2003
|
|
Are gehiago, zeren, ni ikusten ninduenean, isildu egiten baitzen. Eta nik ez nion deus esaten, debeku hura sortzetik beretik neureganatua banu bezala, hain zen nabaria, herriko giroan, gai haren inguruan zerbait esateko beldurra... debeku hura aire gaizto bat balitz bezala, ikusten ez zena baina beruna
|
baino
astunagoa zena, eta guztiok isiltzera behartzen gintuena.
|
2004
|
|
Baina une labur bortitz haien ondotik hutsune izugarri bat zabaltzen zitzaidan, eta hutsune haren barruan ezereza... eta neure buruari esaten nion ezerez hura bizkargaineratu eta aurre egin behar niola bizitzari, baina ezin eutsi beruna
|
baino
astunagoa zèn ezerez hari eta, zama hura neure gainera kargatu bezain laster, azpian harrapatzen ninduen, nola altzairuzko xafla zapal batek eulia. Harik eta egun batean hustasuna bizi indarrari gailendu zitzaion arte...
|
2005
|
|
istorio ederra, eta margoak arte-lan hutsa. Hala ere, Rosas inoiz
|
baino
astunago zegoen, ondo ondoan burua jaten.
|
|
Pel Mazok behin batean tripi bat jan zuen, eta izugarria izan zen: inoiz
|
baino
astunago jarri zitzaigun, elizak hiru dorre zituela esanez; ondoren, zomorro erraldoiak ikusten omen zituen arrastaka, eta arbola batera igo eta han paratu zen goiza heldu arte... Eragin hura ikusita, koadrilako inork ez zuen horrelakorik hartu inoiz, gehiegizkoa zen.
|
2008
|
|
–esan zuen kapitainak?. Hau haize hilean egotea
|
baino
astunagoa da. Gray, egin ezazu txistu, ea haize pixkaren bat datorren.
|
2009
|
|
Ordu erdia zen basoko bidezidorretik pistara atera zirela, eta nekagarria zen zola trinko haren gainean ibiltzea. Ibilaldia uste
|
baino
astunagoa gertatzen ari zitzaien. Eguzkia aurki ezkutatuko zen Abodiko gain zurituen atzetik.
|
|
Euria tantaka erortzen hasi zen berriro. Arantxak ez zuen aterkia zabaldu, ordea, eta lehen
|
baino
astunagoa zirudien poltsa lurretik jasota Ilargira zuzendu zen. Alferrik zen ordurako pausoa estutzea.
|
|
Ordubete lehenago zeruan egon zen Domingo, eta ordubete geroago infernuan; ordubete lehenago airea baino arinago sentitu zen, eta ordubete geroago, zelaiari buelta bat eta beste bat ematen ari zitzaion bitartean, beruna
|
baino
astunago, oin bakoitzari kate ezin pisutsuagoak lotuta balitu bezala; eta, batez ere, har bat bezala sentitzen zen, behin eta berriro zapaldua, ihesbiderik gabe, sarjentu kabroiaren aurka madarikatzen eta madarikatzen, putakumea eta putakumea; oinek markatzen zutèn erritmo neketsuan, imajinatzen zuen, imajinatu beharra zuen, zeinen ederra izango zen, gauzak beste era batean joan izan balira:
|
|
Une hartan, baina, ez San Antoniok, ez apostoluek, ezta santu guztiek ere, ez zuten Regina iritziz aldatuko, hain zegoen konbentzituta Domingo esaten ari zitzaiona gezurra zela; baina hura ez zen, beharbada, kontu haren inguruan lardaskan ibiltzeko mementoa, are gutxiago Domingorekin, zeina astuna
|
baino
astunago bihur baitzitekeen, azkenik gabeko aitzakien katologo partikularrari ekiten zionean; tanto hura ez zion, haatik, semeari oparitu nahi, eta hala, ordezko irtenbidea bilatzen saiatzen zela, bere moduko protesta egin zion amak:
|
|
min zorrotz bat zen, berehalako batean, istantean? min sorgor bihurtu zena, gorputzaren defentsa sistemaren eraginez; Domingo hutsik zegoen, beraz, eta hutsetik zintzilik, baina huts hura, kontraesan ororen gainetik, beruna
|
baino
