zituzten, kontua ordaintzeko, triangelu eiteko metalezko platertxo batean. Nantxo hurreratu egin zen, aita auzokide
|
bat
agurtzeko jaiki zela baliatuz, eta laurehun pezeta hartu zituen. Nahikoa izango zen.
|
|
|
urdinaren eta gorriaren ñabardura guztiak, artizarra, Aralar mendikatea, bertako tunel naturala, ilgora bera... Tuneletik igarotzean, bikote
|
bat
agurtu diat, eta hortik aurrera, ordu arteko bakardade gorria, zuria bilakatu zaidak, han hasten baitzen elur geruza. Guk udan hartutako bidetik jo diat; beraz, aurrena Urbia aldera ekin eta ordurako puska bat egina nuela, eskuin aldeko bidezidor batetik abiatu nauk.
|
|
2022
|
|
|
Puska batez ibili, eta laster jabetu naiz ia sekula ibiltzen ez naizen kaleetan barrena noala. Ustez ezezaguna dudan gizon
|
bat
agurtu dut. Niretzat batere interesik ez duen erakusleiho baten aurrean gelditu naiz.
|
|
|
Ofiziala are tenteago jartzen zen, haren aurpegiak automata baten seriotasun eta zurruntasuna hartzen zuen, buru makurtu bat egin eta takoi kolpe bat jotzen zuen(" O!, agurtzeko era prusiar hori", esaten zuen bere artean Angellier andreak, baina asko pentsatu gabe ekialdeko Alemanian jaiotako gizona izanik, huraxe zela harengandik espero zitekeen agurtzeko era bakarra, ez arabiarren zurikeriazko gurpena eta ez ingelesen bostekoa ematea). Angellier andreak eskuak uztartzen zituen sabelaren gainean, mojatxo bat gogorarazten zuen keinu horrekin, hildako bat beilatzen dagoela, antiklerikala dela susmatzen den familiarteko
|
bat
agurtzeko zutiturik; hori dela eta, hainbat espresio desberdin igartzen dira mojatxoaren aurpegian: gezurrezko errespetua(" Zeuk agintzen duzu"); gaitzespena(" Ondotxo dakigu zure berri, badakigu sinesgabe zarela"); etsipena(" Eskain diezaiogun Jainkoari hau agurtu beharrak ematen digun nazka"), eta amaitzeko, poztasun ankerreko distira bat(" Lasai, adiskidea, hi laster izango haiz infernuko surtan; ni, berriz, zuzen zuzenean zerura noa"); azken sentimendu hauxe, zertxobait egokitua, izaten zen Angellier andrearen baitan nagusitzen zena okupazio armadako kideren batekin topo egiten zuen bakoitzean:
|
|
|
Eskua kaskora eraman zuen, zurruntasunik gabe, irribarrez, baina keinu zalantzati eta bukatugabe moduko bat eginez: ez zen inola ere agur militar bat; ezta zibil batek beste
|
bat
agurtzeko egiten duena ere. Une batez leiho itxietara ikusminez begiratu, motorra martxan jarri eta desagertu egin zen.
|