|
2009
|
|
|
ezin senti zitekeela, beraz, abioi baten gainean giza abioi, zaldi baten gainean giza zaldi senti zitekeen bezala, Teofilo Maria, aita bezalaxe, gizon praktikoa baitzen, azken batean, lurra zuena bizileku eta lurra zerumuga, baita zaldiak airean eramaten zuenean ere, zaldiaren hankak, lurrera lotzen zutenak? bere bereak sentitzen
|
baitzituen
orduan ere, zaldi gainean giza zaldi, abioi gainean ez gizon ez abioi?
|
|
|
gorputz bat, berea, eta beste gorputz bat, zaldiarena, bi forma zerikusirik ez zutenak, itxura batean, eta, halere, zaldiarengandik hain hurbil sentitu zen, non istantean nabaritu baitzuen ezen forma bakar batek hartzen zituela biak, zaldia eta zaldizkoa; Teofilo Mariak nekez jakin zezakeen adin hartan zer zen zentauro bat, baina halako zerbait sentitu zuen, ausaz, zaldia eta zaldizkoa ez zirela jada bata eta bestea –ez zirela, alegia, bakoitza bere aldetik eta bere bidetik–, baizik eta beste bat –beste norbait–, bi aldeak alde bateko egiten zituena eta bi bideak bide bereko; abioiarekin, baina, guztiz bestela gertatu zitzaion, hasieratik beretik igarri balu bezala ezen motorraren hotsak alde batetik zihoazkiola eta bihotzarenak bestetik, bertigoa labana bat balitz bezala, josi beharreko bi espazioak –abioiari zegokiona bata, eta gorputzari bestea– etengabe bereizten zituena: ezin senti zitekeela, beraz, abioi baten gainean giza abioi, zaldi baten gainean giza zaldi senti zitekeen bezala, Teofilo Maria, aita bezalaxe, gizon praktikoa baitzen, azken batean, lurra zuena bizileku eta lurra zerumuga, baita zaldiak airean eramaten zuenean ere, zaldiaren hankak –lurrera lotzen zutenak– bere bereak sentitzen
|
baitzituen
orduan ere, zaldi gainean giza zaldi, abioi gainean ez gizon ez abioi...
|
|
2010
|
|
|
Baina Benjamin Mariari lotutako afera hartan guztian, izebak bere tokia galdu zuen, bai, eta hala geratu nintzen ni, izebaren hitz argigarriak gehien behar nituenean, galderak eta galderak etortzen baitzitzaizkidan, ilunak baino ilunagoak? hitzik eta argirik gabe; baina gaizki ari naiz, izebak bai
|
baitzituen
orduan ere bere hitzak, bereak izan arren, bereak ez zirenak, haiek beste hitz batzuk baitziren:
|
|
|
Baina Benjamin Mariari lotutako afera hartan guztian, izebak bere tokia galdu zuen, bai, eta hala geratu nintzen ni, izebaren hitz argigarriak gehien behar nituenean —galderak eta galderak etortzen baitzitzaizkidan, ilunak baino ilunagoak— hitzik eta argirik gabe; baina gaizki ari naiz, izebak bai
|
baitzituen
orduan ere bere hitzak... bereak izan arren, bereak ez zirenak, haiek beste hitz batzuk baitziren: hitz merke distirarik gabekoak, nekez ase nintzaketenak (eta neure egin nituenak, hala ere, ohikeriaren ohikeriaz!), galderaren bat egiten nionean beti berdin erantzuten baitzidan, papagai baten antzera:
|