astunagoa zen; Domingok arintasuna zuen nortasunaren ezaugarri nagusi: une hartan, baina, nortasuna guztiz aldatu baliote bezala nabaritzen zuen, astuntasuna gorputz arimen eremu orotan nagusi:
|
|
(•) Domingok ez zuen inoiz ahaztuko memento hura, amak anai arrebei balizko tuberkulosiaren berri gaiztoa eman zienekoa, hain geratu zen lekuz kanpo eta nora ezean, jota erabat; buruan emandako mailukada batek ez zion min handiagorik egingo, sentitu ere, halaxe sentitu baitzen une batez, astindu bortitz batez burua hustu baliote bezala: min zorrotz bat zen, berehalako batean –istantean– min sorgor bihurtu zena, gorputzaren defentsa sistemaren eraginez; Domingo hutsik zegoen, beraz, eta hutsetik zintzilik, baina huts hura, kontraesan ororen gainetik, beruna
|
baino
astunagoa zen; Domingok arintasuna zuen nortasunaren ezaugarri nagusi: une hartan, baina, nortasuna guztiz aldatu baliote bezala nabaritzen zuen, astuntasuna gorputz arimen eremu orotan nagusi:
|
|
Ordubete lehenago zeruan egon zen Domingo, eta ordubete geroago infernuan; ordubete lehenago airea baino arinago sentitu zen, eta ordubete geroago, zelaiari buelta bat eta beste bat ematen ari zitzaion bitartean, beruna
|
baino
astunago, oin bakoitzari kate ezin pisutsuagoak lotuta balitu bezala; eta, batez ere, har bat bezala sentitzen zen, behin eta berriro zapaldua, ihesbiderik gabe, sarjentu kabroiaren aurka madarikatzen eta madarikatzen, putakumea eta putakumea; oinek markatzen zutèn erritmo neketsuan, imajinatzen zuen –imajinatu beharra zuen– zeinen ederra izango zen, gauzak beste era batean joan izan b... sarjentuak zelaiari bost buelta emateko zigorra jarri zionean, berak," Bai, sarjentu" apalgarri hura erantzun beharrean, beste zerbait erantzuteko aukera izan balu, zera, adibidez:
|
|
Une hartan, baina, ez San Antoniok, ez apostoluek, ezta santu guztiek ere, ez zuten Regina iritziz aldatuko, hain zegoen konbentzituta Domingo esaten ari zitzaiona gezurra zela; baina hura ez zen, beharbada, kontu haren inguruan lardaskan ibiltzeko mementoa, are gutxiago Domingorekin, zeina astuna
|
baino
astunago bihur baitzitekeen, azkenik gabeko aitzakien katologo partikularrari ekiten zionean; tanto hura ez zion, haatik, semeari oparitu nahi, eta hala, ordezko irtenbidea bilatzen saiatzen zela, bere moduko protesta egin zion amak:
|
2010
|
|
Eta, hala ere, Teok jakin behar zuen bere gurpil aulki hartan hutsaren hurrengoa zela: huts hura, baina, beruna
|
baino
astunagoa zen, bere harrotasunak ezin eraman zuena, eta hala, bada, huts hura janzteari ekin ote zion, jantziak hutsaren esentzia ere itxuraldatuko zuelakoan, beruna baizik ez zena zerbait arinago eta eramangarriago bihurtuz. Hartarako, baina, mozorro egoki bat behar zuen, guztiz liluratuko zuena, baita, liluraren liluraz, autoengainuaren indarrak abiaraziko zizkiona ere:
|
|
Eta, hala ere, Teok jakin behar zuen bere gurpil aulki hartan hutsaren hurrengoa zela: huts hura, baina, beruna
|
baino
astunagoa zen, bere harrotasunak ezin eraman zuena, eta hala, bada, huts hura janzteari ekin ote zion, jantziak hutsaren esentzia ere itxuraldatuko zuelakoan, beruna baizik ez zena zerbait arinago eta eramangarriago bihurtuz. Hartarako, baina, mozorro egoki bat behar zuen, guztiz liluratuko zuena, baita, liluraren liluraz, autoengainuaren indarrak abiaraziko zizkiona ere:
|
2011
|
|
–Hoa etxera, kintaleko harria
|
baino
astunagoa haiz eta, esan zion gidariak Pinttori.
