|
2000
|
|
|
—eta, ikusirik ezen aitak ez zuela ezetzik erraiten, segitu zuen—: Jar zaitez, bada, belauniko, erakutsi zeure damua eta zeure urrikimendua Jainkoari bekatu guztiengatik, labur
|
baina
bihotz bihotzetik, eta nik absolbazinoa emanen dizut.
|
|
|
Eta osaba Joanikot izarrez mintzatzen zitzaidan, eta nik izar haien artean egiten nuen amets... Eta bihotzez maite nuen osaba Joanikot,
|
baina
bihotzak erraiten zidana ez zuen ene buruak onartzen, zeren nik, gauza guztien gainetik, neure tokia eta neure kargua bainituen... eta zure aitaren emaztea nintzen... eta jauregiko anderea nintzen... eta ez zegoen goia behearekin nahasterik.
|
|
|
—Adimenduaren zientzian ordubete aitzinaturik zabiltza,
|
baina
bihotzarenean ordubete gibelaturik, Joanikot...! Halarik ere, bertzela erranen zenuke, egunen batean amorostuko bazina...
|
|
|
Eta kontsideraturik ezen argumenturik onena ez zela buruan sortua
|
baina
bihotzean piztua, eta kontsideraturik, halaber, ezen Jainkoak enekin ezin liberalago jokatu zuela orbanen kontu harekin eta, halatan, justu zela eta arrazoin ni ere, neure deliberamenduen alderakotzat, franko eta liberal izaitea ene bizitzaren bertze bihurgune hartan, erran nion:
|
|
2004
|
|
|
–Libre haizela, motel, libre, baina niri egia esateko. Buruak ni ez galtzeko esaten dik,
|
baina
bihotzak Iratigana eramaten hau. Ez al duk hala, Aitor?
|
|
|
Badakizu askotan zer gertatzen zaigun. Burua bihotzak nahi ez duen lekuraino doala,
|
baina
bihotzak ez badu nahi, oinak ez doaz hara. Eta une honetan, borrokan ditut burua eta bihotza.
|
|
|
–Zer uste duk hik, anai Jaxinto burugabea dela eta ez dituela gauzak neurtzen? Gogorra duk, bai,
|
baina
bihotz handikoa ere baduk, hik esango didak niri...!
|
|
|
Zeren, hasteko, Montseri kontatu nionean R. jauna etortzekoa zela, istantean ohartu bainintzen interes berezia piztu zitzaiola, poza eta ezinegona, eta ez dakit zergatik,
|
baina
bihotzean eztenkada bat sentitu nuen: jelosiaren lehen eztenkada izan zen, gure maite kontuen atal hartan.
|
|
2008
|
|
|
Baina hark madarikazioka ekin zion sendagilearen kontra, ahots ahulez,
|
baina
bihotz bihotzez.
|
|
|
Hari guztiari ez nion nik, noski, erantzunik eman. Bizkarra hormaren kontra nuela jarria ninduten, eta hantxe jarraitu nuen Silverri bekoz beko begira, itxuraz oso ausart, espero dut,
|
baina
bihotza etsipen ilunak jota.
|
|
2009
|
|
|
(. Una visita a mi aldea?). Poesia hori, sentiduaren inolako dudarik ez uzteko, Domingo Agirreri eskainita dago eta Iparragirreren?
|
baina
biotzak dio, ezagunaren aipaldiarekin irekitzen da.
|
|
|
Anbulantziakoek pultsua eta arnasa hartu zizkioten. Bai, ahulki
|
baina
bihotzak oraindik lanean zirauen. Bizirik zen.
|
|
|
Nire negozioa ez dela inor kondenatzea. Poztu zen, ez dakizu nola poztu zen biziko zinela jakiterakoan,
|
baina
bihotza hautsia zuen, Martin. Eta ezin da betiko halako zauriarekin bizi.
