|
2000
|
|
|
Zeren, ni ni banaiz, nitasun bat dudalako da —modu batean deitzeagatik, jaun André—, eta ni nor banaiz, nortasun bat dudalako, baina zer dira eta zertan dautza nitasun hori eta nortasun hori, eta zer dakigu haietaz? Aurki guztiak baitu bere ifrentzua, eta gutien uste dugunean mintzatzen baita beldurra balentasunaren ahotik, edo urguilua eta handinahia umiltasunaren mihitik —ustekabeko ederrak izan behar ditugu
|
azken
judizioko egunean, jaun André...! —, eta orduan bizitza ez da lehen behakoan iduritzen zaiguna, baina bertze zerbait, hagitzez ere nahasiagoa eta konplexuagoa. Eta horregatik ikusten du lehen behakoak azaletik eta kanpotik, eta bigarrenak barrendik...
|
|
|
—Baita zera ere...! Mundua egunoroz akabatuko balitz, egunoroz
|
izanen
genuke azken judizioko eguna eta egunoroz adituko genituzke turutotsak. Eta ni ez naiz gorra...
|
|
2002
|
|
|
–Bai, baina ez harritu
|
azken
judizioko egunean abioi supersoniko batean itzultzen bada...
|
|
2003
|
|
|
Azpildar bilauok, zuen odolak ez du balio ezta odolkirik egiteko ere! Izan ere, kaka zaharra zarete, eta kaka zaharra bazinete bezala tratatuko zaituzte Jainkoak,
|
azken
judizioko egunean!
|
|
2009
|
|
|
Zarata eta zalapartaren erdian, Gabino, Ada eta Maria Bibiana negar batean hasi ziren, haurrak babesteko, Rakelek bere besoen artean estutzen zuen Gabino, eta berdin Reginak Ada, Maria Bibianak amaren soinekoari heltzen zion bitartean?, Mendi eta Sasi zaunka bizian hasi zirèn une berean; burrunbak edo izututa, Damaso ziztuan sartu zen etxera, korrika, baita Domingo ere atzetik; Reginak, berriz, ozen esan zuen: . Hots horiek
|
azken
judizioko eguna oroitarazten didate!?, eta aitak, zeinaren besoari helduta baitzegoen Teofilo Maria, are ozenago: –Zuhaitz bat hegan jartzea miraria ere bada?!?, prismatikoak begietan itsatsita.
|
|
|
besteak: begi aurrean zuenak, ondorioz,
|
azken
judizioko eguna oroitaraz ziezaiokeen Teofilo Mariari, orduan ere halatsu etorriko baitzen Jainkoa bera ere, ezpata eskuan, koroa buruan eta argi distiratsua nonahi?, bere epaia emateko asmoz, argiak hartutako dohatsuak betiko argian bizi zitezen, eta ilunak hartuak ilunean bigarren aldiz hil, hil ondoren iluntasun ilunagora piztea bi aldiz hiltzea bezalakoa baitzen?... komunista jainkogabe zikin haiek bezala?
|
|
|
–Ez harritu
|
azken
judizioko egunean zeruko aingeruak abioi hauetan jaisten bazaizkigu?!
|
|
|
zer ikusi ote zuen, bada, Teofilo Mariak?; argi sortaren baitan dantzan egiten zutèn hauts partikulak ikusi ote zituen, oroitarazten ziotenak ezen gizona –Memento homo, quia pulvem eris et in pulvem reverteris esaten zien apaizak eliztarrei Hausterre egunean– hautsetik hautserako bidean galdutako izakia zela?; hauts partikula haien artean bazegoen, baina, alderik, argiak hartuak baitziren batzuk –ikusgarriak–, eta ilunak hartuak –ikusi ere egiten ez zirenak– besteak: begi aurrean zuenak, ondorioz,
|
azken
judizioko eguna oroitaraz ziezaiokeen Teofilo Mariari, orduan ere halatsu etorriko baitzen Jainkoa bera ere –ezpata eskuan, koroa buruan eta argi distiratsua nonahi–, bere epaia emateko asmoz, argiak hartutako dohatsuak betiko argian bizi zitezen, eta ilunak hartuak ilunean bigarren aldiz hil, hil ondoren iluntasun ilunagora piztea bi aldiz hiltzea bezalakoa baitzen... komunista jainkog... lubaki bat, eta lubakiaren bi aldeetara Domingo eta bera, aurrez aurre, elkar hiltzeko prest; nola izan zitekeen, baina, anaiak anaia hiltzea?; eta zergatik ez?; Teofilo Mariak ez baitzuen anaia anaiatzat ordurako, hain izan zen eskerga eta berealdikoa honen traizioa, Teofilo Mariak berak une hartan are traizioagotzat hartu zuena, ausaz, muturreko baldintzek –beheko solairutik zetorrèn oihu bat ere entzun zuen orduan, onik egingo ez ziona:
|
|
|
Zarata eta zalapartaren erdian, Gabino, Ada eta Maria Bibiana negar batean hasi ziren –haurrak babesteko, Rakelek bere besoen artean estutzen zuen Gabino, eta berdin Reginak Ada, Maria Bibianak amaren soinekoari heltzen zion bitartean–, Mendi eta Sasi zaunka bizian hasi zirèn une berean; burrunbak edo izututa, Damaso ziztuan sartu zen etxera, korrika, baita Domingo ere atzetik; Reginak, berriz, ozen esan zuen: " Hots horiek
|
azken
judizioko eguna oroitarazten didate!", eta aitak, zeinaren besoari helduta baitzegoen Teofilo Maria, are ozenago: " Zuhaitz bat hegan jartzea miraria ere bada...!", prismatikoak begietan itsatsita.
