|
2009
|
|
|
gaurko Erroma horrekin ez lehen kristautasunik eta ez Erroma berririk da posible, hots (ulertu behar dugu guk), Montalembert, Lacordaire, Lamennais eta beste katoliko frantses liberalen, edo gaurrago Askapenaren teologoen kristautasun moderno, bizigarri baten proiektua ilusio hutsa da. Bigarren nobela hau ere, Rome, ez da obra handi bat,
|
baina
bere borondaterik onenarekin eta bere ahal guztiekin kristautasun eraberritu bat entseatzen duen apaiz baten fede krisiaren nobela da, edo hobe: katolizismo moderno progresistaren irteeragabearena.
|
|
|
–Maite zaitut, ama?, biek ere pozezko malkoak zintzilik zituztela; harekin batera, senarrak zuzentzen zizkiòn so iheskorrak ikusten zituen, intentzioz beteak: hasteko, Reginak bazekien zer esan nahi zioten so haiek eta zer iruzkin gordetzen zuten, zeure lekuan ikusten zaitut, Regina, aspaldiko partez, aleluia, aleluia!?, nahiz eta, ikuspegi osoago batetik, interpretazio harekin ez zetorren guztiz bat, ez behintzat senarraren balizko iruzkinari ñabarduraren bat erantsi ezean; Regina, izan ere, bere lekuan zegoen, bai,
|
baina
bere borondatearen ahalegin berezi baten ondorioz, garai batean ez bezala, noiz eta, nonahi zegoela ere, bere lekuan zegoela baitzirudien, naturaltasun hura berezko zerbait zuen-eta; Reginak bazekien, halaber, zer beste mezu gordetzen zuten senarraren so haiek: haragizko harremanetarako deia, nola halako beldurraren itzalpean jartzen zuena, bere erantzuna senarrak espero ez bezalakoa izango ote zen, errai erraietan nabaritzen zuen hura, uko biribil bat bezala?, berak ere. Reginak?
|
|
|
" Maite zaitut, ama", biek ere pozezko malkoak zintzilik zituztela; harekin batera, senarrak zuzentzen zizkiòn so iheskorrak ikusten zituen, intentzioz beteak: hasteko, Reginak bazekien zer esan nahi zioten so haiek eta zer iruzkin gordetzen zuten –zeure lekuan ikusten zaitut, Regina, aspaldiko partez, aleluia, aleluia! –, nahiz eta, ikuspegi osoago batetik, interpretazio harekin ez zetorren guztiz bat, ez behintzat senarraren balizko iruzkinari ñabarduraren bat erantsi ezean; Regina, izan ere, bere lekuan zegoen, bai,
|
baina
bere borondatearen ahalegin berezi baten ondorioz, garai batean ez bezala, noiz eta, nonahi zegoela ere, bere lekuan zegoela baitzirudien, naturaltasun hura berezko zerbait zuen-eta; Reginak bazekien, halaber, zer beste mezu gordetzen zuten senarraren so haiek: haragizko harremanetarako deia, nola halako beldurraren itzalpean jartzen zuena, bere erantzuna senarrak espero ez bezalakoa izango ote zen –errai erraietan nabaritzen zuen hura, uko biribil bat bezala–, berak ere –Reginak– besterik irrikatzen ez zuen arren; Reginak askotan pentsatzen baitzuen ikaragarri ederra izan zitekeela maitasunaren suak sutua izatea, haizearen joan etorrietan betiko galtzeko:
|
|
|
–Baina zergatik, ene Jainkoa, zergatik? , oihukatu zuen Dariok, saminez; egia esan, ez zuen halako galderarik egin nahi izango,
|
baina
bere borondatearen kontra atera zitzaizkion hitzak ahotik.
|
|
2015
|
|
|
hori dela-eta penaz dago eta pena oso gozoa izan behar du; ez du buru ukapen txikia hori eteteko, eta guztiz ezin izango du eten. Baina ia burua galtzeraino estutzen zuela ikusten duenean (orain dela gutxi ikusi nuenez pertsona bat, berez gartsua zena,
|
baina
bere borondatea hausten ohitua, uste dut burua galdua duela honezkero, beste gauza batzuetan ikusten delako, hau da, aldi baterako, burutik eginda bezala ikusi bainuen, kontra egiten hartu zuen penagatik eta egin zuen indarragatik); halako gehiegizko kasuan, diot nik, Jainkoaren espiritua bada ere, apaltasuntzat dut beldurrez egotea; izan ere, ez dugu uste izan behar gure maitasuna gu hainbesteko esturan sartzeko bezain handia denik.
|