|
2000
|
|
|
Mateo Txistu noiznahi ikusten dugu basoan, baina hark ez du sekula guregan erreparatu ere egiten, hain dago bere etenik gabeko ehizean tematua. Gutxiagotan izaten ditugu begien aurrean Anjel Lertxundiren
|
Azkenaz
beste nobelako Nora eta haren aita, haien kalesaren ibilbideen esparrua askoz ere zabalagoa baita. Zuen antz handiagoa duen jendearekin ere egunero elkartzen gara:
|
|
2001
|
|
|
bertako arkitekturak gordetzen du oraindik ere halako kutsu bat, nirioso iradokitzaile egiten zaidana. Egia aitortu behar badut, iraganera jo, eta hiri batirudikatu behar dudan orotan, Baiona da burura lehendabizi etortzen zaidana:
|
Azkenaz
beste nobelan, XIX. mendeko Baiona irudikatu nuen; Lilith izeneko ipuinluzean, Erdi Arokoa izan daitekeen Baiona atenporala ageri da; Otto Petteeleberriko errege hiria ez da Baiona, baina baditu Baionaren ezaugarri batzuk...
|
|
2002
|
|
|
Honako izenburu hauek osatzen dute bilduma: Piztiaren izena (Alberdania, 1995) ipuin liburua, deabruaren eta Fausto mitoaren ingurukoa;
|
Azkenaz
beste (Alberdania, 1996) eta Argizariaren egunak (Alberdania, 1998) eleberriak; eta Letrak kalekantoitik (Alberdania, 1996) atsotitz, mito eta herri kanten glosa bilduma.
|
|
|
|
Azkenaz
beste eleberria [itz.: Un final para Nora, Alfaguara, 1999] 1996an kaleratu zen.
|
|
|
Era honetan,
|
Azkenaz
beste bidaia literario fantastiko bilakatzen da, eta Herter Pryne fikziozko izakiak edo Arrua, N. Hawthorne edo Velasco doktorea pertsonaia errealak, bestak beste, aurki ditzakegu berta nahasian. Guztien artean, Nora gailentzen da, eleberriaren benetako muina eta kondena anker horren aurkako asaldura eta bere aitarenganako mendekotasun gero eta eramangaitzagoa agerian uzten dituen pertsonaia.
|
|
|
Argizariaren egunaken eta Otto Petteren artean zenbait paralelismo nahiko nabarmenak izan arren, adibidez, hasieran aipatzen den dantza makabroa, duda izpirik ez dugu azken eleberri hau autoreak Carlarekin hasi zuen ibilbide literarioaren ondorioa dela. Topaketa kezkagarri baten inguruan egituratutako barne bidaia (Otto Pette) edo izaki hilezkor batzuen inguruan fantasia, ametsa eta errealitatea konbinatzen dituen bidaia literarioaren narrazioa(
|
Azkenaz
beste) eskaini ondoren, literatura da, berriro ere, Argizaria egunak honetan Lertxundiren sormenezko unibertsoari eusten dion erreferente bakarra. Era honetan ulertua, autorearen azken obra joko bat da, idazketa/ irakurketa egitate oro inguratzen gaituen errealitate faltsuaren bilaketa besterik ez dela iradokitzen digun ispilu jokoa. c) Polizi eleberriak (espioi eleberriak, misteriozkoak eta eleberri beltzak)
|
|
|
banatzeko zorian dagoela, bidaiari ekiten dion Rakel," panpina arduragabe infantilizatua" al da? Gauza bera esan dezakegu Anjel Lertxundiren
|
Azkenaz
beste eleberriko Nora gogoangarriaz (1996). Eta horra hor, azkenik, Ramon Saizarbitoriaren azken lanak, Bihotz bi eta Gorde nazazu lurpean, non, tira, gizonaren irudi ilun eta batez ere patetikoaren ondoan, emakumeaz eskaintzen duen ikuspegi positiboagoa (ez naiz positiboa soilik jartzen ausartzen) bereziki esanguratsua iruditzen baitzait (eta ez dezagun ahantz zein izan zen lehenengoa:
|
|
2006
|
|
|
54
|
Azkenaz
beste
|
|
|
54
|
Azkenaz
beste
|
|
2008
|
|
|
54
|
Azkenaz
beste
|
|
|
|
Azkenaz
beste
|
|
2009
|
|
|
54
|
Azkenaz
beste
|
|
|
54
|
Azkenaz
beste
|
|
|
54
|
Azkenaz
beste
|
|
|
Kritikari jendea txalo aparretan gortzeko modukoa da blog batetik jasoa dudan pasarte hori, eta ez dut ukatuko distira duela, argia dariola zirrikitu guztietatik. Hala ere, exekuzio bat ikusi ez duen baina
|
Azkenaz
beste eleberrian exekuzio bat deskribatu zuentxo honek garbi dauka: kritikari hura bazen idazlea ere.