|
|
|
–hitzetik hortzera ihardetsi zion amak, hitzetan enfasi berezia jarriz; gero, Domingori so eginik, honela jarraitu zuen?: Badakit, bai, guztia bihotz onez egin duzula,
|
baina
bihotza ez da batere fidagarria buruak laguntzen ez badio, eta zuri hori gertatu zaizu, aitor ezazu, hura esan ahala, Reginak era deigarrian so egin zion Ernestinari, laguntza bila zebilelako keinu ezin nahasizkoan, baina ohartu zenean ezen Ernestinak begiak beheratzen zizkiola, begi beheratze hura haren desadostasunaren seinaletzat edo harturik, hizketan jarraitzea erabaki zuen, eztabaidari amai... Baina etorri zara, eta hori da inportanteena:
|
|
|
aitak beste eskutik heldu zion, eta aitaren gogo berotasuna bereganatu zuen, eskuaren bidez; aitak irri zabala eskaini zion, eta irri harekin zerua zabaldu zion, eguzki jaiki berria zerumugan; eta aitak, azkenik, inoiz entzun zituèn hitzik zentzuzkoenak esan zizkion, nekez ahaztuko zituenak sekula: Teofilo Mariak eskua minbera zeukan, zinez, eta gorputz osoa zeukan minbera,
|
baina
bihotza ez, beharbada, aitaren eskuak, baita haren irriak eta haren hitzak ere, eutsia; gero, esku ona aitari erakusten ziola, honela esan zuen, irritsu:
|
|
|
Eta konpontzen hasi ziren, maila batean bai bederen, saioaren barruan gizalegearen gutxieneko arauak betetzen saiatzen zirela, zangotrabak eta azpijokoak bazterrera utzita; gainerantzean, baina, Adak ezin ekidin izaten zuen aurkariaren urratsei begira egotea, haren eta eroriko bakoitzaz gozatzeko prest;. Zergatik hau dena, baina??, pentsatzen zuen, noizbait pentsatu beharra zuen?, kezkatuta; zergatik eraikitzen zituen gizakiaren buruak teoriak, bihotza oinarri zutenak, anaitasun unibertsalarena, kasu?
|
baina
bihotzak gero nekez gara zitzakeenak?; nola lortu, bai, anaitasun unibertsala, Domingok ahoan noiznahi izaten zuena, baldin eta koru hartako dozena pare bat emakumek horrelako zailtasunak bazituzten?
|
|
|
...ak eta azpijokoak bazterrera utzita; gainerantzean, baina, Adak ezin ekidin izaten zuen aurkariaren urratsei begira egotea, haren eta eroriko bakoitzaz gozatzeko prest;" Zergatik hau dena, baina?", pentsatzen zuen –noizbait pentsatu beharra zuen–, kezkatuta; zergatik eraikitzen zituen gizakiaren buruak teoriak, bihotza oinarri zutenak –anaitasun unibertsalarena, kasu–
|
baina
bihotzak gero nekez gara zitzakeenak?; nola lortu, bai, anaitasun unibertsala, Domingok ahoan noiznahi izaten zuena, baldin eta koru hartako dozena pare bat emakumek horrelako zailtasunak bazituzten?
|
|
|
–hitzetik hortzera ihardetsi zion amak, hitzetan enfasi berezia jarriz; gero, Domingori so eginik, honela jarraitu zuen–: Badakit, bai, guztia bihotz onez egin duzula,
|
baina
bihotza ez da batere fidagarria buruak laguntzen ez badio, eta zuri hori gertatu zaizu, aitor ezazu –hura esan ahala, Reginak era deigarrian so egin zion Ernestinari, laguntza bila zebilelako keinu ezin nahasizkoan, baina ohartu zenean ezen Ernestinak begiak beheratzen zizkiola, begi beheratze hura haren desadostasunaren seinaletzat edo harturik, hizketan jarraitzea erabaki zuen, eztabaidari... Baina etorri zara, eta hori da inportanteena:
|
|
|
aitak beste eskutik heldu zion, eta aitaren gogo berotasuna bereganatu zuen, eskuaren bidez; aitak irri zabala eskaini zion, eta irri harekin zerua zabaldu zion, eguzki jaiki berria zerumugan; eta aitak, azkenik, inoiz entzun zituèn hitzik zentzuzkoenak esan zizkion, nekez ahaztuko zituenak sekula: Teofilo Mariak eskua minbera zeukan, zinez, eta gorputz osoa zeukan minbera,
|
baina
bihotza ez, beharbada, aitaren eskuak, baita haren irriak eta haren hitzak ere, eutsia; gero, esku ona aitari erakusten ziola, honela esan zuen, irritsu:
|
|
2010
|
|
|
Egia da gero ahalegindu ginela Maria Bibiana, Ada, zu eta laurok Domingorekin halako harreman ezkutu batzuk gauzatzen eta bideratzen, batean arropa batzuk bidaltzen genizkiola, bestean elikagaiak?
