2015
|
|
19
|
Egun
batean pentsatzen ari nintzen atxikimendua ote zen neure arimaren kontua ematen diedan haiekin poz hartzea eta haiek maitatzea, Jainkoaren zerbitzari handitzat bainituen, eta haiekin kontsolatzen bainintzen. Esan zidan, heriotza arriskuan den gaixo batek uste badu mediku batek osasuna ematen diola, ez dela bertutea izango hari eskerrak eman gabe geratzea eta hura ez maitatzea; ea zer egingo nukeen pertsona hauengatik izan ez balitz; pertsona onekin izandako solasaldiak ez duela kalterik egiten, baina betiere nire hitzak zuhurrak eta santuak izan daitezela, eta haiekin harremana izateari ez uzteko, mesede handiagoa dakartelako kaltea baino.
|
|
9
|
Egun
batean, Espiritu Santuaren bezperan, meza ondoren zen. Oso bazterreko leku batera joan nintzen, ni askotan errezatzen aritzen nintzen lekura, eta Cartujano batean jai honi buruzkoa irakurtzeari ekin nion.
|
|
28
|
Egun
bat eta erdi edo izango ziren etxean moja bat hil zela; Jainkoaren benetako mirabea. Haren alde koruan errezatzen zen ofizioan, moja bat hilen irakurgaia irakurtzen ari zela, ni zutik nengoen hari bertsoa esaten laguntzeko; irakurgaiaren erdi aldera ikusi egin nuen, eta arima alde hartatik irten eta zerura zihoala iruditu zitzaidan.
|
|
|
Egun
batean otoitzean ari nintzela, deabru bat ikusi nuen neure ondoan eskuan zituen paper batzuk haserre bizitan zati zati egiten. Niri poz handia eman zidan horrek, eskatzen nuena egin zela iruditu zitzaidalako; eta hala izan zen, gero jakin bainuen damu handiz aitortu zela, eta Jainkoagana bihurtu zela egiaz; horrela Haren Maiestateagan itxaro dut oso aurrera egingo duela beti.
|
|
8
|
Egun
batean aitor entzuleak ez zidala sinesten uste nuelako nahigabe handian nengoela, Jaunak esan zidan ez hartzeko nekerik, nahigabe hura laster amaituko zela-eta. Nik egundoko poza hartu nuen laster hilko nintzela pentsatuz, eta hori gogora zetorkidan guztian poz pozik geratzen nintzen.
|
|
6
|
Egun
batean hori bihotz bihotzez Jainkoari gomendatzen ari nintzela, Jaunak esan zidan ez uzteko inola ere pobretasunean egin gabe, bere aitaren eta bere borondatea hori zelako; Berak lagunduko zidala. Ondorio hain handiekin izan zen, liluramendu handi batean, non inola ere ezin bainuen zalantzan jarri Jainkoarena zenik.
|
|
|
Egun
batean Beasko komentuan nengoela esan zidan gure Jaunak, bere emaztea nintzenez gero, eskatzeko, hitzematen zidala eska niezaion guztia emango zidala. Eta seinaletzat eraztun eder bat eman zidan, harribitxi batez amatista erara, baina hemengoaz oso bestelakoa zen distira zuenaz, eta hatzean ezarri zidan.
|
|
|
Egun
batean neure baitan oso bildurik Jainkoari Eliseo gomendatzen ari nintzen. Hau ulertu nuen:
|
|
|
Egun
batean, Jauna hartu berri nintzela, nire arima Jaunaren gorputz guztiz sakratu harekin bat egiten zela iruditu zitzaidan; irudikatu zitzaidan haren presentziak eragin eta on handia izan zuen nigan.
|
|
|
Egun
batean otoitzean ari nintzela, Jainkoaren hain barnean sumatu nuen arima, non mundurik zegoenik ere ez baitzitzaidan iruditzen, eta harengan murgildurik Magnificat en bertso hura etorri zitzaidan gogora: –Et exultavit spiritus?, ezin ahaztu dudan eran etorri ere.
|
|
1 Esan dut nola Salamancako eta Albako monasterioak fundatu ondoren eta Salamancakoa etxe propioaz geratu baino lehen, aita frai Pedro Fernández maisuak, une hartan komisario apostolikoa zenak, agindu zidan Ávilako Gizakundekora joan nendila hiru urterako, eta nola Salamancako etxeak zuen premia ikusirik, hara joateko agindu zidan etxe propiora alda zitezen.
|
Egun
batean han otoitzean ari nintzela, esan zidan gure Jaunak Segoviara joan nendila fundazioa egitera. Niri ezinezko gauza iruditu zitzaidan, agindua hartu gabe ez nintzelako joango, eta aita komisario apostolikoari, frai Pedro Fernández maisuari, entzun niolako gehiago fundatzerik ez zuela nahi; eta era berean, Gizakundekoan eman behar nituen hiru urteak amaitu baino lehen, arrazoi handia zuela ez nahi izatean.
|
|
5
|
Egun
batean aitaren gelaren ondoren zen gela batean zegoela, aita oraindik jaiki gabe, ustekabean irakurtzera iritsi zen han zen gurutze batean haren buruan jartzen den idazkuna, eta bat batean, hura irakurriz, Jaunak aldatu egin zuen goitik behera; izan ere, bere aurrera ekartzen zioten ezkontza asmo batean pentsatzen ari zen, ongi bai ongi zetorkion ezkontza asmoan pentsatzen, eta zera esaten zuen b... –zein gutxi eskatzen duen nire aitak, oinordetza bat izanez gero, nahikoa du; nik, berriz, uste dut leinuak nigan izan behar duela hasiera!?.
|
|
|
Egun
batean esan zidan Jaunak: –Beti nahi izaten dituzu nekeak, eta beste aldetik arbuiatu egiten dituzu:
|
|
2 Asteazkenetik hona Mari Mendoza anderearekin nago, gaixo zegoelako ez baitu ni ikusterik izan eta banituen zenbait gauza harekin tratatzeko.
|
Egun
bat soilik egingo nuela uste nuen, eta elurra eta izotza egin du, eta ez zirudien bideari ekiterik zegoenik, eta horrela gaur arte, larunbatera arte izan naiz. Jainkoa lagun, astelehenean abiatuko naiz, hutsik gabe Medinarantz; eta han eta Ávilako San Joserenean, presaz ibili nahi banu ere, hamabost egun baino gehiago emango ditut, hainbat arazori erantzun beharra dagoelako, eta horrela uste dut esan nuen baino gehiago luzatuko naizela.
|
|
3 Jaso nuen Toledotik etorri zen gutuna eta Pedro Ríes ek ekarri zuen hau; ez zuen konfiantza handirik; barre eragin zidan eta gure Jauna goretsi nuen berorren karitatea eta gure arazoak zein gogotik hartzen dituen ikusirik.
|
Egun
batean ordaindu ahal izango diogu.
|