|
2002
|
|
|
egin ziren gladiadore ikuskizunetan. Herri txikietako lasaikeriaz ekin
|
baitzioten
elkarri laidoak jaurtitzeari, gero harriak eta azkenik armak hartu zituzten; ponpeiar plebeak, ikuskizuna ematen zen lekukoak, izan zuen indar handiagoa. Nozeratar asko Erromara eraman zituzten soin atalak zauriengatik moztuta eta hildakoen seme alaba edo gurasoak negarrez ageri ziren.
|
|
2009
|
|
|
emakume gazte hura ikusi ez zuen, bada, begiak urmaelean zituela!; gauza haiek, baina, nobeletan eta pelikuletan bakarrik gertatzen ziren!; Domingok, gainera, saihetsetik ikusten zuen emakumea, primeran ikusten ere, hura bere aldeko izkinan eserita zegoelako; harantzago, banku berean? atso zahar bat zegoen, emakume gaztearekin zerikusirik ez zuena, antza, ez batak eta ez besteak ez
|
baitzioten
elkarri hitz egiten ez begiratzen; eguzkiak, bestalde, sonbreiruan jotzen zuen emakumea, halako eran, non, sonbreiruak proiektatzen zuen itzalaren ondorioz, aurpegia bi zatitan banatuta azaltzen baitzitzaion: goikoa, sudur betinguruak?
|
|
|
Neska mutilen iruzkinek barre txikiak eragin zizkioten Domingori, eta horregatik ere, menturaz –horregatik ere bai–, inoiz baino animatuago sentitu zen; barne ahots baten presentzia ere igarri zuen orduan, berak ere probatu behar zuela eta probatu behar zuela... baita probatu ere, handik segundo gutxira!; jolas bat zen –ongitxo zekien Domingok hori–, baina, halere, urduri bezala zegoen, tentazioan erori eta kanario zaintzaileari txartel baten eske joan zitzaionean; gero, zaintzaileak kaiolako atea ireki, kanarioak bere egitekoa egin, Domingok zaintzailearen eskuetatik txartela jaso, hari ordaindu, eta, lauzpabost segundora, mezua irakurtzeari ekin zion: ...u2013 emakume gazte hura ikusi ez zuen, bada, begiak urmaelean zituela!; gauza haiek, baina, nobeletan eta pelikuletan bakarrik gertatzen ziren!; Domingok, gainera, saihetsetik ikusten zuen emakumea, primeran ikusten ere, hura bere aldeko izkinan eserita zegoelako; harantzago –banku berean– atso zahar bat zegoen, emakume gaztearekin zerikusirik ez zuena, antza, ez batak eta ez besteak ez
|
baitzioten
elkarri hitz egiten ez begiratzen; eguzkiak, bestalde, sonbreiruan jotzen zuen emakumea, halako eran, non, sonbreiruak proiektatzen zuen itzalaren ondorioz, aurpegia bi zatitan banatuta azaltzen baitzitzaion: goikoa –sudur betinguruak– gerizpean, eta behekoa –ezpain kokotsak– argitan; baina, argiaren eta itzalaren eremuak bereizten zituèn lerroa garbia zen arren, haien artean ez zegoen hausturarik, eta bai jarraipen bat, ez fisikoa baina bai beste era batekoa –jarraipen metafisiko bat, beharbada–, bi eremuak misterioaren haloak bildu balitu bezala; Domingok ikusten zuèn fotogramak, beraz, gehiago zuen irrealetik errealetik baino; une hartan, gainera, fotogramaren bazterretik urmaeleko zisne bat eta bizpahiru ahate agertu ziren, lerro lerroan zeudenak eta emakume gaztearen norabidean zihoazenak, misterioari misterioa erantsiz; edo hala iruditu zitzaion Domingori, txartelean idatzitako esaldiaren eta begien aurrean zuèn irudiaren arteko kointzidentziak eta bat egiteak bultzaturik edo; Domingo, ondorioz, istant haren magian harrapatuta zegoen, gertatuak kasualitatea baino gehiago behar baitzuen, itxuraz, patuak edo Probidentziak bideratutako zerbait, agidanez; hargatik begitandu zitzaion emakume gazte hura, beharbada, polita ez ezik, ederra ere; edertasun hura begiesten zegoela, baina –atso zaharra bankutik orduantxe altxatu zelako edo–, bihotzak jauzi egin zion; Domingok –beste alor batzuetan bere zalantzak izan zitzakeenak– bazekien, bai, zergatik egin zion jauzi:
|
|
2010
|
|
|
Aldaketa, ordea, ez zen bat batekoa izan; ongi gogoratzen naiz, izan ere, nola amak, don Antonio Pagoagan ikusi zuèn lehen aldian, aurkako norabidean gindoazen?, agur hotz bat egin zion, don Antoniok amari berdin? baita nola, agurtuta gero, nork bere bideari ekin zion, burua jiratu ere gabe; bigarrenean ere, gauzak antzeratsu joan ziren hasieran, amak eta don Antoniok keinu hotz bana egin
|
baitzioten
elkarri; ama, hala ere, agur egin eta bi edo hiru segundora jiratu zen, aurrekoan ez bezala, halako keinu sumaezin bat egiten zuela, hasierako hoztasuna galdera marketan jarri nahi balu bezala; hirugarrenean, berriz, honela mintzatu zitzaidan ama: –Zaude pixka batean, don Antoniorekin hitz egin nahi dut eta?; minutu batean egon ziren elkarrekin, hasieran urduri, baita gero eta abegikorrago ere, elkarri agur egin zioten arte, irri zabal bat bitarteko.
|
|
|
...keta, ordea, ez zen bat batekoa izan; ongi gogoratzen naiz, izan ere, nola amak, don Antonio Pagoagan ikusi zuèn lehen aldian —aurkako norabidean gindoazen—, agur hotz bat egin zion, don Antoniok amari berdin... baita nola, agurtuta gero, nork bere bideari ekin zion, burua jiratu ere gabe; bigarrenean ere, gauzak antzeratsu joan ziren hasieran, amak eta don Antoniok keinu hotz bana egin
|
baitzioten
elkarri; ama, hala ere, agur egin eta bi edo hiru segundora jiratu zen, aurrekoan ez bezala, halako keinu sumaezin bat egiten zuela, hasierako hoztasuna galdera marketan jarri nahi balu bezala; hirugarrenean, berriz, honela mintzatu zitzaidan ama: " Zaude pixka batean, don Antoniorekin hitz egin nahi dut eta"; minutu batean egon ziren elkarrekin, hasieran urduri, baita gero eta abegikorrago ere, elkarri agur egin zioten arte, irri zabal bat bitarteko.
|
|
2015
|
|
|
zirudien, begiradan dena antzeman
|
baitzioten
elkarri. Jaio zirenetik elkar
|
|
2016
|
|
|
Arratsalde batean, Teresa azaldu zitzaion etxean bakarrik zegoela eta Ernestok begiradan antzeman zion zertara zetorren. Kuriosoa zen horien kontua, ez zuten apenas hitz egin bien artean, baina hitz egin beharrik ere ez zutela zirudien, begiradan dena antzeman
|
baitzioten
elkarri. Jaio zirenetik elkar ezagutuko balute bezala zen horien harremana.
|
|
2017
|
|
|
Gehiago harritzen ninduena emakume batzuen begirada zen. Zuzenagoa eta gardenagoa zirudien beharbada, baina ez zen haatik ulerterrazagoa, emakume ederrek ederrekin bakarrik darabiltena, diosala eginez bezala begiratzen
|
baitzioten
elkarri, edo janzteko moduagatik zorionak emanez edo kidetasun bat aitortuz. Edertasunari egiten zioten gorazarre horretan gizonezkook, kasurako ni, ez ginela atrezzoa baizik, osagarri bat alegia, sentitzen nuen.
|
|
2019
|
|
|
Etxolan zebiltzan inurriei begira egon zen; bi mota edo espezietakoak zeuden: gorriak eta marroiak; eta gauza batean gizakien igualak ziren, ez
|
baitzioten
elkarri bakerik ematen, atzetik jazarri eta erasoka. Eta egon zen armiarmen habiei begira, nola eltxoak amaraunean itsatsita geratzen ziren, eta nola liztortzarrek alderik alde zeharkatzen zuten sarea:
|