2010
|
|
Berriro solaskide berak, berriro Henry Dunanteko bitartekariak. Egigurenen esanetan,
|
Espainiako
Gobernuak ez zuen akordio zirriborroan lerro bakar bat ere aldatzea proposatu, baina ETAk aldaketa batzuk egitea eskatu zuen, ñabardura batzuk. Baina ez ziren eragozpen izan.
|
|
Hau da, akordioa aurrera joan balitz, egunen batean Espainiako Gobernua egundoko saltsan sartuko zen.
|
Espainiako
Gobernua ez zen ohartzen bide horretatik, egunen batean, galdeketara iristen ginela?.
|
|
Euskal Herriaren zanpaketa justifikatzen duen praktika politiko horrekin batera,
|
Espainiako
Gobernuak ez du oraindik urratsik egin bere gerra eta errepresio mekanismoak indargabetzeko. Espainiako Gobernuak bere su eten konpromisoak bete gabe jarraitzen du.
|
2011
|
|
Euskal Herriko kasuan oraindik ez.
|
Espainiako
gobernua ez dago oraindik konbentzituta, Euskal Herriarekin daukan gatazkan, negoziazio bidezko konponketa dela aukerarik onena.
|
|
Nik ez dut ikuspegi partekatuaren seinalerik ikusten Madril eta euskal abertzaleen artean.
|
Espainiako
gobernua ez dago prest ezta euskaldunei uzteko publikoki adieraz dezaten beren ikuspegia beren etorkizunaz. Espainiako gobernuak auzitegiak erabili zituen euskal lehendakariari debekatzeko bere jendea kontsulta zezan autodeterminatzeko eskubideaz, loteslea ez zen erreferendum bidez.
|
|
Aitzitik,
|
Espainiako
gobernuak ez du ahaleginik egin alde guztiak baldintza berdinetan aritzeko. Horren ordez, Sortu legeztatzearen aurka egoten jarraitzen du; eratu berria den ezkerreko alderdi independentista honek bide baketsu eta demokratikoak soilik erabiltzearen aldeko konpromisoa hartu du, ETAri indarkeria uzteko deia egin dio, eta zalantzarik gabe adierazi du, etorkizunean ETAk indarkeria ekintzarik egiten badu, gaitzetsi egingo dutela.
|
2015
|
|
Zapateroren gobernuak publikoki iragarri zuena egin zuen azkenean, ezertxo ere ez, alegia, eta ez sekretupean hitzartu zuena, gatazkaren ondorioei buruzko elkarrizketari ekin, alegia. Horregatik, Currinen taldeak bileraren ondoren plazaratutako oharrean jakinarazi zuen ez
|
Espainiako
gobernuak ez Frantziakoak ez ziotela, erantzun positiborik, eman ETAren adierazpenari.
|
|
Espainiako Gobernuak helegitea jarri zuen. 2013ko udazkenean, Estrasburgoko auzitegiaren azken erabakia iristear zegoen, eta
|
Espainiako
Gobernuak ez zuen, nonbait, berri onik espero. Estrasburgoko epaiak behartuta dozenaka preso askatu zituela jakitun, ETAren aurkako borrokan gogor jarraitzen zuela erakusteko modua izan zitekeen Herriraren aurkakoa.
|
|
Izan ere, Lokarrik konferentzia antolatzeko enkargua jaso zuenerako, ETAren eta Espainiako Gobernuaren arteko zeharkako harremana bideratu zuten nazioarteko bitartekariek berme bikoitza zuten. Batetik,
|
Espainiako
Gobernuak ez zuen konferentzia trabatuko, ez zuen distira handiko gonbidatuen etorrera eragotziko. Bestetik, konferentziaren eskaera nagusietako bat, ETAren jardun armatuaren bukaera, bete egingo zuen erakunde armatuak handik gutxira.
|
|
|
Espainiako
Gobernuari ez zitzaion gustatu adierazpena eta, batez ere, zerrenda. Currinek berak azaldu izan du sinatzaileetako askok Espainiako Gobernuaren deiak jaso zituztela:
|
|
1989an Aljerreko mahaia hautsi zenean eta ETAko buruzagi eta negoziatzaileek ondorioztatu zutenean
|
Espainiako
Gobernua ez zegoela prest benetako negoziaziorik egiteko, ETAn eta ezker abertzalean zalantzak sortu ziren Estatua mami politikoari buruz negoziatzera behartzeko aukera errealei buruz. Pentsa zezaketen, urte batzuk lehenago Morettik egin zuen bezala, ezerk ez zuela eramango Estatua mami politikoaz negoziatzera, 1980etako ofentsiba armatu guztiz indartsuak ez zuenez eraman.
|
|
ETAren erabakiaren ondorengo prozesuak izan duen bilakaera etsigarriak, hain zuzen ere, horixe egiaztatzen du.
|
Espainiako
Gobernuak ez ditu bete hitzartutako bide orriko konpromisoak, ETAk salatu egin du konpromiso horiek ez dituela bete, behin egin zuen, 2013ko martxoko agirian, baina ez da horretan tematu, ez du gaia berriro atera?, baina horrek ez du ekarri 2011ko urriaren 20ko erabakia auzitan jartzea.
|
2017
|
|
Eusko Jaurlaritza eta euskal sindikatuak (ELA eta LAB), alde batetik, eta Espainiako gobernu zentrala, enpresa elkartea (CEOE) eta sindikatuak (CCOO eta UGT), bestetik, ez ziren ados jarri lehenbiziko urteetan (Kaiero, 1999).
|
Espainiako
gobernuak ez zuen Hobetuz finantzatu nahi, sindikatuek dirua lanbide heziketako zentroak sortzeko erabili ezean, baina EAEn horrelako zentroen sarea ondo eratuta zegoen, eta Eusko Jaurlaritzak (bitartean, Hobetuz finantzatzen ari zen) eta euskal sindikatuek Espainiako gobernuaren baldintzei uko egin zieten; izan ere, haien ustez, hori onartuta, sindikatuen bezerokeria sareak sortuko ziren, eta ha... Eusko Jaurlaritzak Espainiako gobernuaren baldintza batzuk onartu zituenean, euskal sindikatu maioritarioak (ELA) Hobetuz utzi zuen, eta urte batzuk geroago (2006an), Lan Harremanen Kontseilutik ere atera zen, LABekoen irteera partzialarekin batera.
|
|
Fernandez: ?
|
Espainiako
Gobernuaren aldetik ez zen askorik espero. Beraz, gauzak mugitzeko aukera, gehienbat, ezker abertzalearen eta ETAren teilatuetan zegoen.
|
|
–Ikusita armagabetzean ez zela inolako aitzinamendurik, guk aitzinatu behar genuen. Pentsatzen genuen Luhusokoa Frantziako eta
|
Espainiako
gobernuei ez zitzaiela gustatuko. Hala izan zen, eta erreakzionatu zuten?.
|