2019
|
|
Zaldi gainean aurrera egin ezinik, etsia hartuta gaua izeien azpian eta goroldio hezearen gainean igaro zuela, hara non ikusten duen, urrun samar, su baten dirdaia.
|
Bere
artean pentsatu zuen egurgileak edo ikazkinak izango zirela afaria prestatzen, eta haiek erakutsiko ziotela Benatekerako bidea. Zaldia lotu zuhaitz batean eta sua zegoen lekurantz jo zuen.
|
|
Orain ez du zalantzatik batere antzezten ari dela, haren keinu, haren hitz bakoitza aurretik ikasita bezala iraizten baitu.
|
Bere
artean pentsatzen du ezen mozkor batek bakarrik, edo idiota batek akaso, egin dezakeela esperantzaren aldarri, noiz eta beraiek bizi duten irteerarik gabeko kinka horretan.
|
2020
|
|
Kontziente da bizitzen ari denaz, baina, aldi berean, badaki piztia hari ez zaiola debalde aterako hainbeste ankerkeria.
|
Bere
artean pentsatzen du: aurpegira begiratu didazu.
|
|
Ez da gauero gertatzen; atzo ez zen etorri, eta gau osoa begirik bildu gabe egon ziren.
|
Bere
artean pentsatu zuten, harrapatu dute, fusilatua egongo da honezkero, baina ez, harrapatu balute, gu hemen gaudela badakitelako izango zen, eta orduan basapiztia horiek honezkero begiek atera zizkiguten; ez zen etorri ezin izan zuelako, ez zen etorri beste tokiren batera destinatuko zutelako, ez zen etorri beldurra duelako, ez duelako gehiago arriskatu nahi, egia esan behar duelako eta salatu egi... Lorik egin gabe pasatzen diren gauak onak dira labanak bezalako hipotesiak asmatzeko.
|
2022
|
|
Jules isilik zegoen; gogoan zuen haurtzarotik erdi paralizatuta zeukan besoa, zeinak eman baitzion aukera soldadutzatik eta gerratik libratzeko.
|
Bere
artean pentsatzen zuen: " Hau suertea eduki dudana...", eta, aldi berean, zerbaitek asaldatzen zuen; ez zekien zerk, barruko harrak edo.
|
2023
|
|
Martinaren bekokiak iluntzera egin duenerako, berbaz segitu du– Tira, XX. gizaldian gagoz, eta gauzak aldatuko dira, beharbada –Nikomedesek ez du Martinaren gogoa zapuztu gura.
|
Bere
artean pentsatu du, ordea, ez duela inoiz ikusi emakume bat banda batean jotzen, eta ezin bitxiagoa izango zela, bandakoek ere ez zutela onartuko.
|
|
Estik ere nahi izan du haiekin bazkaldu, baina Edurnek konbentzitu du aitarekin egin behar duela bazkalordua, eta agindu dio San Jose egunean joango direla.
|
Bere
artean pentsatu du Patxi joateko moduan egongo dela ordurako.
|
|
Begiratu eta guztiz jabetu egiten zen orduan Jainko Gure Jaunak beso haiek eta soin hura zizelatu zituelarik, aho hura egin eta ezpainen barrenean hortzak paratu zizkiolarik, Aita Jaunak aldi berean egin zituela mandazainak eta merkatariak, eta urrezko eta zilarrezko txanponak, eta oihal urdinak eta zetazkoak eta Holandakoak, esku sendo, eder eta latz haiek lapurtu ahal izan zitzaten.
|
Bere
artean pentsatzen zuen, Francesc inoiz bakarrik senti ez zedin, amodioz beterik egin ziola Jainko Gure Jaunak lagun zituen gizonetako bakoitza, eta gizonek elkar maitatzeko duten moduan, hau da, emakumeak maitatzeko dutena baino askoz ere modu hobean, maite zutela haiek guztiek. Eta larruzko paxa multzo bat lotu ziola gerrian, trabuko motzez eta trabuko luzez hornitua, xedera batez lotu izan balu bezala.
|