|
2006
|
|
|
Nire bulegoa hankaz gora zegoen. Makinak eta ez zituzten txikitu
|
baina
lur jota nengoen. Atarira irten eta errekete batailoia ari zen pasatzen orduantxe.
|
|
2009
|
|
|
Babestu egin behar dugu. Badakizu nolakoa den eta gogor plantak egingo ditu,
|
baina
lur jota dago.
|
|
2011
|
|
|
iruditik aldendu ezinik zebilen, bueltaka, ikuspuntu bakar bat ere ez galtzeko. «Ez dakit zergatik den,
|
baina
lur jota dago gizon hau! Ni neu txarto sentitzen hasi naiz...». Heriotzaren bilaJatorrizko eskultura sei irudik osotzen dute, oin berean elkarrekin, baina Gasteizen irudien brontzezko erreplikak aleka daude ikusgai; bost baino ez daude, eskultura bat. Jean de Fiennes handikiarena?
|
|
|
Berak aurkitu zuen German hil zorian. Ez zaio sufrimendua adieraztea gustatzen,
|
baina
lur jota dago, ezagutzen dut. Defentsa moduan erabiltzen du jarrera hotz hori.
|
|
|
ITXASO. Ez,
|
baina
lur jota egongo da. Pobrecita?
|
|
2013
|
|
|
Elizabethek bekainak zubitu zituen harrituta,
|
baina
lur jota zegoen arraposturik emateko. Maryk, hala ere, bere burua kontsolatzen jarraitu zuen euren ezbeharretik halako ondorio moralak ateraz.
|
|
2015
|
|
|
Nik ezta?
|
baina
lur jota geratzen naiz alaba horrela ikusten dudanean.
|
|
2017
|
|
|
–Anestesia lokalarekin operatu dute. Eta lasaigarriak eman dizkiote,
|
baina
lur jota dago. Erran dit...
|
|
2019
|
|
|
Errefusak eta ihesak gorabehera, ordea, ezinegona eta duda erein dira haurraren bihotzean; bularra kentzea bezain mingarria den fenomeno bat gertatu da: orain haurra ez dute amaren haragitik apartatzen,
|
baina
lur jotzen du haren inguruko babes unibertsoak; haurra buru gaineko gerizperik gabe dago, bazterturik, bakar bakarrik, gau betea bezain iluna den etorkizun baten aurrez aurre. Neskatoak ez du lortzen zehatz konprenitzea gainean duen madarikazio nahasgarriaren nolakoa, eta horrexek handitzen dio larrimina.
|
|
|
Amorruak pultsua bizkortzen dit, ibilera bizkortzen dit, nondik nora nabilen ikustea eragozten dit, errealitatetik urruntzen nau, dena inbaditzen du, astindu egiten nau, herrestan narama, martxan jartzen nau, oin bat aurrean bestea atzean, biolen  tziazko eszenak nire buruan bata bestearen atzetik agertzen diren bitartean. Norbaiten aurka eraso nahi nuke, edo neure irudimenean behintzat, hori da nahi nukeena, baina inoiz ez dakit nola egin, eta biolentziak, errealitatera itzultzen naizenean, beldurra ematen dit, malenkonia bihurtzen da eta horrek ere herrestan narama
|
baina
lur jota uzten nau, ezertarako gauza ez naizela. Amorrua eta malenkonia txanpon beraren bi aurpegiak dira, lehenengoarekin zer egin ez dakigunontzat gordeak.
|
|
|
Aitajauna saiheska biratu zen ipurgainean, ahotsa atzetik baitzetorren, eta, erantzun edo nork deitzen zion galdetu behar zuenean, zas, pin, pan, pun, zaratak, keak, bolbora usainak, dena bat, lurreratu zuen. Denbora pixka bat eman zuen zaldi gainetik erortzen,
|
baina
lurra jo zuen azkenean. Aurretik arakatuak zituen, segundo milaren batean, abaritzak eta arteak (berak" abarisko" esaten zien), eta tiro egin zien mugitzen ari ziren zilar berde koloreko adarrei, eta berriro egin zien tiro (edo egin zioten tiro) eta, zaldizkoa eta zaldia gorputz bat eta bera izateari eta azken honek ulertu izanari esker, aitajaun Pantxo ez zuten lur mortuan tiroz akabatu.
|
|
2023
|
|
|
Animoak pixka bat igotzen lagunduko genion. Niri ez zitzaidan iruditzen hainbesterako ere;
|
baina
lur jota omen zegoen Maitane, etxetik atera nahi ezta.
|