|
2019
|
|
|
Amézola filosofoarekin batera, euskal ikasketen zentro baterako diru laguntza bila aritu zen, Domingo Epalza diputatu ohiaren gisako abertzale erbesteratuen artean, baina ezezkoa jaso omen zuten, EIL SIEB bera ere geldialdian baitzegoen.833 J. R. Amézola Bilbora itzuli zen,
|
baina
F. Krutwigek
|
|
|
Frantziskotarrak bidalitako beste gutun bati erantzuteko, Paristik idatzi zion berriz ere irailaren 2an. Seguru asko L. Villasantek xeheago azaldu zion euskaltzainburuordearen konponbiderako proposamena,
|
baina
F. Krutwigek bere posizioari eutsi zion. Erbestean geratzea erabakita zuen, A. Ibinagabeitia eta EJ GEko zenbait kiderekin hitz egin ondoren, Bizkaira itzultzea arriskutsuegia zelako.
|
|
|
Erbesteko baldintza zailak artean ezagutzen ez zituen burgeskume baten ikuspuntua zen. Era berean, 692 Hitzaurrea aldizkarian izengabea zen,
|
baina
F. Krutwigen 1950eko azaroaren 3ko gutunean agertzen da egilea L. Villasante zela. Jaiotzez Getxokoa, baina jatorriz aleman bezain frantsesa omen zela jakinarazi zion (ABA EUS:
|
|
|
I. M. Echaide F. Krutwigen bidez konpontzen saiatu zen, N. Oleaga eri egon bitartean, baina euskaltzain gaztea bere tirabiretan murgilduta zebilen. Buruordeak, 1952ko lehen hiruhilekoan, hiru aldiz galdetu zion gutunez idazkariaren egoeraz,
|
baina
F. Krutwigek ez zion erantzun. Gogaituta, J. Gorostiagarengana jo behar izan zuen Bilboko berrien eske.746
|
|
|
F. Arocenari San Telmo museoan gela bat eskatzea, I. Lasquibar Buen Pastor eko erretorearengana jotzea edo I. M. Echaideren Ategorrietako etxean batzarrak egitea. Etsita, batzarrak Hendaian (Pirinio Behereak) egin zitezkeela ere iradoki zion idazkariari.578 N. Oleaga izutu egin zen I. M. Echaideren mezuekin,
|
baina
F. Arocena GPDko artxibozainarengana jo bezain laster, hark ziurtatu zion batzarrak probintzia jauregian egiteko ez zela arazorik egongo.579
|
|
|
J. Garateren gutuna J. Urquijori,). ratutako La toponimia Romana en Vizcaya (1952) doktorego tesian. J. Gorostiagak hitzaldia bizkaieraz eman zuen,
|
baina
F. Krutwigen eraginpean, lapurtera klasikoz prestatu zuten argitaratzeko bertsioa (Gorostiaga 1952a). 614 Guatemalako aldizkariaren 1952ko maiatzeko zenbakian agertu arren, J. Zaitegui lanez gainezka zegoelako, zenbaki hori ez zen 1953 arte argitaratu.615
|
|
|
Agerkari ofiziala ez zen berehalakoan argitaratu,
|
baina
F. Krutwigek dosierrean idatzitako nahiari jarraituta, batzarren berri prentsara zabaltzen hasi ziren. P. Lafittek Herrian() informazioa eman zuen, noski, baina prentsa frankistara ere zabaldu zen aktaren edukia:
|
|
|
interes gutxien zuten artikuluak euskarazkoak izatea.693 Gutunean, halaber, nabarmendu zion Jon Mirande artean ezezagunak Gernikaren 1950eko azken zenbakian agertutako idazkia. Oso erasokorra zen eta aldizkariko zuzendaritzarekin eztabaida sortu zuen,
|
baina
F. Krutwig hunkituta zegoen haren ikuspegi apurtzailearekin: " En efecto, tiene razón que hay que escribir en vascuence algo más que cuentos de viejas o poesías o versos chabacanos". 694 J. Mirandek eraso egiten zien Europako demokraziei eta haien morroitzat zituen jeltzaleei.
|