|
2009
|
|
|
Teofilo Mariak programatua zen, jakina, erarik milimetrikoenean: esan nahi baita lau langile infiltratuek, handik aurrera, batzarra berotzeko agindua jaso zutela, baita, eszenaren klimaxean, hura lehertzekoa ere, goizeko 9etan doi; halaxe izan zen, 9ak
|
baino
minutu gutxi batzuk lehenago Luis Moraza eta Eladio Orbegozo sekulako eztabaidan sartu baitziren?. Zuek anarkoek ehun metroko lasterketak bezala planteatzen dituzue langileen aldeko borrokak: ez al zuen Fanellik lehengoan esan hiru egunen buruan Zestoako bainuetxean egongo ginela, uraren gaineko bitsean bainua hartzen?
|
|
|
Horregatik zegoen Regina ere terrazan, ez, ordea, amona Ursula, kontu haiek adur gaiztokotzat zituena?, bere borondatearen aurka ziurki, esperientzia txar bat bizi izan duenari guztiz joaten baitzaio errepikatzeko gogoa normalki; hala zeuden, bada, orbetarrak? zeruan, bat batean, goiz erdia zen, hamaikak
|
baino
minutu gutxi batzuk lehenago?, trumoi hotsak entzun zirenean; hantxe zegoen une hartan familia osoa. Regina bularra ematen ari zitzaion Adari, eta Rakel neskameak besoetan zuen Gabino?, arrano motorduna, raidaren garaile izango zèn Jules Vedrinesek pilotatua, hurbiltzen eta hurbiltzen hasi zenean ostots jarraitu batean, zenbat eta arranoa hurbilago, orduan eta ostotsago?, harik eta, Regina enea gainetik pasatu zenean, baieztatu ere, baieztatuko zuen inguruan zebilkeèn balizko hegazti adimendun batek aireplanoaren itzalak istant batean zeharkatu zuela Regina eneko teilatua, belabeltz erraldoi baten antzera?, ezin ostotsago bihurtu zen arte.
|
|
|
azkeneko eszena aurrekoak bezain ongi burutzea bakarrik falta zitzaien, arrakasta erabatekoa izan zedin, eta laurek irrikatsu behar zuten azken txanpari ekiteko prest, garaipenaren xanpain kopa buruan, oreka egongaitz batean, zuhurtasunaren eta ausardiaren artean; eszena hura ere –ekain hasi berriko egun bat zen, zerua oskarbi– Teofilo Mariak programatua zen, jakina, erarik milimetrikoenean: esan nahi baita lau langile infiltratuek, handik aurrera, batzarra berotzeko agindua jaso zutela, baita, eszenaren klimaxean, hura lehertzekoa ere, goizeko 9etan doi; halaxe izan zen, 9ak
|
baino
minutu gutxi batzuk lehenago Luis Moraza eta Eladio Orbegozo sekulako eztabaidan sartu baitziren –" Zuek anarkoek ehun metroko lasterketak bezala planteatzen dituzue langileen aldeko borrokak: ez al zuen Fanellik lehengoan esan hiru egunen buruan Zestoako bainuetxean egongo ginela, uraren gaineko bitsean bainua hartzen?
|
|
|
1911ko udako egun hura, baina, beste egun bat zen; Nazariok, gainera, jai hartu zuen, eta Reginaren eginbeharra senarraren ondoan egotea zen, hain data seinalatuan. Horregatik zegoen Regina ere terrazan –ez, ordea, amona Ursula, kontu haiek adur gaiztokotzat zituena–, bere borondatearen aurka ziurki, esperientzia txar bat bizi izan duenari guztiz joaten baitzaio errepikatzeko gogoa normalki; hala zeuden, bada, orbetarrak... zeruan, bat batean –goiz erdia zen, hamaikak
|
baino
minutu gutxi batzuk lehenago–, trumoi hotsak entzun zirenean; hantxe zegoen une hartan familia osoa –Regina bularra ematen ari zitzaion Adari, eta Rakel neskameak besoetan zuen Gabino–, arrano motorduna –raidaren garaile izango zèn Jules Vedrinesek pilotatua– hurbiltzen eta hurbiltzen hasi zenean ostots jarraitu batean –zenbat eta arranoa hurbilago, orduan eta ostot... Zarata eta zalapartaren erdian, Gabino, Ada eta Maria Bibiana negar batean hasi ziren –haurrak babesteko, Rakelek bere besoen artean estutzen zuen Gabino, eta berdin Reginak Ada, Maria Bibianak amaren soinekoari heltzen zion bitartean–, Mendi eta Sasi zaunka bizian hasi zirèn une berean; burrunbak edo izututa, Damaso ziztuan sartu zen etxera, korrika, baita Domingo ere atzetik; Reginak, berriz, ozen esan zuen:
|