|
baina
bihotzean beti geratu izan zait erru arrasto bat, sarritan oroitarazten didana ez nuela Domingorekin zuzen jokatu eta gehiago egin behar nuela haren alde, nahiz eta, bestalde, ez dakidan zer gehiago egin nezakeen.
|
|
|
...za berezietan ere; bihotza sutan nuen, eta ez nuen behar bezala ikusten, sutan dagoenak, begietako sua behatoki duen heinean, ezin ikus baitezake sutatik haratago dagoen errealitatea; itsutua nengoen, zinez, Helenaren aldeko maitasuna gurasoen aurkako gorroto nuela, eta hauen aurkako gorrotoa haren aldeko maitasun; urrun nuen Helena eta urrun izango nuen aurrerantzean, gurasoek eta hala erabakita,
|
baina
bihotzean ere banuen, eta bihotzaren suzko hizkuntzan ezabatuko nituen urruntasunak; Helena eta biok ez geunden jada elkarrekin, baina bageunden, eta inoiz baino estuago geunden; eta maitasun suak arintzen zidan bekatu egin nuelako sentipena, eta, gurutzearen aurrean belauniko jarrita, eskerrak ematen nizkion Goikoari. Helena ere suzko ikusten nuen bere eztei jantzi gorrian?, proba haren aurrean ...
|
|
|
Ohean nengoen, siesta egiteko orduan. Helenari esan beharreko esaldia eten eta arnasarik gabe gelditu nintzèn egunaren biharamunean?, soraio eta bihozgabe bezala, malenkoniatsu, jantziak erantzi gabe, gorputza ahul, gogoa areago; erdi gaixo ere banengoen, ausaz, eskua kopetara eraman eta ezohiko berotasuna igarri bainuen, atean kolpe batzuk entzun nituenean; bihozgabeturik nengoen, bai,
|
baina
bihotza hantxe nuen, antza, ate kolpeak entzun orduko sekulako jauzia egin baitzidan, igel batena iduri; kolpeak era berezian jotakoak ziren, sei kolpe leun: bi kolpe azkar hiru bider?, deitzen ari zitzaidanak esan nahi balit bezala:
|
|
|
Idazle alemaniarrak hemengo ohore guztiak jaso zituen: bere harreran aurreskua eta guzti eskaini zioten (egia erratearren, honetan euskaldunak beti emankorrak izaten dira, danbolindariak
|
baina
bihotz zabalak azken batean). Ordurako, Felipe González, François Mitterrand eta Helmut Kohl bezalako Estatu presidente demokratikoek bisitatu izan zuten eta bere lana laudatu, betiko leloa errepikatuz:
|
|
|
–Nora goaz? , galdetu nahi zion Mariori,
|
baina
bihotza eztarrian sentitzen zuen eta ezin zuen benetako hitzik atera, arnas kolpe ulertezinak besterik ez.
|
|
|
Camardem, ontziko gainkargua. Penagarria izan zen benetan, hileta ospakizun labur, umil
|
baina
bihotz bihotzetiko baten ondoren haren gorpua kareletik bota behar izatea, baina horrelakoak omen dira bizitza eta heriotza itsasaldietan.
