2013
|
|
Ez nuen
|
On
Pedroren begitarte izugarria eztitu.
|
2016
|
|
1976an atera zen lehen zatia, eta 1985ean liburu oso osoa. Kalkuluak egiten ditu Gotzon Egia idazleak
|
On
Pedro Berrondo, apaiz itzultzailea artikuluan: «Orri bakoitzeko, batez beste, bizpahiru orduko lana, guztira hiru mila ordutik gora».
|
2019
|
|
Egia da zorioneko abentura hartan kopetako ilea galdu zenuela, hortzen erdiak eta edonon lo egiteko zenuen erraztasun itzela, baina ez da egia txikiagoa bertan hasi zinela lanbidea benetan ezagutzen eta preziatzen, itsas bidaia hartako ontzikide guztien laguntzaren bitartez, baina batez ere bere babespean hartu zintuen
|
On
Pedro kapitainari esker.
|
|
Zubira iritsi orduko,
|
On
Pedro kapitainak abiadura moteltzeko agindu zuen telegrafoaren bitartez, eta zure ondoan jarri zen prismatikoekin itsasoko bazterrak arakatzen. –Agurea?
|
|
On Afonso Henriques dendatik atera zen,
|
On
Pedro Pitões eta On João Peculiar eraman zituen aholkulari, azken honek, erregearekin kontsultatu eta gero, hartu zuen hitza ordezkariei ongi etorria emateko, latinez eman zien, noski, latinezko hitzak ez baitira besteak baino itsusiagoak, eta esan zien erregeak gustuz entzungo zuela eman behar zioten arrapostua, zalantzarik gabe Jesukristo Gure Jaunaren loriaren alde onuragarriena izango zena.... Formula ona da, zeren, guk ezin dugularik, bistan denez, Jainkoari probetxugarriena zer zaion jakin, bere irizpideari uzten baitiogu aukeratzeko ardura, gero aukera hori gure interesen aurka baldin badator apal izatea baizik gelditzen ez zaigula, eta, aitzitik, gure komenientziaren aldeko zerbitzu miresgarriak egitera badator, pozaren adierazpena gehiegizkoa ez izatea beste lanik ez dugula.
|
|
Alabaina, aintzat hartzen ari garen kasu honetan, Lisboako setioan, edozein gaztigu errepikakor gertatuko zen, ez bakarrik, nolabait esatearren, Santarem hartu zenetik bakea hautsita dagoelako, baizik eta begi bistakoak eta agerikoak direlako muinoez bestaldean hain armada jendetsua bildu duenaren asmoak, are, ez badu oraindik ere armada handiagoa bildu errakuntza tipografiko batengatik izan da, zeinari gero banitate zauritu eta hisiazko sentimenduak gaineratu baitzaizkio. Haatik, guztiarekin ere, formalitateak bete eta zaindu behar dira, kasu bakoitzari egokituz, eta horregatik erregeak agindu zuen On João Peculiar eta
|
On
Pedro Pitões hiriko gobernadorearekin mintzatzera joan zitezen, zenbait aitoren semek eta, segizioaren tamaina zenbateko, hainbat armadun gizonek lagundurik, bai luzitzeko eta bai segurtasuna bermatzeko ere. Traizio konpondu ezin baten ustekabea saihesteko, ez ziren estuariotik joan, ez baita beharrezkoa Napoleon edo Clausewitz bezalako estratega izatea konturatzeko ezen, mairuek mezulariei eskua eransteko gogoa edukiz gero, eta hauek ospa egin nahi izatera, estuarioa hor egongo zela agudo atzera egiteko edozein saio mozteko, baldin eta, bitartean, moriskoen oldar brigadek, inguratze mugimendua eginez, ez bazituzten lehorreratzeko gabarrak hondatzen.
|
2020
|
|
Pentsamenduak itsasoko olatuen gisa joan etorrian, igelak kro kro kantari aditzen dira paduran. Haien kantuak
|
On
Pedro ekarri dit gogora, Bernardo Atxagaren Soinujolearen semea eleberrian agertzen den Obabako lehen amerikanoa. Zapoen kantua aditzea atsegin zuen.
|
|
Wi nni peg wi nni peg wi nni peg. Bidasoaldeko paraje hauetan irudikatu dut
|
On
Pedro, Frantziara bidean estu eta larri, atzetik zituen erreketeengandik ihesi, Amerikatik ekarritako J.B. Hotson sonbreiru gris eta beltzaren ordez ganadu itzainen txapela buruan, mozorrotua, itxuraldatua, soldaduek ezagutu ez zezaten. Abel eta Kain, Kain eta Abel.
|