2005
|
|
–Ez, hori ez da egia, inoiz
|
baino
barrurago sentitzen baitzaituztet ama eta zu, izeba Emili eta nire lagunak, baita mundu osoko izakiak eta gizakiak ere, neure arnasaren erritmoan?
|
2012
|
|
Baina itsasaldiaren aldaketaren unean bakarrik gertatzen dira soseguzko tarteak, eguraldi ona bada, eta ordu laurden bat baino ez dute irauten, itsasoa berriz ere harrotzen hasten baita pixkana pixkana. Itsaslasterra gogorrenean dagoenean, eta ekaitz batek areagotzen badu lasterraren indarra, arriskutsua izaten da norvegiar milia bat
|
baino
barrurago sartzea. Txalupak, yateak eta itsasontziak eraman izan ditu lasterrak haren eraginpera iritsi baino lehen kontuz ez ibiltzeagatik.
|
2013
|
|
bi olibondo ilararen artean paratu, begiak itxi, hatsa berriro hartu, urrats bat aitzina egin eta urruneko landareen lurrina bereganatu zuen arte: laranja eta limoi loreena lehen urratsean, ezkaiarena eta mihiluarena bigarrenean; berriro hats hartu eta bertze pauso bat eman zuen, alferrik eman ere, usain aztarna berririk ez; orduan, baina, begiak itxi, bere baitan inoiz
|
baino
barrurago bildu eta, pausatuki, bertze pauso bat eman zuen, ea bere borondatearen ahalegin batez bertze usain guztiak bereganatzen zituen: berehala etorri zitzaion erromeroarena; jarraian, berriz, musikarien musikaren usaina bereganatu nahi izan zuen, baita helburua erdietsi ere, begiak itxi eta bertze hogei urrats egin ahala; ondoren, hamar urrats egin ez bertze atzeman zuen amaren dantzaren usaina; ilargiaren usaina bakarrik falta zitzaion?
|
|
baieztatu ere baieztatzen zuen ezen ustelkeria zela herrien eta gobernuen galbidea. Baina gai haren inguruan errandakoak
|
baino
barrurago iritsi zitzaizkion Hamzari komandanteak agur gisa erran zizkionak, modu xume bezain soilean: –Gaurko eguna egun berezia izan duk, aparta, baina ez ahantz ospakizuna bukatu dela, eta, hemendik aitzina, badakik:
|
|
baieztatu ere baieztatzen zuen ezen ustelkeria zela herrien eta gobernuen galbidea. Baina gai haren inguruan errandakoak
|
baino
barrurago iritsi zitzaizkion Hamzari komandanteak agur gisa erran zizkionak, modu xume bezain soilean: " Gaurko eguna egun berezia izan duk, aparta, baina ez ahantz ospakizuna bukatu dela, eta, hemendik aitzina, badakik:
|
|
–goian zuen ilargi ezin biribilagoaren argi zilarkara lekuko–, harik eta –etxetik berrehun metrora jada– bi olibondo ilararen artean paratu, begiak itxi, hatsa berriro hartu, urrats bat aitzina egin eta urruneko landareen lurrina bereganatu zuen arte: laranja eta limoi loreena lehen urratsean, ezkaiarena eta mihiluarena bigarrenean; berriro hats hartu eta bertze pauso bat eman zuen, alferrik eman ere, usain aztarna berririk ez; orduan, baina, begiak itxi, bere baitan inoiz
|
baino
barrurago bildu eta, pausatuki, bertze pauso bat eman zuen, ea bere borondatearen ahalegin batez bertze usain guztiak bereganatzen zituen: berehala etorri zitzaion erromeroarena; jarraian, berriz, musikarien musikaren usaina bereganatu nahi izan zuen, baita helburua erdietsi ere, begiak itxi eta bertze hogei urrats egin ahala; ondoren, hamar urrats egin ez bertze atzeman zuen amaren dantzaren usaina; ilargiaren usaina bakarrik falta zitzaion... eta orduan, begiak ireki –olibondo saila gibelean utzia zuen jada–, zeruraino zabaldu eta betean hartu zuen arnasa –eskuak eta besoak ere zerura zabalik–, bertze urrats geldo bat egin eta zeruko atea irekitzear zuela nabaritu zuèn une berean...
|
2019
|
|
Iluntzen hasi orduko, lehenago aurkitutako aterperen batera gidatzen ditu Kurloik, barruan ezustekorik topatuko ez dutela egiaztatu ondoren. Lurraren erraietan inoiz
|
baino
barrurago sentitzen dira hango harpeetan. Baten batera sartu aurretik, baimena eskatzen dio sorginak haitzari, eta eskerrak eman, goizean uzten dutenean.
|