|
|
|
mutu geratu nintzen. Egia da gero ahalegindu ginela Maria Bibiana, Ada, zu eta laurok Domingorekin halako harreman ezkutu batzuk gauzatzen eta bideratzen, batean arropa batzuk bidaltzen genizkiola, bestean elikagaiak...
|
baina
bihotzean beti geratu izan zait erru arrasto bat, sarritan oroitarazten didana ez nuela Domingorekin zuzen jokatu eta gehiago egin behar nuela haren alde... nahiz eta, bestalde, ez dakidan zer gehiago egin nezakeen. Zuen gurasoekin hautsi eta Domingorekin joan behar ote nuen?
|
|
|
...za berezietan ere; bihotza sutan nuen, eta ez nuen behar bezala ikusten, sutan dagoenak, begietako sua behatoki duen heinean, ezin ikus baitezake sutatik haratago dagoen errealitatea; itsutua nengoen, zinez, Helenaren aldeko maitasuna gurasoen aurkako gorroto nuela, eta hauen aurkako gorrotoa haren aldeko maitasun; urrun nuen Helena eta urrun izango nuen aurrerantzean, gurasoek eta hala erabakita,
|
baina
bihotzean ere banuen, eta bihotzaren suzko hizkuntzan ezabatuko nituen urruntasunak; Helena eta biok ez geunden jada elkarrekin, baina bageunden, eta inoiz baino estuago geunden; eta maitasun suak arintzen zidan bekatu egin nuelako sentipena, eta, gurutzearen aurrean belauniko jarrita, eskerrak ematen nizkion Goikoari —Helena ere suzko ikusten nuen bere eztei jantzi gorrian—, proba hare...
|
|
|
...Ohean nengoen, siesta egiteko orduan —Helenari esan beharreko esaldia eten eta arnasarik gabe gelditu nintzèn egunaren biharamunean—, soraio eta bihozgabe bezala, malenkoniatsu, jantziak erantzi gabe, gorputza ahul, gogoa areago; erdi gaixo ere banengoen, ausaz, eskua kopetara eraman eta ezohiko berotasuna igarri bainuen, atean kolpe batzuk entzun nituenean; bihozgabeturik nengoen, bai,
|
baina
bihotza hantxe nuen, antza, ate kolpeak entzun orduko sekulako jauzia egin baitzidan, igel batena iduri; kolpeak era berezian jotakoak ziren —sei kolpe leun: bi kolpe azkar hiru bider—, deitzen ari zitzaidanak esan nahi balit bezala:
|
|
2011
|
|
|
–Herrietan urtero izaten dituk festak,
|
baina
bihotzean egunero genikek?
|
|
2012
|
|
|
Duela urtebete, edo gutxiago, duela hilabete ez nion inondik inora ere erantzun hori emango. Galdeketa egingo niokeen, eta ziurrenez ez niokeen baimenik emango,
|
baina
bihotzetik atera zait: Zuk ikusi.
|
|
|
Anaia zaharrenak bazuen hemezortzi urteko seme bat, eta neuk ere banituen bi mutil galant askoak. Ederki lagunduko ziguten halakoetan, bai arraunean, bai arrantzan; alabaina, geure buruak arriskatu bai,
|
baina
bihotzik ez genuen gazteei arriskura joaten uzteko; zeren, esan dizudanagatik ere, izugarrizko arriskua baitzen hangoa, eta gezurra litzateke besterik esatea.
|
|
|
–Noski, nahi izanez gero, atsegina ere bada;
|
baina
bihotza indar handiagoz pilpiratzen delako soilik. Begira, gaineratu zuen, ekialdea seinalatuz?, hori lurralde ederra!
|
|
2013
|
|
|
–Patrikak erdi hutsik ditugu,
|
baina
bihotzak aberats, ja, ja... –erantzun dio amak.
