2009
|
|
ametsen mundua eta errealitatearena, biak ere marra batek bereizita, lehena eta geroa orainaren marrak bereizten dituen bezala; bi mundu, beraz, guztiz simetrikoak izan zitezkeenak, teorian bai bederen, ametsek bere fruiturik umoenak ematekotan; baina ametsek fruiturik ematen ez zutenean, zer??; horixe gertatu zitzaion aitari bere hiru seme haiekin!; baina ez? hantxe
|
baitzegoen
Teofilo Maria, familiaren izen ona hondamenditik salbatzeko gerturik!; mutila, gainera, plan bat eskaintzen ari zitzaion, fabrikan zituèn arazoak konpontzeko, orbetarren fabrika itsasontzi bat ere bai baitzen, antza, krosko metalikoan zulo bat zuena, herdoilak aspaldi jandakoa eta lehenbailehen konpondu beharrekoa, ontziak aurrera egin zezan, dena emanda; esan nahi baita Nazario Orbe hunkituta zegoela bere semearekin, une hartan ezpainetan loratu zitzaiòn irri zabalak nekez izan zezakeèn beste esangurarik?, eta, hala, bi eskuez besagainetik heltzen ziola, berotasun handiz esan zion:
|
|
Zarata eta zalapartaren erdian, Gabino, Ada eta Maria Bibiana negar batean hasi ziren, haurrak babesteko, Rakelek bere besoen artean estutzen zuen Gabino, eta berdin Reginak Ada, Maria Bibianak amaren soinekoari heltzen zion bitartean?, Mendi eta Sasi zaunka bizian hasi zirèn une berean; burrunbak edo izututa, Damaso ziztuan sartu zen etxera, korrika, baita Domingo ere atzetik; Reginak, berriz, ozen esan zuen: . Hots horiek azken judizioko eguna oroitarazten didate!?, eta aitak, zeinaren besoari helduta
|
baitzegoen
Teofilo Maria, are ozenago: –Zuhaitz bat hegan jartzea miraria ere bada?!?, prismatikoak begietan itsatsita.
|
|
Sakon sakonean Gabinok zuen, agian, arrazoi; izan ere, munduaren baitan bi mundu zeuden: ametsen mundua eta errealitatearena, biak ere marra batek bereizita, lehena eta geroa orainaren marrak bereizten dituen bezala; bi mundu, beraz, guztiz simetrikoak izan zitezkeenak, teorian bai bederen, ametsek bere fruiturik umoenak ematekotan; baina ametsek fruiturik ematen ez zutenean, zer...?; horixe gertatu zitzaion aitari bere hiru seme haiekin!; baina ez... hantxe
|
baitzegoen
Teofilo Maria, familiaren izen ona hondamenditik salbatzeko gerturik!; mutila, gainera, plan bat eskaintzen ari zitzaion, fabrikan zituèn arazoak konpontzeko... orbetarren fabrika itsasontzi bat ere bai baitzen, antza, krosko metalikoan zulo bat zuena, herdoilak aspaldi jandakoa eta lehenbailehen konpondu beharrekoa, ontziak aurrera egin zezan, dena emanda; esan nahi baita Nazario Orbe hunkituta...
|
|
Zarata eta zalapartaren erdian, Gabino, Ada eta Maria Bibiana negar batean hasi ziren –haurrak babesteko, Rakelek bere besoen artean estutzen zuen Gabino, eta berdin Reginak Ada, Maria Bibianak amaren soinekoari heltzen zion bitartean–, Mendi eta Sasi zaunka bizian hasi zirèn une berean; burrunbak edo izututa, Damaso ziztuan sartu zen etxera, korrika, baita Domingo ere atzetik; Reginak, berriz, ozen esan zuen: " Hots horiek azken judizioko eguna oroitarazten didate!", eta aitak, zeinaren besoari helduta
|
baitzegoen
Teofilo Maria, are ozenago: " Zuhaitz bat hegan jartzea miraria ere bada...!", prismatikoak begietan itsatsita.
|