|
2000
|
|
|
Hala ere, egoera nahasiaz gain, gero eta jende gehiagok, jakin, badaki gatazka konpontzeko arazo politikoari heldu behar diogula. Helburu horrekin, ahalegin handiz eta anitz jenderen partehartzeari esker, prozesu politikoa abian jarri da
|
Euskal
Herriko eragile politiko, sindikal zein sozial guztiei parte har dezaten eskainiz. Azken hilabete hauetan somatzen da oso prozesu luzea izan daitekenaren lehendabiziko jelkaldia bukatu dela.
|
|
2002
|
|
|
Azken urteotan inkomunikazio kultura bat sortu da eta berau apurtu behar dugu.
|
Euskal
Herriko eragile sozialek ados jarri behar dugu lehenbizi, gaur egun ez dagoen jarrera bateratu bat lortzeko
|
|
2003
|
|
|
1997 edo 1998tik honako ziklo politikoan, konponbidearen beharra soluziobide praktikoen eremuan jarri zen lehen aldiz aspaldiko partez.
|
Euskal
Herriko eragile ezberdinek, politiko, sozial zein sindikalek, euren buruari erronka bat ipini zioten. Horren ondorioz, eragile ezberdinek beren kultura propiotik landutako proposamenak plazaratu dituzte, batzuek gatazkaren gainditze bide batean, beste batzuek apustu politiko zehatzago baten inguruan.
|
|
|
Bi planteamenduak errespetatzen ditugu, elkarren ondoan joan daitezen nahi dugu, ez dugu bata bestearen ondoren ikusten. Prozesuak berak une bakoitzean hartzen duen lehentasunaren arabera eta
|
Euskal
Herriko eragile guztion ekarpenen arabera markatuko du gaien lehentasuna.
|
|
2004
|
|
|
Ba al daukagu guk osagai nagusi hori gaur egun, ordea? Nire uste apalean,
|
Euskal
Herriko eragile politiko gehienek badute gatazka politiko hau konpontzeko borondate irmoa. Madrilgo Alderdi Popularra da normalizazio politiko bat lortzeko interes gutxien duen eragilea, gatazka polizialki konpondu daitekeenaren uste antzuan interes politiko eta elektoral batzuk asebetetzeko itxaropenez aurre diseinaturiko estrategia ezkutatzen dute eta.
|
|
|
Hor kokatzen du Ezker Abertzaleak datorren ikasturte politikorako erronka: urratsak eman nahi ditugu
|
Euskal
Herriko eragile demokratiko guztiak autodeterminazioaren aldeko estrategia berean kokatuko dituen eskenatoki politiko berri baterantz.
|
|
2005
|
|
|
Ibarretxek akats bat errepikatu du. Hau da, ezker abertzaleak Ibarretxe Planari eman zion babesaren ondoren, Ibarretxek
|
Euskal
Herriko eragile politikoen ildoan egin beharrean Madrilera jo zuen. Oraingoan, berriz ere, Madrilera jo du Euskal Herriko 44 eragilek adostu eta proposatua kontuan hartu gabe.
|
|
|
Zapaterok eta Ibarretxek aipatutako diskrepzioa dela-eta, ez dakigu zer elkarrizketa mota izan duten, ezta erabakiren bat hartu duten ere. Gatazka gainditzeko
|
Euskal
Herriko eragileen arteko elkarrizketek ere leku hartu lukete, ordea.
|
|
2007
|
|
|
Beraz, argi dago lan araudi propio bat egin behar dela, azken urte hauetan Espainiako eta Frantziako legediek langileen eskubideei eragindako kalteei heldu ahal izateko.
|
Euskal
Herriko eragile politiko, sindikal eta sozialek definitu behar dute araudi hori, sektore publikoan nahiz pribatuan. Lan harremanen eredu horrek euskal esparruko negoziazio kolektiboak behar ditu; euskal patronalek eta sindikatuek erabaki behar dute lan harremanen eredua.
|
|
2016
|
|
|
Momentuz Bilgune Feministaren baitan ari dira, baina
|
Euskal
Herriko eragileekin partekatzea dute helburu: " Asko sufritu duen herria da hau.
|
|
2017
|
|
|
Plataforma birtualaren bidez baliabide pertsonal eta materialak bildu nahi dituzte, hausnarketarako eta eztabaidarako foro batek lagundua. Barañainera proiektu zehatzik gabe iritsi arren, bertatik atera zen aurrera egiteko taldea,
|
Euskal
Herriko eragile desberdinak batzeko.
|
|
2019
|
|
|
Proposamena eragile ezberdinei aurkezturik, ahal bezain fite egina ikusi nahi lukete. Baina,
|
Euskal
Herriko eragileen adostasuna ez da nahikoa izanen, horrelako egiturarik ez dagoenez gero, legea moldatu delako. Hots, Parisen nahikeria ezinbestekoa izanen dute, benetako egitura publiko izateko bidean.
|