|
|
|
Gauza asko irudikatu genuen une jakin hau heltzen zenerako, zenbait ekimen xume hilobiaren aurrean, geure neurriko omenalditxoa: ...do. Zure familiak?, esan nahi baita. Zure lehenengo familiak?,. Zure Euskal Herriko familiak?; ikurrintxo bat, edo Nafarroako kateak, agian bandera errepublikarra, lore sortaren xingolan; agurra dantzatuko omen zizuten haurrek, okasiorako gona, buruko zapia eta zata berriak jantzita, Eduren txistu doinuen laguntzaz; eta jotatxoa helduko zen gero, hitzak erdipurdika esanez eta tonua ezin bateratuz,
|
baina
bihotz bihotzez abestua, lurpeko hezurrak ere dardara batean jartzeko moduan. Asmoak elkarri gogora ekarrita, lotsagarri samarrak egin zaizkigu, ordea, gaur eta hemen, denbora gelditu deneko une motz eterno hori iraganik, oinak berriro lurrean ditugula.
|
|
|
Hori nahikoa bultzada iruditu bide zitzaion Darcyri, eta, hitzetik hortzera, Elizabethengana sentitzen eta luzaro sentitu izan zuen guztiaren aitorpena egiten hasi zen. Polito mintzo zen,
|
baina
bihotzari zegozkion sentimenduez gain, baziren zehaztu beharreko beste batzuk ere, eta harrotasun kontuez aritzean Darcy jaunak ez zuen gai samurrez jardutean baino etorri txikiagoa. Ohartzen zen Elizabethen inferioritateaz... bazekien hori bere burua beheratzea zena... jabetuta zegoen arrazoiak joera horri hasiera hasieratik jarriak zizkion familia eragozpenez...
|
|
2014
|
|
|
Balio gutxikoa zara, Mikel. Atsegin eta arduratsua azalean,
|
baina
bihotzez faltsua.
|
|
2015
|
|
|
Agureak eta atsoak besterik ez dira geratzen herrian, geroz eta gutxiago. Berak ere hanka egin nahiko luke, nahinora,
|
baina
bihotzak krak egiten dio aita eta ama bertan bakarrik hiltzen utziko dituela pentsatuta. Ondo etorriko litzaieke denei tarteka herrira erortzen den misil galduren baten azpian azken hatsa ematea.
|
|
|
Domeketan, gosaltzen gauden bitartean, egunkaria erdibitzen dugu, eta irakurri. Orduan (nahi gabe dela sinetsi nahi dut), eskeletara joaten zait begirada eta azkar pasatzen dut argazki batetik bestera, hori egiten dudan bitartean bihotza paparretik eztarrira igotzen zaidan heinean, solairu bi gorago, eta taupadak inoiz baino ozenago sentitu ahal ditut, eta listua irensten dut,
|
baina
bihotza ez da bere lekura itzultzen; eta begiradarekin X ren argazkia bilatzen dut, X nire alboan gosaltzen dagoela ahaztuta; edo jakitun; baina badaezpada. Badaezpada, betiere.
|
|
|
Nancy sofa aldera bueltatu eta keinu adierazgarria egin zion luzetsita zegoen tenienteari. Une horretan lasai egon nahi zuen
|
baina
bihotza kolpeka zebilkion, adrenalinaz beterik.
|
|
2016
|
|
|
Txundituta utzi nauzu aldi baterako. Gorputz osoa dut minbera,
|
baina
bihotzak hegan egiten dit. Eskerrik asko?, zioen.
|
|
|
Noski, Boisen, Bruselan eta nun nahi, bi multzotan bana daitezke bertako euskaldunak: batera, inoiz sorterrira bihurtzeaz osotara etsi, eta zeharo bertakotzen saiatzen direnak bil ditzakegu; bestera, berriz, besoak han,
|
baina
bihotzak eta esperantzak Euskal Herrian atxiki dituztenak.
