|
2000
|
|
|
ETENALDIAREN aitzinetik aitonaren erabakiaz mintzatu natzaizu, baina, hartaz baino lehenago, aitaren bertze erabaki hartaz mintzatuko natzaizu, noiz eta etxeko ziegetarat gaztigatu baininduen, berehala erranen dizut zergatik, zeren eta erabaki hark zinez erabaki
|
baitzuen
ene etorkizuna.
|
|
|
Eta, kontu haietan janzahar nintzen arren eta masailak gogorturik nituen arren eta hargatik beldur nintzen arren, hastetik beretik hartu nuen atsegin, lehen poxinetik eta ahamenetik, zeren oinaztura batek argitu
|
baitzuen
ene beldurraren eta ene bertze mugen baso iluna, haren ezpainek eneak ukitu orduko.
|
|
|
Eta bizkaitarra enekin sartzen zen behin eta berriro, ene interbentzioneak bortz zaldun haien hiltzea eragotzi ziolako... eta nik, berriz, ezin ekidin nuen iduri lazgarri hura, ene burua urka bilur baten barrenean jartzen zuena, eta kezkatzen nintzen eta izerditan hasten nintzen, zeren berant gabe jakin behar
|
baitzuen
ene lepoak zenbat pisatzen zuen uzkiak, François de Villonek zioen beza la...
|
|
|
Eta jaun Marcelekin ere, bertzalderat, berdintsu eta orobatsu. Eta kontu hartan ene arimaren salbazionea zegoen jokoan, eta joko hura garbi jokatu behar nuen, oro irabaz edo oro gal, Jainkoaren aitzinean ez
|
baitzuen
ene burua engainatzen edo ene kontzientziaren korapiloak ezkutatzen ibiltzeak balio, Jainkoak guztia ikusten zuenez gero, bai ene gorputzaren zokorik gordeena, baina baita arimarena ere, eta horrek larritzen ninduen.
|
|
|
BIZI berri baterat jaio nahi nuen eta erabakia nuen guztiz, zeren eta ohartzen bainintzen, neure buruari so eginik, ezen neure kontzientzia hertsiaren menerat bizi izan nintzela ordu arte, eta hertsikeriak bizitzaren azken zokorat eraman ninduela, eta zoko hartan bizi izan nintzela, gogoa ere herdoiltzen hasi zitzaidan arte; ordea, nik ez nuen zokoan zetzan altzairu herdoildua izan nahi, baina altzairu distiratsua, nonahi den eta noiznahi den erabil daitekeena; eta ez nuen erabiltzen ez den harria ere izan nahi, zeren harri erabili gabeak ez baitu goroldioa baizik biltzen. Eta kontzientziaren baitan ostataturik nuen harra nahi nuen ostikatu eta handik igorri, zeren eta har penatzaile eta zehatzaile hark ez
|
baitzuen
enetzat, urte luzeetan, hitz gozorik izan, gaixto nintzenean gaixto nintzelako eta on nintzenean hobe ez nintzelako... Eta, Joben liburuan erraiten den bezala, gizona trabailurako eta hegaztia airerako sortuak izan zitezkeen arren, hegazti ere izan nahi nuen nik, gizon ez ezik.
|
|
2002
|
|
|
Artean ere haurraren irudia nuen buruan, baina, nola irudi haren gainetik behar
|
baitzuen
ene betekizun profesionalak, halaxe mintzatu nintzaion atsoari, umorea begitarte serio baten azpian gordetzen nuela:
|
|
2009
|
|
|
Galderak erantzun luzea eta xehea zuen. Mota anitzetako beldurrak bizi
|
baitzuen
ene Biktoria. Pozoituko zuten beldurrak.
|