|
|
|
–Ez harritu
|
azken
judizioko egunean zeruko aingeruak abioi hauetan jaisten bazaizkigu...!
|
|
|
Zelten kulturako zuhaitz borrokak lezio hutsa dira, argi izpirik duenarentzat. Gales aldeko ipuin batean, Haritza eta Gorostia maiatzaren 1ean abiatzen dira borrokan, urtero ekiten omen diote
|
azken
Judizioko egunera arte luzatuko den sesioari. Noski, bere garaian, ipuin hauek kristautasunez jantzi ziren eta kamuts punttu bat ezarriz, Haritz trinkoaren dohainak Joan Bataiatzaileari erantsi zitzaizkion, zeinaren festa handia udako solstizioarekin loturik geldi zaigun.
|
|
2010
|
|
|
lantegian utzi zuèn eskua hartu eta burdin saldara bota ez zuen, bada, Teok!, ez langile zurtuei bere egia jakinarazi gabe, noski: . Ikusten duzuenean, esaiozue Abundiori hobe duela zentzatzea eta Jainkoarekin bakeak egitea, gorputza eskuaren bidetik ikusi nahi ez badu, betiko infernuan,
|
azken
judizioko egunean??. Banekien, bai, aitak osaba Beñardorekin antzeko zerbait egin zuela, baita Teok aitaren, balentria?
|
|
|
Honek berehala jakin zuen, ordea, jakin beharrekoa —Teok ezarritako goitik beherainoko egitura zurrunean, edonor izan zitekeen edonoren salatari—, baita erabaki beharrekoa erabaki ere jarraian, langileak —ospitalerako bidean edo ospitalean bertan behar zuenak— lantegian utzi zuèn eskua hartu eta burdin saldara bota ez zuen, bada, Teok!, ez langile zurtuei bere egia jakinarazi gabe, noski: " Ikusten duzuenean, esaiozue Abundiori hobe duela zentzatzea eta Jainkoarekin bakeak egitea, gorputza eskuaren bidetik ikusi nahi ez badu, betiko infernuan,
|
azken
judizioko egunean...". Banekien, bai, aitak osaba Beñardorekin antzeko zerbait egin zuela, baita Teok aitaren" balentria" hura izan zuela jarraibide ere, baina jokabide hura ez zegoen zuritzerik; nik behintzat hain itsusitzat jo nuen, non aldartea guztiz txartu baitzitzaidan.
|
|
2011
|
|
|
–Harri hori ez duk
|
azken
judizioko egunera arte mugituko?
|
|
|
–Ez al dugu guztiok piztu behar,
|
azken
judizioko egunean?. Erranen didazue, ordea, nola piztuko den filistearra, harria bizkar gainera eramaten ez badu?
|
|
2017
|
|
|
Kondenatuaren arima beti dago suan, eta bai gorputza ere egongo,
|
azken
judizioko eguna iraganez gero.
|
|
2019
|
|
|
deabruak sortua behar du izan; edo, bestela, Jainkoak ez zekien zertan ari zen. Mateolok espero du emakumea ez dela piztuko
|
azken
judizioko egunean. Baina Jainkoak erantzuten dio ezkontza purgatorio moduko bat dela zerua irabazteko, eta Mateolok, ametsetan zeruraino goraturik, senar andana bat ikusiko du, bera hartzeko zain oihuka:
|
|
|
Orduan nik galdetu nion ea ez zion prostituta bati lagundu. Eta berak baietz, baina bere senideak traizionatzen dituen hautatu bat askoz ere okerragoa omen da sinesgabe bat baino, eta heriotza merezi omen du
|
azken
judizioko egunean. Eta horixe da historia guztia, polit hori.
|
|
2022
|
|
|
Nekazari baten emaztea, hirurogei urtez bizi izan zen emakume bat, gurin ona egitea eta solasgai elizkoiak izatea besterik ezagutzen ez zitzaiona, gauerdian bere hobitik erauztera zihoazen, eta eramatera, hilik eta biluzik, beti jaietako arropa onenekin joateko ohorea egin zion hiri urrunera. Senitartekoen ondoan zuen lekua hutsik geratzera zihoan
|
azken
judizioko eguna arte; haren gorputz atal errugabe eta ia agurgarriak erakusgai jartzera zihoazen, anatomistaren jakin min berriena asetzeko.
|