|
|
|
Bosgarrenerako, han nintzen berriro, bidaia onuragarri batetik itzuli denaren aurpegi alai eta nasaiaz (beti hitz egiten nuen bidaiei buruz, berriro agertzen nintzenean: Milan, Florentzia, Erromara; eta eskerrak hirurek sinesteko itxura nahikoa zuten!),
|
baina
bihotza erdiratuta nuela eta begiak ezinezko erantzun bat bilatzen hasten zitzaizkidala Micòlen begietan. «Ezkontideen arteko sesioak» gertatzen zireneko ordua izaten zen hura, berak deitzen zion bezala.
|
|
|
Marinel korsikar beltzaran eta odolbero haietako bat izan ote zen? Esku fin, xantu aurpegi
|
baina
bihotz sukartsuzko judu alderrai haietako norbait. Berba gozo eta atzamar labainak zituen espainiar errepublikanoren bat?
|
|
|
|
baina
bihotzak dio: zoaz Euskal Herrira!
|
|
2017
|
|
|
Ez nion erantzun. Banekien buruaz ados nengoela Zorbarekin,
|
baina
bihotza enferratzen zitzaidan, hegaz abiatu nahi zuen, piztiaren baitatik eskapatu, bere bidea ebaki.
|
|
|
Milioi erdi greziar arriskuan zeudek Errusia hegoaldean eta Kaukason. Horietarik askok turkieraz edo errusieraz baizik ez zekitek,
|
baina
bihotza grekeraz mintzo zaiek itsutuki. Geure odolekoak dituk.
|
|
|
–esan zuen morroiak astoa hustean?. Deus guti dela dio,
|
baina
bihotzez igorria!
|
|
|
Gau horretan hara non zen arribatua, noizbait noizbait, hain luzaz igurikatutako portura. Bizitza osoa joan zitzaion kantuz, bestarik besta, emakume onestak trufakatzen,
|
baina
bihotzaren zolan oinaze sekretu bat zeraman barrenak kixkaltzen. Alexandria, Beirut edo Konstantinoplako karriketan hara honaka zebilenean, bere burua goitik beheraino usaingozoz bustia, mila pinturarekin saltsa bezain apaindua eta inon diren soineko koloretsuekin jantzia, eta kalean emakume pobreak beren haurrei bularra ematen ikusten zituenean, andere Hortense errukarriak petxuan holako kili kili bat nabaritzen zuen, bularrak harrotu egiten zitzaizkion eta ugatzak xut xut jartzen zitzaizkion haur ahotxo baten xurgaren irrika hutsez.
|
|
|
Hor ikusten da zer konfiantza maila dugun gure artean?. Adostuta zituzten parametroetatik atera gabe mintzatu zen,?
|
baina
bihotzarekin ere bai?. Egun berean heldu ziren Frantziako Estatutik kide ezagunen atxikimendu zenbait; François Alfonsi, Fabianna Giovanini, Jose Bove eta Susan Georgerenak, adibidez.
|
|
2018
|
|
|
Lehena idazle ospetsua mundu osoan, feminismoaren aitzindari, burgesen epatatzaile eta gazteen eredu; bigarrena, emakume gajo, pobre, ezjakin, erdi zoro, eta hala ere egundoko talentu, indar, sentiberatasuna zituena, inork idazten ez zituenak idazteko. Simonek ez zien Violetteren maitasun eskeei erantzuten,
|
baina
bihotz ematen zion idazten jarrai zezan, eta lagundu egiten zion, bai dirua emanez, bai argitaratzeko bideak erraztuz.
|
|
2019
|
|
|
Ordu biak jo zuten saloiko pendulu erlojuan; gaualdi luze haren beroan, berehalaxe ezkontza bat lortzeko grina bizian, ama ez zen ohartzen ozen mintzatzen ari zela, alabaren inguruan itzulika, hura kartoizko panpina bat balitz bezala. Alaba abandonatua zegoen, mottel mottel, borondaterik gabe,
|
baina
bihotza urraturik zeukan, beldurra eta lotsa eztarrian korapilatuta?
|
|
|
Ez nekien justuki nora iritsi nahi ote zuen,
|
baina
bihotz taupadak azeleratu zitzaizkidan.