|
2012
|
|
Parking publikoan autoa utzi eta, ohiko moduan, pauso bizkorrez abiatu da Naroa kalean behera. Normalean
|
baino
astunagoa eta baldarragoa sentitzen da hala ere. Eskua lokira eraman du.
|
2013
|
|
–Gaurkoa, baina, bertze gauza bat izan da, hain sentitu naiz bat batean malenkoniatsu: nire malenkoniak, ohi ez bezala, min zahar baten pisua zuen, astuna
|
baino
astunagoa, ez dakit nola erran?
|
|
ulergarria ere badena, Dionixiok gorbata aberastasunaren ezaugarritzat hartu eta hala integratu baitzuen irudi hura beste mila irudi pertsonalen artean. Eta orduan ere, burua beruna
|
baino
astunago sentitzen hasi zenean?, eskua samara eroan zuen, balizko gorbata batek estutuko balu bezala, arestian zuèn ikuspegi baikorra guztiz aldatzen zitzaiola: zelan ezkonduko zen bera, bai, ugazabaren alabarekin?
|
|
Amaren kontakizunarekin konparatuta, ordea, semeak, denborarekin, beste ñabardura bat sartu zuen, amaren ezpainetan soka bat zena semearenetan gorbata bihurtu baitzen... ulergarria ere badena, Dionixiok gorbata aberastasunaren ezaugarritzat hartu eta hala integratu baitzuen irudi hura beste mila irudi pertsonalen artean. Eta orduan ere –burua beruna
|
baino
astunago sentitzen hasi zenean–, eskua samara eroan zuen, balizko gorbata batek estutuko balu bezala, arestian zuèn ikuspegi baikorra guztiz aldatzen zitzaiola: zelan ezkonduko zen bera, bai, ugazabaren alabarekin?
|
|
–Gaurkoa, baina, bertze gauza bat izan da, hain sentitu naiz bat batean malenkoniatsu: nire malenkoniak, ohi ez bezala, min zahar baten pisua zuen, astuna
|
baino
astunagoa, ez dakit nola erran...
|
2017
|
|
Monjeak brixtakoan ezkutatu zuen eskuetan buztinezko andereñoa, eta upela
|
baino
astunago abiatu zen aterantz. Nobizio gaztea Dometiosen aurretik abiatu zen, isilik eta kulunkako ibilkeraz.
|
2018
|
|
Pilefek deklaratu zuen berak pupitretik jasotzeko
|
baino
astunago sentitzen zuela burua, bai handiagatik, bai kartzelak ikusmin oro kendu ziolako. Nik erantzun nuen ez nekiela gitarra jotzen albora begira.
|
|
–Niretzat ederki, onartu zuen funtzionario berriak?. Ordu hutsak beteak
|
baino
astunago egiten zaizkit. Hogeita lau, honela jarraian, luze dira.
|
|
Patioko karrerapean kokatzea izan zitekeen bidezkoen, espetxeko beste bozgorailuen parean. Inork ez zuen eragozpenik jarri, baina tramankulu hura eskailera haietan behera jaisteko, hartza
|
baino
astunago da berau!?, oraindik existitzen ez zen ingeniaritza bat behar zen. Nahiz eskailerak bazuen aski hutsune, tranpalak ez zuen uzten maniobrarako tarterik.
