|
2010
|
|
|
guztiarekin ere, eredu bat. Maiteminean noiznahi erortzen zèn gizon maitabera zen, nola gaztaroan hala zahartzaroan, baina
|
bere
burua aztertzen saiatzen zèn gizona, aldi berean, eta hori estimatzen dut berarengandik, ni neu ere ildo berean bainabilkizu, azken batean.
|
|
|
Inguruan inor ez zegoela ziurtatu ondoren, hutsunetik atera zuen maleta bultza eginez, berak atzetik jarraitu zion eta azkenean lapur gaztea baino ez zen barruan geratu, gelaxkako jarlekuan eserita, hurrean, kisketa barrutik itxita. Agurea zutik ipini zen eta ispiluen aldera hurbilduta
|
bere
burua aztertu zuen. Eskuez gain aurpegiko marka horizontal guztiak garbitu zituen ur eta xaboiez eta, begitarte serioa batere aldatzeke, komunetik irten zen.
|
|
|
guztiarekin ere, eredu bat. Maiteminean noiznahi erortzen zèn gizon maitabera zen, nola gaztaroan hala zahartzaroan, baina
|
bere
burua aztertzen saiatzen zèn gizona, aldi berean... eta hori estimatzen dut berarengandik, ni neu ere ildo berean bainabilkizu, azken batean. Optikari buruzko lanak egin zituen... baita gizonen eta ugaztunen barailen antzekotasuna aurkitu eta landareen metamorfosia estudiatu ere, jende askok Darwinen teorien aurrekaritzat hartu zituèn lanetan, Alemaniako zientzialari ofizialek barre egiten bazioten ere, poeta poetatzat zutelako.
|
|
2015
|
|
|
honek bestelako terrorista bat erakutsiko digu: Ramón Merchán protagonistak,
|
bere
burua aztertuta, nabaritzen du terrorista, oroz lehen, terrorista dela. Merchánek bere baitan terrorismo guztien artean aitzakietatik libreena aurkituko du, terrorista izatea duintasunagatik eta erromantizismoz aukeratu duenarena.
|
|
2018
|
|
|
batean, ispilura begira baizik, ilea atontzen edo hazpegiak xeheki ikertzen. Ohartzen hasi naizenetik, atarian daukagun gorputz osokoan ere maiz aurkitzen dut
|
bere
burua aztertzen, kalera irten aurreko une labur edo luzatuetan. Nerabezaroko apetak terribleak izan daitezke, bai.
|
|
2019
|
|
|
Neskatoak ezinegonaz hartzen ditu, atsekabez. Bularrak eta ile sistema garatzean, sentimendu bat sortzen da, batzuetan harrotasun bihurtu baina berez lotsa dena; bat batean, haurrak pudorea adierazten du, ez du biluzik egon nahi ezta ahizpen edo amaren aurrean ere,
|
bere
burua aztertzen du izuz blaituriko harriduraz, eta larriturik ikusten du nola handitu den nukleo gogor eta pixka bat mintsu hori, ordu arte zilborra bezain xaloak izaniko titiburuen inguruan agertu zaiona. Kezkatu egiten da halako ahulunea duela ikusirik:
|
|
|
Igogailua gelditu zela entzun zuen, atzera begiratu zuen, arin, zuzendari literarioa zen, ateari eusten zion, Maria Sara doktorea pasa zedin, biak zetozen berriketa alaian, igogailuan ez zegoen beste inor, orduan Raimundo Silvak liburua jakaren eta atorraren artean sartu zuen, liburua babesteko erreflexua izan zen, euritakoa braust ireki eta etxeak igurtziz labain egin zuen, harrika uxatu den zakurra bailitzan, horixe zen bere gorputza, ihesean doan txakurra, buztana hanka artean, Elkarrekin bazkalduko dute, horixe, pentsatu zuen. Pentsamenduari atxiki zitzaion kaletik behera egiten zuen bitartean, gero
|
bere
burua aztertu zuen gogoeta haren arrazoia ulertzeko, baina idatzirik gabeko horma zuri bat baizik ez zuen aurkitu, gizona bera galderaikur bat baizik ez zen.
|
|
|
Berriz esnatu zenean bederatziak joak ziren, burura etorri zitzaion lehen gauza izan zen, Ez dut astirik, gero ikusi zuen baietz, bazuela. Bainugelan sartu zen, eta, begiak ñarrotuz, orraztu gabe, aurpegia zimurtuz,
|
bere
burua aztertu zuen ispiluko alde banatan berau argitzen zuten bi bonbillen argi indartsuaren azpian. Erro zuriak malenkoniatsuki ikusgarriak ziren, disimulatzeko ez zen nahikoa izango ilea harrotzea, irtenbidea tindatzea zen.
|