|
|
|
Ez zen sekula hain ikaraturik sentitu. Isiltasunean entzuten ahalegindu zen,
|
baina
bihotz taupadek halako indarrez egiten zioten burrunba lokietan, non ezin baitzuen beste ezer aditu. Hezetasunaren usain garratzaren artean ukitu gozoago batzuk nabari ziren, lurrinduak ia.
|
|
|
Aurrera egin ahala, Leireri gero eta izerdi tanta lodiagoak irristatzen zitzaizkion aurpegian behera. Hankak hasiak zitzaizkion neke zantzuak erakusten,
|
baina
bihotzak eta buruak gehiago eskatzen zioten. Egun gehiegi zeramatzan arraun egin gabe, eta gorputzak azken egunetan pilatutako tentsioa askatzeko premia zuen.
|
|
2020
|
|
|
Teresa gelditu da ospitalean gaua pasatzen. Lokartuta dago haurra; maskara kendu egin diote,
|
baina
bihotz taupadak neurtzen dizkion makina bati lotuta jarraitzen du. Kikilduta begiratzen dio, errudun sentitzen da; iruditzen zaio ez duela aski maite izan eta horregatik gaixotu dela.
|
|
|
Beno, agian hori ez da inoiz pasatuko. Herri hontako jendia ahoberoa da,
|
baina
bihotz onekua. Edozein astakeria oihukatzeko ohitura dago hemen, biño jendik jator jokatzen du haurrekin.
|
|
|
|
baina
bihotzak dio:
|
|
|
Batzuetan plantak egiten baditu ere, ez da gezurra ondoezik dagoela. Gorputza osasuntsu dauka
|
baina
bihotza arranguraz gainezka. Desengainu sentsazioari, Beleri kontra gailurrean gertatutakoa gehitzen zaio.
|
|
2022
|
|
|
Ero batek bezala jotzen ditu Galo eta izeba Felisa. Batzuetan Galok ez daki nola jokatu jendearekin,
|
baina
bihotz oneko mutila da. Ikusi egin zenuke nola tratatzen duen ama.
|
|
|
Gure amak ez zuen inoiz Simone de Beauvoirren libururik irakurri,
|
baina
bihotz mintzetan sartu zigun soldata bat izan behar genuela. Ikuspegi hori izan du, familiaren kontra egin behar izan badu ere, eta zinez eskertzen diot.
|
|
|
Jada gaia alde batera utzia genuen,
|
baina
bihotz taupadak ez nituen erabat baretuak oraino.
|
|
2023
|
|
|
Ez. Ihizian balios sentitzen zen,
|
baina
bihotza ez zuen arin... Jantziak egitea eta jostea?
|
|
|
Orduan, goiko alde ilunean, txirula baten hots arina entzun zen. Nota luzeak, bitxiak, doinu sinple
|
baina
bihotz urragarria osatzen zutena. Lehenago, konkrezioak jotzean atera soinua entzutean, iruditu zitzaion ez zuela sekula musika ederragorik entzun, baina orain, txirula hots horrek, bere sinpletasun arinarekin, oraino gehiago hunki zuen.
|
|
|
Hemen daude, beraz, hiru gizon, beste andre gizon batzuekin batean, gela zuri eta aseptiko batean, gauaren erdian, hotzak kizkurtuta
|
baina
bihotza bero, kanpotik inork susmorik izan ez dezan argirik piztu gabe, baina hala ere argitasuna behar dutenez linternak piztuta, ahopean xuxurlatuz elkarri, inor esnatzeko eta asaldatzeko beldur balira bezala, baina nor esnatuko dute ba hilerri barruan baldin badaude eta hango biztanle guztiak aspaldi baldin badaude betiko lo eta sorgorturik eta bizidunon hots eta hitz guztiez ezaxola?...
|
|
|
Espero dut laster askatzea. Gizon gogorra da,
|
baina
bihotz onekoa. Ez dut uste berak ezer txarrik egin duenik.
|