|
|
2010
|
|
|
54
|
Azkenaz
beste
|
|
|
54
|
Azkenaz
beste
|
|
2014
|
|
|
beti egotea ipuinaren birusak kutsatuta. Soinujolearen semeari buruz ari naiz, SPrako tranbia, Bilbao New York Bilbao, Manu militari, Twist,
|
Azkenaz
beste bezalakoei buruz, edo Gorde nazazu lurpeani buruz, biribilena akaso?, bost ipuin luzez osatutako gure herriaren historiaren zati bat besterik ez dena. Nobela atomikoak, ezpalak airean, irakurtzekoak, beti, amaitzen ez den leherketaren unean.
|
|
2018
|
|
|
Ez, bada, izendatzen ez dena ez delako existitzen, eta aitatzen ez bagaituzte ez garelako ezer. Anjel Lertxundik
|
Azkenaz
beste liburuan dioen moduan: " Izenik ez duena, nola izango da izanaren jabe?".
|
|
2019
|
|
|
Anjel Lertxundi (1948) idazleak eleberri honen bidez lortu zuen euskal narratibaren kanonean lehentasunezko leku bat izatea, hurrengo hamarkadan Otto Pette (1994), Piztiaren izena (1995),
|
Azkenaz
beste (1996) eta Argizariaren egunak (1998) eleberriekin jarraipena eman ziolarik. Hamaseigarrenean, aidanez (1983) izan zen fikzio kriminaleko lehen euskal nobela detektibe/ kazetari gisako kontalari baten bidez giro nekazarian suertaturiko indarkeriazko heriotza ikertzen aurkeztu zuena.
|
|
2020
|
|
|
Duela hogeita bost urte lehen aldiz bisitatu gintuenean, Alberdaniaren hastapenetako afanetan genbiltzan, eta beste narrazio batzuekin batera egokitu zen Piztiaren izena liburuaren orrialdeetan," Bettini Txerren"," Akilimarro"," Lilith" eta" 666 (ezen kontua gizonarena da)" ipuinekin hain zuzen, denek glosa bilduma bat zutela kolofoi. Elkarrekin osatu zuten Ifrentzuak izeneko sail gogoangarriaren lehen alea (segizioan
|
Azkenaz
beste eta Argizariaren egunak eleberriak eta Letrak kalekantoitik glosa liburua ekarri zituena).
|
|
2021
|
|
|
Jose Kruz Agirre eta Donato Garro anaiek zenbait gorabehera bizitu zituzten Habanako kaleetan.
|
Azkenaz
beste, espainiar enbaxadan aterbetu ziren. Aita Salbador Mitxelena, berriz, etxe partikular batean gorde zuten.
|
|
|
artoz bete zaku pisu bat lepoan hartu eta eramanarazi diote.
|
Azkenaz
beste, etxeko behia, dituzkeen jatekoak eta arropak ere errekisatu dizkiote.
|