|
|
Harra geratu zitzaion buruan bueltaka, ezin uxa lokartuta ere. ...en elizaraino, hartzean berriz eskuinera eta ebitatzean turistak, eta San Telmo plazara helduta begiztatzean zeru grisa osorik, lau ertzetatik iltzeekin heldutako oihal bat bezala musika grabatzeko geletan, lau ertzak irmo baina sabelaldea solte, karga karga egindako hodei haiek guztiak buru gainean, lehertzeko zain, ezin konta ahala kilometrora baina pauso bakarrera irudi, eztanda egiten dutenean
|
baino
astun eta beldurgarriago, eta hurbiltzean pasealekurantz apurka, eta ikustean han urrunean uhinak, eta entzutean bat batean norbait, kale musikari bat, Itsasoa laño dago sekula inork abestu duen ahotsik ederrenarekin ebakitzen.
|
|
Eskola utikan bidaltzeko gogoa. Inoiz
|
baino
astunago baitzihoan ikasturtea, eta zer esanik ez, eguna. Eta inoiz baino zentzugabeagoa baitzirudien, gainera.
|
|
Eskolara joan ginen ostera ere; orduan ez nekien, baina nire azken eskola urtea izango zen hura. Eta udako askatasun mugatu hartan izandako poz txikiak atzean utzita, neguko egunerokotasunera itzuli ginen, lehengoa
|
baino
astun eta gogaikarriagoa.
|
2019
|
|
Uste
|
baino
astunagoa zen, eta haizete ikaragarri baten erdian ate bat ixten saiatzea bezalako ahalegina egin behar izan zuen. Eta, orduan, sumatu zuen zerbaitek tira egiten zuela beste aldetik.
|
|
Gramola baten musika eta eskuila baten igurtzi hots frenetikoa aditu genituen luzaro. Azkenean, izekoak zabaldu behar banketxe batena
|
baino
astunagoa zen ate hura. Agurrak musuak eta neurrigabeko txerak.
|
|
tiratu dio mantari belarria estali guran. Ordea, doi doi iritsi zaio sudurperaino, esku txindurritu batekin arrastatzeko
|
baino
astunagoa baita katu nabarra; hantxe dago, ohe gainean, ugazabandrearen bizkarraren arrimura bil bil eginda.
|
|
Etxera abiatu zen, besotik zintzilik zeraman poltsa sekula
|
baino
astunago. Karmeliten komentuaren izkina okertu zuenean, euri tantek aurpegia busti zioten eta, oraingoan, Saxby on Avonez oroitu ordez beste egun hura etorri zitzaion gogora.
|
2022
|
|
Gernikako ertzain etxeko ate metalikoa ohi
|
baino
astunagoa da gaur goizean. Aireak ere normalean baino kutsatuagoa dirudi.
|
|
Gaua pasatzera ene etxera etortzen zenean goizean goiz alde egiten zuen, eta orduan inoiz
|
baino
astunagoa egiten zitzaidan bakardadea. Gauez alde egiten zuenean, are gehiago.
|
|
Bularrak askatu zituen eta saihets pare bat beherago geratu zitzaizkiola iruditu zitzaidan, zabuka, beren lekua aurkitu ezinik, irudikatzen nituen
|
baino
astunago, baina eder. Gerturatu eta musukatzen hasi nintzaion geratzen zitzaizkion arropak kentzen nizkion bitartean.
|
2023
|
|
Ez zeukan lagunik oraindik, baina bai giroan sartzeko gogoa. Behaztopa egiten zuen soinekoaren barrenekin, oihalak kili kili egiten zion eta kapusaia astuna
|
baino
astunagoa zen... Ilusioz prestatu arren, erdi damututa zegoen Estefanaren arropak jantzi izanaz.
|