|
2010
|
|
|
zeruarekin amesten zuten, eta lurrak hartu ditu? baina ni ere berandu gabe hartuko nau lurrak, beharbada, eta nabilen kontuz, nik neuk ere barregarri samar ikusten
|
baitut
neure burua, ahoa bete hortz, ahoa bete lur?
|
|
|
maila guztiak hausten ditugunean barregarri gera gaitezkeela, alegia... eta nik barregarria —tragikoki barregarria, baina barregarria, azken batean— ikusten dut Teoren eta gure aitaren historia, funtsean: zeruarekin amesten zuten, eta lurrak hartu ditu... baina ni ere berandu gabe hartuko nau lurrak, beharbada, eta nabilen kontuz, nik neuk ere barregarri samar ikusten
|
baitut
neure burua, ahoa bete hortz, ahoa bete lur...
|
|
2011
|
|
|
Horrelako burutazioetan galdurik eman ohi ditut orduak egunaren buruan etxera etorri eta bakarrik aurkitzen naizen ilunabar nekatuetan, eta irribarre gaizto bat egin ohi diot neure buruari eta barre triste bat ere bai inoiz errealitatera itzultzen naizenean, bai baitakit bakarrik bizitzen jarraituko dudala, eta urte gutxi barru afariaren poltsa eskuetan zintzilik dudala irudikatzen
|
baitut
neure burua ilunabarrean etxeko eskailerak igotzen, bakarrik bizi diren askok egiten duten moduan. Etxean sartu eta erantzungailua piztuko dut, beste behin ere, inork ez didala mezurik utzi aldez aurretik badakidan arren.
|
|
2012
|
|
|
Ni, zure pentsamendua talisman baten gisa daraman hau! Zeren erbesteratzeaz zigortu bide
|
baitut
neure burua egin dizudan kalte guztiarengatik. Ni banoa.
|
|
2017
|
|
|
Txaldan, txolin, txoriburu eta lardats. Baina txoriaren antzera, erruaren zati handitxo bat neurea da, sugearen eskumenetik urruti ibili beharrean haren irismenean paratu
|
baitut
neure burua, ez jakin oharkabean ala barrengo bulkada batek buruari berri eman barik ene oinak hara bideratuta. Batera zein bestera, antzeratsu.
|
|
2020
|
|
|
Estimu handitan
|
baitut
neure burua. Nola esan, ez nago gaizki, niretzat.
|
|
2023
|
|
|
Bizkor, zatoz nigana, nire ametsetako itxura fisiko desiratua, klasean aspertzen naizenean imajinatzen dudana: ...2013" krimena litzateke ile hori moztea", dio maistrak–, Françoiseren matrail gorrixka guriak bestetik, eta Jeanneren gorpuzkera lerdena azkenik, Tanagrako estatuatxo bat bezalakoa –hor nonbait irakurria nuen hori– Begiak baino ez ditut gordetzen neureak; ez daukate ezer apartekorik, baina kariñoa diet. Neure kolkorako asmatzen dut istorio bitxi bat, zeinean deuseztatzen
|
baitut
neure burua, ni naizen hezur haragizko neskatoa, eta xarmaz eta fintasunez beteriko beste batekin ordezkatzen. Ordu bat eta erdietako txirrina baino lehen, bosgarren mailako neskak hizketan eta barrezka dabiltza ezkien azpian; haietako batek botin gorriak eta mantal urdina daramatza.
|